31 พฤษภาคม 2549 01:03 น.

ในห้วงคำนึง

ลักษมณ์

...

   ขอได้ไหมคำทักทาย
ให้ฉันได้แช่มชื่น
ในสักวันที่พลันตื่น
ท่ามกลางคืนอันเฝ้ารอ

   หรือฉันยังไม่ควรได้
คำใดใดที่ใจขอ
แม้จะยังเฝ้ารอ
ที่เธอก็คงไม่ให้มา
   __________				
27 พฤษภาคม 2549 05:50 น.

๑๐๐ ปี ชาตกาลพุทธทาส

ลักษมณ์

พุทธทาสจักอยู่ไปไม่มีตาย
แม้ร่างกายจะดับไปไม่ฟังเสียง
ร่างกายเป็นร่างกายไปไม่ลำเอียง
นั่นเป็นเพียงสิ่งเปลี่ยนไปในเวลา

พุทธทาสคงอยู่ไปไม่มีตาย
ถึงดีร้ายก็จะอยู่คู่ศาสนา
สมกับมอบกายใจรับใช้มา
ตามบัญชาองค์พระพุทธไม่หยุดเลย

พุทธทาสยังอยู่ไปไม่มีตาย
อยู่รับใช้เพื่อนมนุษย์ไม่หยุดเฉย
ด้วยธรรมโฆษณ์ตามที่วางไว้อย่างเคย
โอ้เพื่อนเอ๋ยเห็นไหมอะไรตาย

แม้ฉันตายกายลับไปหมดแล้ว
แต่เสียงสั่งยังแจ้วแว่วหูสหาย
ว่าเคยพลอดกันอย่างไรไม่เสื่อมคลาย
ก็เหมือนฉันไม่ตายกายธรรมยัง

ทำกับฉันอย่างกะฉันนั้นไม่ตาย
ยังอยู่กับท่านทั้งหลายอย่างหนหลัง
มีอะไรมาเขี่ยไค้ให้กันฟัง
เหมือนฉันนั่งอยู่ด้วยช่วยชี้แจง

ทำกับฉันอย่างกะฉันไม่ตายเถิด
ย่อมจะเกิดผลสนองหลายแขนง
ทุกวันนัดสนธนาอย่าเลิกแล้ง
ทำให้แจ้งที่สุดได้ เลิกตายกัน

      _________________

คัดลอกมาจาก
หน้าสุดท้ายของหนังสือ
ชีวิตคือขันธ์ทั้งห้า
คู่มือที่จำเป็นในการศึกษาและปฏิบัติธรรม
พุทธทาสภิกขุ				
25 พฤษภาคม 2549 05:49 น.

กลับมาแล้ว

ลักษมณ์

...

   ไปแล้วมาอีกไซร้...............ทำไม
กลัวรึจะมีใคร.......................ยุบทิ้ง
อย่าได้วิตกไป.......................จนเตลิด
อยู่เถิดอยู่บนหิ้ง....................มิต้องลงมา

   ณ ที่ประเทศให้..................ชีวิน
ษิกลับหวังโกยกิน..................ปอกปล้อน
กระทำเพื่อทรัพย์สิน..............ธุรกิจ
ทับซ่อนประโยชน์ซ้อน...........มิได้จริงใจ

   มาแล้วรีบกลับไซร้..............ดังเดิม
กลับเถิดอย่ามาเติม................ต่อซ้ำ
ได้แล้วอย่าได้เสริม................เติมอีก
อย่าเพิ่งกลับมาย้ำ...................ที่แล้วยังจำ

               _________________				
5 พฤษภาคม 2549 18:22 น.

ถึงเธอผู้เป็นกัลยาณมิตร

ลักษมณ์

...

   วันนี้วันที่เท่าไรแล้ว
พระในตัวดวงแก้วใสอยู่ไหนหนอ
เมื่อไรองค์พระจะผุดขึ้นมาเป็นสายดังใจรอ
ขอองค์พระอย่าล้อให้ลูกท้อเลย

   กำลังจะผ่านพ้นไปอีกวัน
ความฝันเหมือนยังคงอยู่นิ่งเฉย
ความสำเร็จคงยังอยู่อีกไกลเหมือนเคย
ยากจังเลยกับชีวิตที่ผ่านไป

   _____________________________

   ฉันต้องสร้างสมบุญอีกเท่าไร
จึงจะไปได้ถึงที่เธออยู่
อีกนานเท่าไรไม่รู้
จะได้ไปสู่ที่เธอ

   อาจจะอยู่ไกลห่าง
แต่ยังคิดถึงกันเสมอ
นั่นคือสิ่งที่งามเลิศเลอ
เบ่งบานอยู่เสมอในใจ
  _______________

ฝากไว้ในความรัก 
เก็บไว้ในดวงใจ				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลักษมณ์
Lovings  ลักษมณ์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลักษมณ์
ไม่มีข้อความส่งถึงลักษมณ์