4 กรกฎาคม 2548 05:42 น.
ลักษมณ์
...
สี่กรกฎาเวียนมาครบบรรจบครัน
อันคล้ายวันประสูติองค์ฟ้าหญิง
"จุฬาภรณวลัยลักษณ์" ทรงงามจริง
ขอยอดมิ่งขวัญหล้าทรงพระเจริญ
ทรงเป็นเจ้าฟ้านักวิทยาศาตร์
ซึ่งทรงปราดเปรื่องทั่วชนสรรเสริญ
ทั้งยังทรงดนตรีที่เพลิดเพลิน
พระปรีชาเกินจะกล่าวเฝ้าติดตาม
"จุฬาภรณวลัยลักษณ์" อาศิรวาท
อัครราชกุมารีศรีสยาม
พระเกียรติเกริกก้องระบือนาม
พระจริยวัตรงดงามเกินเปรียบปาน
ลุเจริญพระชันษาเจ้าฟ้าหญิงฯ
จงทรงพระเจริญมิ่งมงคลดลทุกสถาน
ขอพระองค์จงทรงพระเกษมสำราญ
ทุกคืนวารดั่งพระทัยหมายขอถวายพระพร
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม
ข้าพระพุทธเจ้า นายวรศักดิ์ สาคร
๔ กรกฎาคม ๒๕๔๘
1 กรกฎาคม 2548 02:42 น.
ลักษมณ์
...
ยังคงเดินอยู่คนเดียวเหมือนเช่นทุกวัน
หลายร้อยพันนาทีที่เปลี่ยวเหงา
ไม่มีใครมาเป็นเพื่อนเฝ้าเตือนเอา
ได้เรียนรู้อยู่กับเหงาเข้าใจตัวเอง
ได้รู้จักตัวเองกับเขาบ้าง
ได้รู้จักวางใจไม่ข่มเหง
ได้รู้จักความเขลาอันวังเวง
ได้รู้จักรักตัวเองและใครใคร
ยังคงเดินอยู่คนเดียวเหมือนเช่นทุกวัน
มาเดินไปด้วยกันกับฉันไหม
หากเธอไม่คิดรังเกียจอะไร
มาเดินกุมมือกันไหมคียงกันไปสองเรา
มาเดินไปด้วยกันกับฉันไหม
ถ้าหัวใจเธอเองก็ยังเหงา
หัวใจฉันก็อ้างว้างไม่เบา
มาเรียนรู้อยู่กับเหงาเดินไปด้วยกัน
เรียนรู้อยู่กับเหงา
ลักษมณ์
กรกฎา ๔๘