22 มิถุนายน 2548 01:45 น.
ลักษมณ์
...
ดั่งเพลิงพายุร้อน.................เผาตาม
ยิ่งหลบเพลิงยิ่งลาม.................ลุกไหม้
หมดสิ้นเยื่อใยยาม.................พันผูก
แต่สุดท้ายแล้วไซร้.................รักย้อนกลับคืน
แล้วเพลิงพายุร้อน...............เผาใจ
ก็จบลาจอไป............................ต่อหน้า
เพลิงพายุดั่งไฟ.......................มอดดับ
รอพบดาวกระจ่างฟ้า................เรื่องหน้ามาแทน
เพลิงพายุ
ลักษมณ์
20 มิถุนายน 2548 17:54 น.
ลักษมณ์
...
ควรมุ่งคิดใฝ่คว้า......................มาครอง
มิหวั่นใจหมายจอง.......................จับไว้
คือฝันหลั่งคัลลอง.........................ฝากค่า
จักเก็บมาอยู่ใกล้.........................กับเจ้าเยาวมาลย์
ความฝันอันใฝ่เคว้ง..................อิ่มคว้าง
ล้วนแต่ความเลือนลาง..................แต่งแล้
หมดสิ้นทุกเส้นทาง.......................แสนหม่น
รันทดจิตใจแท้.............................แทบร้างระทวย
ฝัน
ลักษมณ์
มิถุนา ๔๘
ป.ล. เคยเขียนไว้ใน"ควรใคร่ใฝ่ฝัน" ของคุณหมอวฤก แล้วยังนึกชอบใจอยู่จึงนำมาลงไว้ตรงนี้ด้วยครับ
11 มิถุนายน 2548 22:16 น.
ลักษมณ์
กายไหว-ใจนิ่ง
จิตอันสงบนิ่งนี้...............แข็งแรง
กายที่เคลื่อนไหวแสดง......แกร่งแท้
ใจอันสงบย่อมแฝง.............ความแกร่ง
ร่างที่เคลื่อนไหวแล้............ย่อมสร้างกำลัง
หนึ่งนิ่งอีกหนึ่งนั้น...........เคลื่อนไหว
หนุนเนื่องต่อกันไป............อย่างนี้
สงบนิ่งอยู่ภายใน.................ใจ-จิต
ไหวเคลื่อนรู้หลีกลี้...............อยู่นั้นกาย-ร่าง
ไหวเคลื่อนหนึ่งนี่สร้าง......พลัง
นิ่งสงบหนึ่งกำลัง...................แกร่งแท้
เคลื่อนไหวสงบนิ่งดัง............ปรากฏ
เคียงคู่กาย-จิตแล้.................จวบสิ้นวางวาย
แต่กายอันเคลื่อนไซร้........กลับนิ่ง
ใจที่มิไหวติง.........................หวั่นแท้
มิอาจนิ่งอยู่จริง......................ตลอด
ไหวหวั่นตามเหตุแล้..............มิได้สงบจริง
มิถุนา ๔๘
ลักษมณ์