21 พฤศจิกายน 2548 22:24 น.
ลักษมณ์
............
ยามพระศุกร์เข้าพระ-................เสาร์แทรก
พระพุธดันเดินแผก......................กลับข้าง
เล็งลัคนาแหลก............................ดวงเกิด
คำพูดยามอวดอ้าง........................กลับมล้างตนเอง
จุ่งควรงดเว้นพูด........................เป็นดี
ย่อมจักมิเสียที.............................รอบด้าน
หากพูดมากจักหนี........................ลำบาก
ตำแหน่งอาจสะท้าน......................ยากแท้เสียการ
ขอฟัน(ธง)
(อ.)ลักษมณ์
๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๔๘
ดูดวงคนอื่นจบแล้วต้องขอลา
จะรีบกลับไปตรวจดูดวงชะตาของตัวเอง
เพื่อเตรียมหาทางแก้ไขกันไว้เสียแต่เนิ่นๆ บ้างแล้ว
เพราะในยามนี้ตัวผู้เขียนเองก็อาจจะดวงกุดตามฯพณฯนายกฯได้จากคำพูดและดาวพุธอยู่เหมือนกัน:]
9 พฤศจิกายน 2548 21:49 น.
ลักษมณ์
...
ก้าวเดินประกาศกร้าว........นำไทย
ก้าวเหยียบในหัวใจ...............ทั่วถ้วน
ก้าวมั่นมุ่งก้าวไกล................นำประ- เทศเวย
ก้าวย่างทุกก้าวล้วน...............ส่งให้ตามผล
๔ ปีซ่อม สิ่งร้าย.................ให้แข็ง
สร้างต่อเสริมเติมแต่ง............ยุคหน้า
ไม่เกรงกริ่งสำแดง................บาตรใหญ่
ครบสี่ปีแกร่งกล้า...................ซ่อมสร้างรากแก้ว
๔ ปีสร้าง ก่อหนี้..................ประชา
ติดทั่วทั้งพารา........................รากหญ้า
หวังจะซ่อมปัญหา...................กลับเพิ่ม
เปลี่ยนผิดเป็นถูกจ้า...............ซ่อมสร้างสี่ปี
๘ ปี คงสถิตถ้วน..................เมามัว
โกยกอบประโยชน์ตัว..............แบ่งไว้
แจกเครือญาติครอบครัว..........หมู่มิตร
นำประเทศไทยให้...................อยู่ใต้เท้าตน
ก้าวที่ ๔ ปีซ่อม ๔ ปีสร้าง
เพื่อไปสู่ ๘ ปีสถิต
ขอจุดเทียนเล่มนี้ร่วมกับคุณสนธิ หลวงตามหาบัว และทุกคน
เอาประเทศไทยของเราคืนมา
เราจะสู้เพื่อในหลวง
เพราะแค่บอกว่ารักคงไม่พอ
ลักษมณ์
๙ พฤศจิกายน ๒๕๔๘
..........
ย่างก้าวสำคัญ ที่แยกตรงนั้น มันมีเพียงสอง
แยกหนึ่งแสงสีเรืองรอง แยกสองป่าดงพงพฤกษ์พนา
แน่นอนนักเดินทางอย่างเราเข้าใจไม่ช้า
จะเลือกทางป่า คงลำบากไม่อยากจะไป
แต่มีปัญหามาให้เราคิด สักนิดสักหน่อย
สามแพร่งที่คอย คอยให้คนตัดสินใจ
สนุกสนานร่าเริงสำราญ หนี้บานตะไท
อีกทั้งจับจ่าย บริโภคเสี่ยงโชคนานา
ขบวนรถเรา ย่างเข้าปีเจ็ดสิบสาม
ลุ่มๆ ดอนๆ ไปตามเส้นทางชื่อปรารถนา
บางคราว บางครั้ง เข้มแข็ง บึกบึน เก่งกล้า
อำนาจกับวาสนา ทั้งบารมีที่แฝงโกงกิน
เหลือเพียงทางป่า ที่ว่าไม่รู้ไปสู่แห่งใด
แต่น่าสนใจ เพราะเป็นทางใหม่ ไปสุดแผ่นดิน
แลดูเขียวๆ เลี้ยวลัดกันไป ไม่มีสุดสิ้น
คือที่อยู่กินที่ต้องสร้างทำด้วยน้ำมือเรา
จะเอาทางไหน จะไปทางใด 2548
..........
เพลง 2548 คำร้อง - ทำนอง สุรชัย จันทิมาธร
http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9480000137576
9 พฤศจิกายน 2548 08:27 น.
ลักษมณ์
...
พึงทำใจให้หยุด...............นิ่งสบาย
ไว้ที่ศูนย์กลางกาย...............มั่นไซร้
ฐานที่เจ็ดมิหาย..................คลายห่าง
เหนือสะดือสองนิ้วได้............จักเข้าถึงธรรม
เขียนจากคำสอนวิชชาธรรมกายของพระมงคลเทพมุนี(หลวงปู่สด จนฺทสโร วัดปากน้ำภาษีเจริญ) และพระราชภาวนาวิสุทธิ์(หลวงพ่อธมฺมชโย วัดพระธรรมกาย คุณครูไม่ใหญ่แห่งโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา) จ้า
แม้มืดตื้อมืดมิด ก็มีสิทธิ์เข้าถึงธรรม
ได้ที่ www.dmc.tv ,จานดาวธรรมdmc รวมถึงที่อื่นๆ และที่ตัวคุณเอง(โดยการทำใจหยุดนิ่งไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ดเหนือสะดือสองนิ้วมือ นั่นเอง) จ้า
๐
+++++++
:] :]
๐๗๒
ลักษมณ์
๙ พฤศจิกายน ๒๕๔๘
8 พฤศจิกายน 2548 16:56 น.
ลักษมณ์
แม้นมิต้องเกิดมาเพื่อสิ่งใด
ก็เกิดมาได้ทั้งนั้น
ทั้งคน สัตว์ อีกธรรมชาติสารพัน
ก็เกิดกันอยู่ทั่วไป
เกิดมาเพื่อสิ่งใดนั้นตามแต่ตั้ง
ตามแต่หวังคิดทำเอาเองไฉน
จะทำตามสิ่งที่ใครบอกเอาไว้ก็ทำไป
หรือจะทำตามใจตน
หากเกิดมาแล้วเรียนรู้เร่งศึกษา
ตามมรรคาพระพุทธองค์ตรงมรรค ผล
ถึงที่สุดแห่งทุกข์ นิพพานยล
เลิกเวียนวนตายเกิด...เลิกเกิดตาย
เขียนไว้ในความคิดเห็นที่บทกลอน คือตัวตน? ของคุณอัลมิตรา
นึกถึงอีกทั้งยังชอบใจอยู่มาก จึงนำมาเขียนลงไว้ที่นี่ด้วยครับ
ท้ายที่สุดนี้
โปรดติตามงานเขียนชิ้นถัดไป อันอาจเป็นงานเขียนชิ้นสุดท้ายแล้วของผู้เขียน ที่จะได้เขียนเรื่องราวต่างๆ ผ่านบทกลอน ลงเก็บบันทึกไว้ในที่อันเป็นที่รัก...แห่งนี้ !! ได้ในวันพรุ่งนี้(ถ้าไม่มีเหตุขัดข้องเกิดจากผู้เขียน หรือโดนปิด) ครับ
ลักษมณ์
:]
Calendar
Lovers
13 คน เลิฟลักษมณ์
หน้าส่วนตัว
1516
