7 มกราคม 2548 18:13 น.
ลักษมณ์
ขอจงหลับนิทราเถิด.......แล้วไปตื่นยังแดนสวรรค์
หน่อเนื้อองค์ราชันย์..........เสวยสุขบนทิพย์พิมาน
7 มกราคม 2548 17:17 น.
ลักษมณ์
โคลง ๔ สุภาพ
ฤๅบาปบุญส่งให้.................เห็นผล
ตามติดจิตใจตน.....................แทบม้วย
มิอาจหลบหลีกหน.................ทางรอด
บุญบาปมีจริงด้วย..................เร่งสร้างกรรมดี
กลอน ๘
ยกบาปบุญขึ้นอ้างหวังสร้างภาพ
ให้กำซาบอาบลึกฝังตรึงจิต
บาปบ่งทุกข์บุญบ่มสุขทุกชีวิต
โอ้ดวงมิตรคิดตระหนักสร้างกรรมดี
กาพย์ยานี ๑๑
ยกตนข่มท่านหมาย..............อวดความตายเรื่องบุญบาป
มาบอกกล่าวให้ทราบ..............ด้วยก้มกราบใช่ถ่อมตน
โตฎกฉันท์ ๑๒
ผิว์ประทีปจะผละล่วง..............ผิวห่วงจะอสัญ
ผิวทุกข์สุขครัน............................ก็กระทำธุระเทอญ
มกราคม ๔๘
ฤๅบาปบุญหนุนนำ
ลักษมณ์
2 มกราคม 2548 23:37 น.
ลักษมณ์
ธรรม......พุทธองค์ตรัสไว้..............ดีครัน
ให้.............สุขดับทุกข์อัน................ติดข้อง
ชีวิต...........ที่โศกศัลย์.....................ได้สะ-..สางแล
เปลี่ยนไป..สู่จิตต้อง.........................ผ่องแผ้วทางถวัลย์
ทำ.........สิ่งที่พลาดพลั้ง...............นานวัน
ให้.............กลับถูกสิ่งอัน.................เกี่ยวข้อง
ชีวิต...........ที่ผิดผัน.........................ได้ผละ..พ้นแล
เปลี่ยนไป..เพื่อเหนี่ยวคล้อง...........ถ่องท้องธรรมเถลิง
๒ มกราคม ๒๕๔๘
ธรรมให้ชีวิตเปลี่ยนไป
ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไป
ลักษมณ์
2 มกราคม 2548 22:07 น.
ลักษมณ์
สมุทรกำสรวลทะลักล้น..........ฝั่งสมุทร
ยิ้มเยาะหยันมวลมนุษย์.............หยั่งท้า
ฮะฮ้ายฮะสุขสลุต.......................กลบทุกข์
เกษียรสมุทรคำรามอ้า...............โอษฐ์ร้องสะเทือนสวรรค์
สมุทรกำสรวล
ลักษมณ์
ป.ล. ได้เห็นกาพย์ห่อโคลงกำสรวลสมุทรของท่านรัตนกวีฯ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ จากทางโทรทัศน์ จึงนำมาเขียนต่อตามแนวแห่งกำสรวลสมุทร เป็นสมุทรกำสรวล ขอบคุณครับ
28 ธันวาคม 2547 08:02 น.
ลักษมณ์
อาลัยพ่อต่อแต่นี้ไม่มีแล้ว
อาลัยแม่ดวงแดแก้วเจื้อยแจ้วหาย
อาลัยลูกญาติผูกพี่น้องเพื่อนผองมลาย
อาลัยคู่ผู้วางวายโหยไห้หา...อาลัย
น้ำตาฟ้าตกในไม่ไหลตก
ท้องฟ้ามืดคลุมปกกุมแสงใส
เดือนดาวหม่นอ่อนแสงแสดงนัย
อาทิตย์ไร้รัศมีสุดที่จะ...อาลัย
อาทิตย์อาลัย
ลักษมณ์