11 มกราคม 2548 18:38 น.
ลักษมณ์
เกิดมาเพื่อเรียนรู้...........ลดละลู่ทางไถล
มุ่งสู่ทางครรไล...................บำเพ็ญธรรมตามครรลอง
9 มกราคม 2548 18:53 น.
ลักษมณ์
รัก..สร้างทุกข์ก่อให้.............ทุกยาม
โลภ...อยากทำลายความ........โอบเอื้อ
โกรธ..เจ็บดุจไฟลาม.............เผาจิต
หลง...มืดบอดตาเทื้อ..............ไป่ให้เห็นทาง
รัก..สร้างทุกอย่างให้.............เกิดทุกข์
โลภ...อยากทำลายสุข..............เที่ยงแท้
โกรธ..เจ็บดุจไฟลุก................เผาจิต
หลง...หลับมัวเมาแล้...............ยิ่งร้ายกว่ากัน
รัก..สร้างทุกสิ่งให้..................สวยงาม
สร้าง..ทุกข์และสุขตาม............โอบเอื้อ
หลง...โลภโกรธทำความ..........พินาศ
ทำ...ทุกอย่างแหลกเรื้อ...........มล้างทำลาย
มกรา ๔๘
รักโลภโกรธหลง
ลักษมณ์
รักสร้างทุกสิ่งให้สวยงาม
หลงทำลายทุกอย่างให้พินาศ
ลักษมณ์ :]
8 มกราคม 2548 14:38 น.
ลักษมณ์
อย่าเอื้อมเด็ดดอกฟ้า.............มาถนอม
สูงสุดมือมักตรอม.....................อกไข้
เด็ดแต่ดอกพะยอม...................ยามยาก..ชมนา
สูงก็สอยด้วยไม้.........................อาจเอื้อมเอาถึง
จากโคลงโลกนิติ
คัดลอกมาจาก
สกุลไทย(รายสัปดาห์ ฉบับที่ ๒๔๕๙)
.............................................................................
อาจเอื้อมเด็ดดอกฟ้า..............มาถนอม
ถึงจะทำมือตรอม.......................เจ็บได้
ก็จะเด็ดมาดอม.........................หอมกลิ่น..แม่นา
สูงก็สูงไปไซร้............................แต่ใกล้ใจถวิล
(สูงก็สูงไปไซร้...........................อาจได้ใจถวิล)
อาจเอื้อมเด็ดดอกฟ้า...............มาถนอม
ถึงจะทำมือตรอม........................อ่อนล้า
ก็จะเด็ดมาดอม..........................หอมกลิ่น..แม่นา
สูงหากสูงเกินคว้า.......................จะโน้มลงกระถาง
(สูงหากสูงดอกฟ้า........................อาจโน้มลงกระถาง)
มกรา ๔๘
ดอกฟ้า
ลักษมณ์
8 มกราคม 2548 14:14 น.
ลักษมณ์
ณ ค่ำคืนหนึ่งอันเงียบสงัด
ที่ซึ่งทอดกายลงท่ามกลางเพลาของประกายแสงแห่งดวงอัษฎางค์
ที่ยังมิอาจสาดส่องเข้าไปกระทบดวงกมลซึ่งตั้งสถิตอยู่ในดวงวิญญาณ
อันล่องลอยรวมกันไปสู่ยัง ณ ดินแดนสวรรค์
7 มกราคม 2548 22:40 น.
ลักษมณ์
...
ถาโถมโหมเหือดแห้ง............โหยหาด
เกลียวคลื่นครืนกลืนกวาด.........หาดไห้
ชีพตื่นพิภพคลาด......................เคลื่อนขับ..สวรรค์เวย
สมุทรหลับอวยให้.....................หน่อเนื้อนิทรา
ถาโถมโหมเหือดหาด.............คลื่นกลืนกราดกวาดกายกลิ้ง
ระลอกครืนไหววิ่ง......................ร่างแน่นิ่งดำดิ่งดวง
สมุทรมิเคยหลับ.....................รังสดับขับแดนสรวง
กล่อมโลกประโลมทรวง............ให้หายทุกข์สบสุขพลัน
ครานี้ใยจึงโกรธ......................กำถือโทษโหดมหันต์
ใครทำให้เคืองครัน....................จึ่งโถมทัณฑ์หมายบรรลัย
พรากสิ้นทุกสิ่งที่.....................พรากฤดีชีวีไหว
ไม่เว้นหน่อฤทัย.........................หัวใจแม่ผู้ผูกพัน
หลับเถิดห้วงแห่งโลก.............ดับวิโยคอันโศกศัลย์
ขับวิมุตสุขอัน.............................เขษมสันต์ศรัณย์รมย์
คายชีพอันดาษดื่น..................ที่มิฟื้นคืนขื่นขม
คลายร่างอันระทม......................ที่ทุกข์ถมจมสุขกาย
อวยชีพอันหลับหลง................ดับงวยงงส่องแสงฉาย
อาบร่างที่วางวาย.......................ให้เจิดแจ่มในนิรันดร์
อวยหน่อนิทราชื่น...................ให้ไปตื่นแดนสวรรค์
หน่อเนื้อองค์ราชันย์...................ประทับสุขบนทิพย์พิมาน
มกรา ๔๘
สมุทรหลับ หน่อเนื้อนิทรา
ลักษมณ์
Calendar
Lovers
13 คน เลิฟลักษมณ์
หน้าส่วนตัว
1202
