9 พฤษภาคม 2552 00:06 น.
ละอองน้ำ
อาจจะดูไม่คำนึง-คิดถึงบ่อย
เหมือนน้ำค่อยระเหยหายเมื่อคลายฝน
เมื่อดินซับ เมื่อแดดจับก็อับจน
ไม่อาจทนให้ค่า...เวลาใคร
ไม่อาจคบ แค่อาจคิด คงผิดแล้ว
เพียงแผ่ว ๆ ว่าคำนึง จะซึ้งไหม
แต่ใช่เพื่อดึงรั้งให้พลั้งใจ
น้ำตาเธอที่เสียไป .... ใช่ถูกการณ์
เขียนเถิดเพลงเศร้า...หากหายเศร้า
แต่อย่าคิดเอาเองเปล่า -- ฉันมองผ่าน
บนเส้นทางสายเก่าทอดยาวนาน
อย่าคิดมาก...จนร้าวราน เพราะวันนี้
อาจจะดูไม่คำนึงคิดถึงบ่อย
และไม่คอยเสนอหน้า...มาถี่ถี่
แค่ไปบ้า ไปบอ เหมือนทุกที
รับรองหาย ไม่เกินปี ... เดี๋ยวก็มา
8 พฤษภาคม 2552 23:38 น.
ละอองน้ำ
เปลี่ยนไปรึเปล่า...
รึฉันควรจะเหงา..มากกว่านี้
ควรจะคิดอะไร อะไร .. อย่างทุกที
มากกว่าจะนิ่งอย่างนี้... แล้วเฉยไป
ทุกอย่าง...อาจอยู่ที่ฉัน
สร้างความผูกผัน...หวั่นไหว
หรือลืมทุกอย่าง...วางมันไป
ทำเหมือนอะไร .. ไม่เคยจะมี
เปลี่ยนไปหรือเปล่า...
ไม่อยากให้เดาไปมากกว่านี้
ไม่ได้ลดลงหรอก...ความรู้สึกดีดี
แค่... ในวันนี้ ... ไม่มีใจ