26 กันยายน 2545 22:37 น.
ละอองน้ำ
ระเบียงที่เก่า.....
ความมืด
แสงสลัวไกลๆสะท้อนน้ำ
กลิ่นจางๆของบุหรี่
ความคิดล่องลอย
หัวใจ....
....ฉัน....
....เกลียดความรัก.....
25 กันยายน 2545 02:16 น.
ละอองน้ำ
ด้วยทุกถ้อยคำของเธอ...
ใจอบอุ่นเสมอเมื่อได้อ่าน
เธอเขียนวันนั้น...จนเป็นวันวาน
ฉันเก็บไว้บนกระดาน...แห่งใจ
เอาถ้อยคำเธอเช็ดน้ำตา
ยามรู้สึกไร้ค่า...ก็ยิ้มได้
ยามหนาวยามเหงายามไกล
ก็เก็บกอดเอาไว้...ใจ...ก็อุ่นพอ
จันทร์เอ๋ย...จันทร์เจ้า...คราวนี้
ไม่มี...อะไรที่...ฉันจะขอ
แค่รักเธอ...อุ่นอุ่น...ละมุนคลอ
ก็เพียงพอ...คืนนี้นั้น...ฉันฝันดี
25 กันยายน 2545 01:55 น.
ละอองน้ำ
อย่าเพิ่งนะ...อย่าเพิ่งรักฉัน
เพราะยังรู้สึกสับสนกับวานวันเก่าเก่า
เปล่าเลย...ใช่จะรักเขาอย่างไม่เงยจนมัวเมา
แค่...อยากปลดปล่อยความรู้สึกเศร้าเศร้า...จนไม่มีเงา
......ของใครบางคน.......
อาจยังดูเมินเฉยในตอนนี้
แค่...ไม่อยากทำลายความรู้สึกดีดี...ด้วยหัวใจนี้ที่สับสน
ไม่อยากรักเพราะไม่มีใคร...แล้วเอาใจสองใจมาปะปน
ไม่อยากรัก...กับแค่เธอมาสน....ฉันยังไม่อยากเป็นคน
......เห็นแก่ตัว.....
22 กันยายน 2545 12:16 น.
ละอองน้ำ
อยากชวนเธอมานอนนับดาว
นั่งหาวนอนหาวเป็นเพื่อนกับฉัน
ใต้ผ้าห่มอุ่นและหมอนหนุนใบเดียวกัน
บอกเล่าถึงความฝัน...ที่เราต่างหมายมั่น...ในใจ
แต่ในคืนที่อยากให้เธอมา
ก็ได้แต่หลับตาโดยไม่มีเธอใกล้
เพราะก่อนพลบค่ำ อาทิตย์ต้องจำลาไกล
ฉันดันเผลอหลับใหล...แหะๆ...ยังไม่ทันได้ชวน
16 กันยายน 2545 08:43 น.
ละอองน้ำ
หลายวันแล้วที่ไม่ได้เจอกัน
ยังสบายดีเหมือนก่อนนั้นรึเปล่า
จดหมาย...เธอยังไม่ได้ตอบเรื่องราว
เปิดเจอ Inbox เปล่าๆ...ก็เหงาๆ... ไม่มีชื่อเธอ
แม้จะยุ่งวุ่นวายกับหลายอย่าง
แต่ก็ยิ้มทุกครั้งเมื่อคิดถึงเธอเสมอ
แม้ไม่มีข่าว...ก็อย่าปล่อยให้คนคอยปวดร้าวฝันละเมอ
ส่งแค่ความคิดถึงมาเสมอๆ...จะได้รู้ว่าเธอ
......ก็คิดถึงกัน.......