5 สิงหาคม 2545 11:08 น.

ฉันลุยเอง

ละอองน้ำ

จะมาทักก็ไม่ทักคิดไรอยู่
มาดูดูอยู่ไกลไกลคิดไรนั่น
จะมาคุยมาเป็นเพื่อนก็พูดกัน
อย่าทำฉันสงสัย...อะไรเธอ
       เดินเข้ามาใกล้ใกล้ฉันไม่กัด
แม้ถนัดทำคนช็อคน็อกเสมอ
จะออมมือให้ละกัน  ฉันยอมเธอ
ไม่ต้องเก้อ  ไม่ต้องเขิน เดินมาเลย
       ก็ให้ท่าขนาดนี้แล้วยังนิ่ง
ขัดใจจริง กับอะไร ไม่เปิดเผย
ให้พูดมากมันเมื่อยปาก ไม่ชอบเลย
งั้นอยู่เฉย  ปล่อยให้กัน  ฉันลุยเอง....   (ฮ่าๆๆๆ)				
5 สิงหาคม 2545 10:31 น.

เพ้อฝัน

ละอองน้ำ

อย่าสร้างฝันอย่างเลื่อนลอยด้วยถ้อยคำ
อย่ามาย้ำความความอาทรอย่างอ่อนหวาน
เหมือนต้องฝังอยู่ในฝัน...ตลอดกาล
จึงจะผันความต้องการ...ให้เป็นจริง
       ปราสาททรายจับต้องได้ยังสิ้นสูญ
ความเกื้อกูลจากลมปากไม่ยากยิ่ง
คงทิ้งง่ายกว่าลบทรายในความจริง
มันคงกลิ้งเกลื่อนไปไม่แน่นอน
       ยึดคำพูดล่องลอยวนของคนฝัน
ที่เฝ้าปั้นให้เคลิ้มไหวไว้หลอกหลอน
คงอ่อนใจกับวันใกล้ให้บั่นทอน
ใครจะย้อนคืนเวลามาให้กัน				
3 สิงหาคม 2545 12:58 น.

เข้าใจแล้ว

ละอองน้ำ

ไม่เคยคิด  ว่าเธอจะเสียใจไหม
วันที่คิดแต่ผลักไส  ให้เธอไปห่างห่าง
ทุกครั้งที่ปิดตัวเลือกปิดหนทาง
ไม่เคยเข้าใจว่าเธอจะสิ้นหวังบ้างหรืออย่างไร
       และทุกครั้งที่ทำตัวเมินเฉย
ไม่เคยเข้าใจคนที่ถูกละเลยว่าจะเจ็บแค่ไหน
และทุกครั้งที่เอาแต่พูดถึงใครต่อใคร
ไม่เคยรู้ความนัยว่าอาจมีคนหัวใจ...จมน้ำตา
       ทั้งที่รู้แก่ใจอยู่...ว่า..รัก
ก็ทำตัวเป็นคนปากหนัก...เสียนักหนา
จนเธอท้อแท้...ยอมรับความพ่ายแพ้...แม้คำลา
ไม่คิดเลยจะรินน้ำตา  ไม่ได้ตั้งใจ
       เสียใจ...บอกช้าเกินไปหรือเปล่า
เจ็บปวดเหน็บหนาว  จะสนใจเรื่องราวของฉันบ้างไหม
เข้าใจแล้วสิ่งที่เธอเป็น....อยากให้เธอเห็นใจ
แล้วเธอจะกลับมาไหม  กลับมาเริ่มต้นใหม่...
          .......กลับมารักกัน......				
2 สิงหาคม 2545 23:36 น.

เป็นได้แค่นี้

ละอองน้ำ

อยากบอกเธอให้รักฉัน
อยากฝากฝันให้เธอถือ
อยากฝากชีวิตไว้ในมือ
อยากให้เธอคือคนในใจ
      อยากให้เธออยู่ใกล้ชิด
อยากให้เธอตามติดเมื่อไปไหน
อยากให้เธอคอยเข้าใจ
อยากให้ห่วงใยทุกเวลา
      
      แต่เธอคือคนอื่น
ในทุกค่ำคืนฉันได้แต่ห่วงหา
เมื่อโลก  ไม่ได้สร้างแค่เราขึ้นมา
ฉันจึงเป็นได้แค่คนห่างตา  และไกลหัวใจ				
2 สิงหาคม 2545 23:13 น.

ไม่อาจ...

ละอองน้ำ

รู้สึกไหม  
ว่าเราใกล้กันไม่ได้
วันที่ชิดเชื้อมากมาย
ก็กลับกลายร้อนรน
     แต่วันห่างไกล
ก็หนาวใจสับสน
กายรายล้อมผู้คน
ก็เหมือนตน...ไม่มีใคร
     ฟ้าสร้างเรามาร้าง
ให้เจ็บไม่จาง ไม่ว่าวันไหน
เส้นทางปวดร้าว  ยาวไกล
ไม่อาจรักใคร  จริงจัง
     ฉันเห็นที่เป็นอยู่
เธอเองคงรู้  ว่าหมดหวัง
ฟ้าให้เรารักพร้อมกับชัง
ไม่อาจเป็นความหลัง  ไม่อาจเดินไป				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟละอองน้ำ
Lovings  ละอองน้ำ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟละอองน้ำ
Lovings  ละอองน้ำ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟละอองน้ำ
Lovings  ละอองน้ำ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงละอองน้ำ