28 เมษายน 2545 09:07 น.
ละอองน้ำ
รูปเก่าเก่าของเราสองคน
ที่บังเอิญค้นเจอเมื่อวันนั้น
เตือนให้นึกถึงความผูกพัน
ที่หลงลืมมัน ไปแสนนาน
ความอบอุ่นในความอาทร
ยื่นโลกละเอียดอ่อนในอีกด้าน
จะความเศร้าหรือร้าวราน
เธอทำให้เป็นวันวานที่ห่างไกล
คอยซับน้ำตาเวลาท้อแท้
ปลอบคนอ่อนแอให้เข้มแข็ง เป็นคนใหม่
เปิดให้เห็นมุมมองที่ต่างไป
ด้วยความห่วงใย ด้วยความจริง
แต่เมื่อชีวิตต้องเลือกเดิน
สิ่งที่ต้องเผชิญเมื่อเวลาไม่หยุดนิ่ง
เราต้องจากกันไปจริงจริง..
แม้ไม่อยากทอดทิ้ง...ก็ต้องไป
จากวันนั้น ผ่านมาก็หลายปี
และยังไม่มี วันที่มาเจอได้
ตอนนี้ แอบคิดถึงเธอมากมาย...
แต่ก็ทำได้...แค่ทำใจ
จดหมายบางฉบับ ที่ไม่ได้ส่ง
ไม่อยากให้คนข้างเธอพะวง หรือสงสัย
แค่อยากให้เธอรู้ วันเวลาสั้นๆที่มีเธอใกล้ใจ
ไม่เคยรู้ จะทำให้ซาบซึ้งกับความห่วงใย จนวันนี้...
26 เมษายน 2545 00:57 น.
ละอองน้ำ
หญ้าเจ้าชู้แบ่งบานตรงลานหญ้า
คนมากมายผ่านมาลานหญ้านั่น
หญ้าก็ติดตามไปไม่เว้นวัน
เป็นอย่างนั้นอยู่เสมอเหมือนเผลอใจ
ผ่านประจำก็ติดซ้ำสม่ำเสมอ
เพิ่งมาเจอก็เสนอไปติดใหม่
ผ่านร้อยติดร้อย ต่าง..ไม่น้อยใจ
ไม่ว่าบานอีกเท่าไร...ก็ไม่พอ
ดอกเอยดอกหญ้าเจ้าชู้
เจ้าช่างสู้งานหนักดีจริงหนอ
ไม่เคยคิดยับยั้งชั่งใจรอ
ได้หยอกล้อก็พอใจไปวันวัน
เจ้าก็เหมาะที่จะบานตรงลานหญ้า
เหมาะให้คนผ่านไปมาให้เจ้าฝัน
ไม่ควรคู่อยู่กระถางหรือแจกัน
เหมาะให้ฉันมองผ่านไป...ไม่เสียดาย...
24 เมษายน 2545 12:00 น.
ละอองน้ำ
ไม่รู้จะรอเค้าได้นานแค่ไหน
เพราะชีวิตจะยืนยาวเพียงใดยังไม่รู้
แต่ทุกวันที่เห็นที่เป็นอยู่
ยังไม่คิดจะเคียงคู่อยู่กับใคร
ยังใช้เวลาว่างอยู่กับตัวเอง
ความเหงาก็ไม่เคยหวั่นเกรง หากไร้คนใกล้
ถึงเสียน้ำตา...ก็ไม่คิดหาคนมาปลอบใจ
และไม่รู้จะเป็นไปนานอีกเท่าไรเหมือนกัน
ถึงแม้ใครคนนั้นจะไม่กลับมา
และทำได้แค่ให้เวลาผ่านไปเท่านั้น
ฉันก็เป็นคนเดิม ที่เหมือนเดิมอยู่ทุกวัน
แค่อยากรอเท่านั้น...เท่านั้น...ก็พอ...
22 เมษายน 2545 23:02 น.
ละอองน้ำ
ฉันมีหนังสือหนึ่งเล่ม
ถูกเติมเต็มด้วยเรื่องราวหลากหลาย
มีถ้อยคำประทับใจมากมาย
ทั้งดีและร้ายได้ระบายเรื่องลงไป
อยากให้เพื่อนหลายคนได้อ่าน
บางคนก็เปิดผ่านแล้วทิ้งไว้
บอกว่าไม่มีเรื่องน่าสนใจ
เป็นหนังสืออะไร...ไม่ได้ความ
ก็เพียงหน้าปกที่เขาเห็น
ข้อความสั้นๆที่เป็น ก็ยังมองผ่าน
บอกเข้าใจแล้ว...รู้มานาน
คนฟังก็ได้แต่เก็บอาการ...และเฉยไป
ยื่นหนังสือให้เพื่อนอีกคน
เปิดดูสองสามหนทำหน้าสงสัย
บอกขอไปศึกษาหน่อยเป็นไร
ฉันจึงยื่นให้ไป อย่างยินดี
หนังสือไม่เสียใจถ้าใครไม่อ่าน
เนื้อความไม่ได้ถูกหารหากคนอ่านถี่
หนังสือ ไม่เสียใจ หากใครไม่ยินดี
เพราะคุณค่าหนังสือที่มี ยังคงเหมือนเดิม
เราต่างก็เป็นหนังสืออีกหนึ่งเล่ม
อย่าอาทรใครจะตัดสินที่เป็นตั้งแต่เริ่ม
เมื่อรักจะเป็นตัวเอง ก็ยังเป็นตัวเองเหมือนเดิม
คุณค่าคนไม่เคยลดหรือเพิ่ม เพราะคำสรรเสริญหรือซ้ำเติมของใครบางคน
22 เมษายน 2545 15:36 น.
ละอองน้ำ
เคยมีคนบอกว่า...
อยากรู้จักใครดีกว่าธรรมดา...ก็ให้ทะเลาะ
คนเคยพูดจาอย่างดีเข้าทีเหมาะ
ใจเขาอาจไม่พูดเพราะเหมือนเคยมา
เมื่ออารมณ์นอกเหนือจากความคิด
สิ่งที่ซ่อนในจิตออกนอกหน้า
ดีจริง - ดีปลอมหลอมรวมมา
ได้เวลาแยกแยะชำแหละดู
หากคนดี ดีพร้อม ไม่ยอมทะเลาะ
ปล่อยเวลาให้จำเพาะ เหมาะจะรู้
อะไรพลาด ก็แก้ไข ชี้ให้ดู
อะไรพลั้ง ก็คอยกู้ ให้กลับคืน
หากคนดี ดีปลอม ยอมทะเลาะ
อะไรเหมาะ ไม่เหมาะ ไม่อาจฝืน
เหตุผลเป็นบ่าว อารมณ์เป็นจ้าว สติไม่คืน
ก่อเหตุซ้ำ ย้ำเหมือนคลื่น กลืนกันไป..