9 กุมภาพันธ์ 2545 02:09 น.
ละอองน้ำ
ฉันหลงใหลความเงียบงัน
หลงใหลพระจันทร์ที่ไม่ทอแสง
หลงใหลวันที่ใบไม้อ่อนแรง
หลงใหลวันที่ไม่มีแสงจากดาวใด
ทุกสิ่งซ่อนกายจากสายตา
ในความมืดที่ชืดชากว่าสิ่งไหน
แผ่วเบาเพียงเสียงเป่าลมหายใจ
ไม่ดังกว่าเสียงรินไหลของน้ำตา
ที่นั่น..เก็บความอ่อนแอเอาไว้
ห่างไกลเกินกว่าใครจะค้นหา
โลก...ที่ไม่มีหัวใจ..ไร้เวลา
ซึ่งหยิบยื่นความเฉยชามาทดแทน
9 กุมภาพันธ์ 2545 00:43 น.
ละอองน้ำ
ลมพัดเบาเบา
พาความเงียบเหงามาจากแดนไกล
แทรกซึมผ่านไปถึงหัวใจ
บอกฉันว่ามีใคร กำลังเสียน้ำตา
ลมผ่านมาอีกครั้ง
ในวันที่ใครสักคนกำลังเหว่ว้า
รอคอย การกลับมา
ช่วยปลดปล่อยใจอ่อนล้า ให้ผ่อนคลาย
ลมคอยเตือนเสมอว่า
ช่องว่าง ระหว่างเวลาที่ขาดหาย
เขาเองก็เปล่าดาย..
ไม่ได้แตกต่างมากมาย กับที่ฉันเป็น
แค่เวลาพาเราจากกันไป
เติบโต เป็นผู้ใหญ่ ให้ได้เห็น
โลกจริง ชีวิตจริง ที่มันเป็น
ว่ามันแตกต่างจากเช่นที่เป็นมา
แล้วเราจะเจอกันอีกครั้ง
ในวันที่เราคาดหวัง ให้ดีกว่า
ฉันจะกลับไปช่วยซับน้ำตา
ในวันที่เธอรู้ค่า แห่งการรอคอย
9 กุมภาพันธ์ 2545 00:28 น.
ละอองน้ำ
ไปเถิดไป...
ไม่ต้องมาใส่ใจอะไรตรงนี้
ที่เธอทำไป ฉันเชื่อใจว่าดี
เธอคงคิดมาถ้วนถี่ ก่อนที่..ตัดสินใจ
เมื่อบอกจบ ก็จบกัน
เรื่องราวจากนั้น จะเป็นไปแบบไหน
ไม่ใช่หน้าที่เธอ ไม่ต้องมาเข้าใจ
เพียงแค่เธอปล่อยไว้ แล้วเดินจากไป...ก็พอ
3 กุมภาพันธ์ 2545 22:48 น.
ละอองน้ำ
สบตาฉันอีกทีได้ไหม
ครั้งนี้จะไม่หวั่นไหว ไม่หลบหน้า
จะไม่เขินอายเหมือนที่ผ่านมา
จะไม่ทำเป็นว่า ไม่สนใจ
อย่าเพิ่งท้อได้หรือเปล่า
ถ้าอยากได้รักยืนยาว ก็คงไม่ง่าย
หรืออยากให้ฉัน ให้ใจกัน ง่ายดาย
ถ้าให้เธอได้ กับคนอื่น-ก็ไม่รับรองว่าจะแตกต่างมากมายสักเท่าใด
ยังคงคอยเธออยู่ที่เดิม
รอให้เธอมาเติมส่วนที่ขาดหาย
แค่อยากมั่นใจว่า เราต่างเหมาะจะมาเป็นคนข้างกาย
ฉันรู้ว่าเธอทำได้ แค่อาจจะไม่ง่าย...เท่านั้นเอง
3 กุมภาพันธ์ 2545 21:07 น.
ละอองน้ำ
เธอกำลังคิดว่า
เธอต่อรองสินค้าอยู่กับใครที่ไหน
ฉัน..ดูไม่รู้เรื่องราวอะไร
ไม่เคยทันคนทันใครหรือไงกัน
เท่าที่ผ่านมา
เธอก็แค่เล่นเกมดูทีท่ากับฉัน
บอกตรงๆ ว่ารู้ทัน
แค่อยากรู้ว่าหมากที่เธอวางนั้นเป็นอย่างไร
ลูกไม้เก่าเก่า
อย่ามาเหมาว่าจะใช้กับฉันได้
เมื่อฉันเดินตามเกมเธอ...ง่ายดาย
ฉันก็ล้มเกมเธอได้...ง่ายพอกัน
หน้าส่วนตัว
600
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟละอองน้ำ
