16 กุมภาพันธ์ 2545 12:43 น.
ละอองน้ำ
เมื่อที่ตรงนี้เป็นที่ของเขา
ฉันเอง...ขอไม่เข้าไปดีกว่า
เผื่อวันหนึ่ง...เขากลับมาทวงถามวันเวลา
เธอจะได้บอกเขาไปว่า...ยังเหมือนเดิม
16 กุมภาพันธ์ 2545 12:28 น.
ละอองน้ำ
วันนี้...เหมือนไม่มีคำพูดใด
คำที่อัดอั้นอยู่เต็มใจกลับหล่นหาย
ทั้งที่ความรู้สึกยังชัดเจนไม่เสื่อมคลาย
และถ้อยคำก็มีอยู่มากมาย แต่ไม่มีคำไหนจะแทนได้..สักคำ
อยากให้เธอรับรู้ถึงความในใจ
แต่เวลายิ่งผ่านไป ใจก็ยิ่งเจ็บช้ำ
ที่ผ่านมา แม้จะสรรหาคำพูดสักร้อยคำ...ล้านคำ
แต่เหมือนไม่เคยมีเลยสักถ้อยคำ
.....ที่จะทำ..ให้เธอเข้าใจ.......
14 กุมภาพันธ์ 2545 22:04 น.
ละอองน้ำ
ไม่ได้ตั้งใจเลยนะ
ที่จะไปทำความรู้จักกะเธอนั้น
แค่แอบสบตาอยู่ทุกทุกวัน
เดินผ่านให้เห็นกันวันละหลายเวลา
ไม่ได้ตั้งใจเลยนะ
บังเอิญจังเลยล่ะที่เราพบหน้า
ก็แค่...พอจะแว่วๆมา
ว่าเธอไปกินข้าวที่ร้านป้าเป็นประจำ
ไม่ได้ตั้งใจอีกนั่นแหละ
ที่เดินตามเธอเตาะแตะจนเธอขำ
เธอเลยไหวตัวทันที่ฉันทำ
แต่ก็ยังขอย้ำ..ไม่ได้ตั้งใจ
ก็คนมันมีใจให้มากมาย
ทำเป็นไม่รู้เรื่องบ้าง..จะได้ไหม
ทุกเรื่องเลยนะ ใช่ว่าจะตั้งใจ
แต่มีอย่างอยากให้รู้ไว้ คือ ฉันตั้งใจรักเธอ
14 กุมภาพันธ์ 2545 21:36 น.
ละอองน้ำ
ลูกแมวตัวเล็กๆตัวนั้น
ขาหลังทั้งคู่ของมันใช้การไม่ได้
มันต้องใช้ความพยามอย่างมากมาย
กว่าจะไปไหนมาไหนได้ตามลำพัง
มันคอยแต่หวาดระแวงไม่ไว้ใจ
แม้ฉันอยากจะยื่นมือไปช่วยสักครั้ง
แต่ทุกทีก็ต้องถอย ปล่อยมันไว้ตามลำพัง
เพราะตอนนี้จิตใจมันยัง..เปราะบาง
เจ้าคงถูกใครทำร้ายมา
และพยามหนักหนา ที่จะปกป้องตัวเองได้บ้าง
ทั้งที่รู้ว่าจริงแล้ว อาจจะเพราะจนหนทาง
แต่ก็ยังทำทุกอย่าง แม้ฝันจะเลือนรางเท่าใด
เจ้าคงไม่อาจรู้ว่าฉันหวังดี
เมื่อความเจ็บปวดยังมี จากการถูกทำร้าย
ฉันรู้ การจะเชื่อใจใครอีกครั้ง...ไม่ง่ายดาย
ฉันรู้ ฉันเข้าใจได้ เพราะฉันก็เคยถูกทำร้ายมาเหมือนกัน
12 กุมภาพันธ์ 2545 16:48 น.
ละอองน้ำ
เสียงคนคุ้นเคยมีมาตามสาย
บอกว่าไม่อาจรักกันได้แล้ว...นับจากนี้
เสียงยังคงคุ้นเหมือนเดิมทุกที
แต่ประโยคแบบนี้....นึกถึงอีกกี่ที...ก็ไม่คุ้นเลย
ทำไมถึงทำให้เป็นเรื่องง่ายได้อย่างนั้น
ง่ายและสั้น แต่กินใจไปหลายวันนับแต่ครั้งนั้นที่เธอเฉลย
ก็ได้ หากคนที่เคยบอกว่ารักมากมาย วันนี้...ไม่เหมือนเคย
แค่ขออีกครั้งให้เธอเอ่ย แต่ขอฉันได้เห็นความเมินเฉยในสายตา
กล้าหรือเปล่า ที่จะสบตากับฉัน
บอกว่าไม่รักกัน ในวันสุดท้ายที่จะได้เห็นหน้า
หากใจเธอยังสั่น แววตาเธอยังไหวหวั่นที่จะบอกลา
เข้าใจเถิดว่า เธอแค่หวั่นไหวไปบางครา ต้องการให้ฉันช่วยยืนยันว่า...เรายังเหมือนเดิม