30 พฤศจิกายน 2545 19:41 น.
ละอองน้ำ
ลม...พัดมา ช้า..ช้า เศร้า..เศร้า
ลมเอย...พัดพาความเหงา มาจากไหน
ฟ้ากระจ่าง ริมทาง...ต้นไม้ผลิใบ
ลมหอบความคิดถึงจากที่ใด บอกที
ที่นั่งตรงข้าม ยังคงว่างเปล่า
หลายเท้า คงยังก้าว ไม่ถึงที่
นานแล้ว เพียงข่าวแว่ว คือ สิ่งที่ฉันมี
ลมเอย...กลับไปบอกเขาหน่อยว่าคนคนนี้
...รอเขาอยู่ ... ที่เดิม...
21 พฤศจิกายน 2545 23:56 น.
ละอองน้ำ
ระหว่างคนสองคน
อาจมีปะปนด้วยความรู้สึกหลากหลาย
มีเสียงหัวเราะ และเปื้อนด้วยน้ำตาง่ายดาย
ซึ่งล้วนแต่บอกได้ ว่าเพราะต่างมีความหมาย...ต่อกัน
เหตุใดร้อยพันความงดงาม
ไม่อาจต่อกรความปวดร้าวที่คุกคามเพียงหนึ่งเท่านั้น
ร้อยความดี ไม่อาจร้อยใจทุกนาทีที่เคยใกล้กัน
เพียงความเจ็บปวดในช่วงสั้น กับน้ำตาหยดหนึ่งแค่นั้น
ก็ทำลายสิ่งดีดีที่สร้างมาด้วยกัน....ง่ายเหลือเกิน
21 พฤศจิกายน 2545 09:15 น.
ละอองน้ำ
ลมพัดปลิวผ่านเข้ามา
เงยหน้ามองฟ้า - - ฟ้าใส
พลิ้วพลิ้วใบไม้ปลิว ระบัดใบ
แดดสะท้อนระเรื่อยไป ระยับตา
เคยบอกเธอบ้างไหม
ลมอุ่นแดดอ่อนสอดรับกับใจ สัมผัสได้ - ความห่วงหา
ความอบอุ่นยามเช้า ที่เฝ้าโอบกอดเมื่อลืมตา
ทำให้ฉันฝันเอาว่า ไออุ่นที่ผ่านเข้ามา เป็นเพราะเธอกำลัง
... ห่วงหากัน ...
20 พฤศจิกายน 2545 23:57 น.
ละอองน้ำ
การติดตามความฝันที่เธอดั้นด้นหา
ไม่เคยรู้ค่าของใครต่อใครที่ผ่านมาและผ่านพ้น
ฝันของเธอ ฝันของใคร รายทางมากมายมาปะปน
เธอเหนื่อยอ่อนจนน้ำตาเอ่อท้น ไม่พบที่ของตน
.... ไม่พบคนของใจ ....
เวลาล่วงเลยฉันก็ยังเป็นคนเก่า
เหมือนซ้ำซ้ำย่ำเท้าแต่ไม่ยอมเดินไปที่ไหน
มองเธอเดินผ่านมา เพื่อค้นหา แล้วเดินผ่านไป
สิ่งที่เธอไม่เห็นคือฉันไม่เคยไปไหน แม้ว่าเรา
.... ไม่เคยใกล้กัน ....
วันที่เธอถามใครต่อใครว่าชอบหรือไม่ชอบ
ฉันไม่รับรู้ถึงคำตอบเพราะไม่ใช่สิทธิอันพึงชอบ สำหรับฉัน
หากแต่สงสัย ว่าทุกครั้งที่เธอหาสิ่งมาเติมหัวใจไม่เว้นแต่ละวัน
เคยถามหัวใจตัวเองบ้างไหม คำเหล่านั้น ว่าหัวใจเหงาเหงาของเธอนั่น
.... หวังว่าจะผูกพันกับสิ่งใด ....
5 พฤศจิกายน 2545 06:48 น.
ละอองน้ำ
ความเข้าใจ
เกิดขึ้นเพียงฝ่ายหนึ่ง
ไม่อาจทำให้อีกคนลึกซึ้ง
ก็ต่างเพียงนิดหนึ่ง กับไม่เข้าใจ
คนเข้าใจนั้น
หากแบกรับความเข้าใจกันไม่ไหว
เมื่อหมดความอดทนจะเข้าใจ
ก็เหนื่อยเกินรับรู้อะไร หรือ รับฟัง
แค่คิดจะเข้าใจ
เหมือนมัดคอ แบกอะไรอะไรไว้บนหลัง
เมื่อตัดขาดเสียงจากใจก็ก้องดัง
ไม่อาจคิดไม่อาจหวังจะกอบคืน
เสียใจ
แต่ทุกอย่างสิ้นไร้..แม้เสียงสะอื้น
เข้าใจแล้ว ไม่มีอะไรแท้จริงยั่งยืน
บางสิ่ง แค่ไว้ท่องตอนยังไม่ตื่น
เป็นอุดมคติตื้นตื้น ให้ฝันดี
หน้าส่วนตัว
893
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟละอองน้ำ
