17 กันยายน 2546 14:51 น.
ละอองน้ำ
ที่ทาง
เริ่มมีหญ้าขึ้นรกร้าง
เหลือรอยเก่าเบาบาง
ค่อยค่อยจาง จากสายตา
ที่เก่า
คงมีเพียงเราที่เห็นว่า
ความเปลี่ยนแปลง เมื่อใด จะเข้ามา
ฉันรอเพียงเวลา...ให้สิ่งที่ค้างคา...จบลง
15 กันยายน 2546 12:33 น.
ละอองน้ำ
ความรัก...
ฉันบอกได้ว่าไม่อาจใช้รักษา
บาดแผลเก่าเก่า...ที่ใครเขาทำมา
ไม่เคยคิดจะเยียวยา...จิตใจที่ด้านชาของใคร หรือ เธอ
บอกรัก...
ฉันตระหนัก...จะไม่ใช่เพราะผลั้งเผลอ
ใช่ว่า...ไม่มีใคร...จึงเอารักมาให้เพียงรั้งเธอ
เพียงเพื่อฝันและรอเก้อ อย่างเธอเคยเจอ ฉันไม่ทำ
คนรัก...
เพียงความหมายที่แน่นหนัก ไม่ต้องเอ่ยซ้ำ
ไม่เกี่ยวกับใคร สำคัญขนาดไหน เขาต้องมาจดจำ
ในความสุขและการเจ็บช้ำ...เป็นเรื่องที่จดจำ
...กันแค่สองเรา...
ใคร...
เพียงหมายเป็นแค่อุ่นไอ...ในวันเหงาเหงา
เอาหัวใจมาทิ้งเรียงราย...ปล่อยใจปล่อยกายให้ซึมเซา
รึเพราะใจตนไม่รู้ทันเท่า จึงปล่อยให้เหตุผลเก่าเก่า...
...ซ้ำเข้า..ทางเดิม...
11 กันยายน 2546 12:05 น.
ละอองน้ำ
...รอ...
สิ่งเดียวที่ขอ...ไม่รู้ว่ามากไปไหม
...รอ...
รู้ดีคนที่รอ...ต้องทรมานเพียงใด
แต่คำตอบที่จะให้
เป็นสิ่งเดียวในใจที่ฉันจะมี...
ไม่ได้ให้เธอรอเพื่อฝัน
ไม่ได้ให้รอเพื่อทำร้ายใจกันจนเต็มที่
ไม่ได้ให้รอ...เพราะเหตุผลบางข้อที่ไม่เข้าที
ฉันไม่ได้คิดหนี...และทิ้งเธอไว้อย่างนี้
...โดยไม่เข้าใจ...
รอ...ที่จะเอ่ยออกมา
เพราะบางเรื่อง...เวลา...อาจช่วยได้
ฉันไม่เคยขออะไรจากเธอ ให้มากให้มาย
แค่ขอให้รอ...เพื่อจะรู้ความหมาย...ว่าเธอไม่ได้
...เปลี่ยนใจ...
11 กันยายน 2546 11:40 น.
ละอองน้ำ
เธออาจจะยังไม่เข้าใจ
ว่าทำไม...ฉันถึงดูเมินเฉย
คำพูดเธอ...หลายครั้งดูละเลย
แต่สิ่งที่ฉันไม่เอ่ย...ก็ใช่ว่าไม่เคย
...จะคิดอะไร...
ไม่มากพอ...จะผูกพัน
และเหมือนไม่ไหวหวั่น...เมื่อเธอใกล้
ไม่มีเหตุผล ที่ใครหลายคนเข้าใจ
เพราะไม่มีสิ่งไหน...ที่จะบอกแทนหัวใจ
...ที่ฉันมี...
ไม่เรียกร้อง...ให้อยู่ข้างกัน
เหมือนคนไม่ใส่ใจคืนวัน...แต่ก็ไม่หันหน้าหนี
อยู่กับวันคืน...ทำร้ายตัวเองทั้งที่ฝืน...เหมือนไม่รักดี
และคำตอบของทั้งหมดนี้...เป็นสิ่งสิ่งเดียวที่...แม้ใช้ชีวิตทั้งหมดที่เธอมี
...ก็ไม่มีวันเข้าใจ...
8 กันยายน 2546 12:01 น.
ละอองน้ำ
บอบบาง
เธอพูดเหมือนทุกอย่างเข้าใจง่าย
มีคนอยู่ในโลกตั้งมากมาย
ที่เธอไม่ได้...เข้าใจ
แข็งแกร่ง
อยู่ที่แรงหรืออยู่ที่ไหน
อยู่ที่เธอหรืออยู่ที่ใคร
อยู่ที่อะไร...ที่ทำให้มั่นใจ
...ว่าแกร่งพอ...
บทเรียน
เป็นสิ่งที่เธอเองไม่ได้เพียรร้องขอ
แต่ฉันจะทำให้...จนกว่าเธอจะซึ้งใจมากพอ
อย่าเพิ่งคิดว่าตัวเองเป็นต่อ...วันที่ทุกอย่างก็
...ยังไม่จบลง...
หน้าส่วนตัว
737
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟละอองน้ำ
