28 กันยายน 2551 11:36 น.
ละอองน้ำ
เพราะฉันรู้...ว่าเธอรู้สึกเช่นนั้นจริง
และอารมณ์เป็นสิ่ง...บังคับไม่ง่าย
ขอบใจ...ที่รู้สึกดี ทำดีด้วย ตั้งมากมาย
จนฉันเองไม่อาจทำลาย...น้ำใจที่มี
แต่อยากให้เธอคิด...ให้มากกว่านั้น
เพราะอีกคนที่เธอผูกพัน...ก็ยังอยู่ตรงนี้
ความรัก...ไม่ได้เกิดจากความเป็นไปได้ หรอกคนดี
ใช่ว่ามากคนแล้วจะไม่มี...ความเสียใจ
เราไม่อาจแลกร้อยจากห้าสิบ...
สิ่งที่หวังจะยิ่งไกลลิบ...จากความหวั่นไหว
เธอไม่อาจแลกใจคน...จากใจเธอเพียงครึ่งใจ
กลับไปรักษาเขาเอาไว้....ก่อนที่เธอจะไม่เหลือใคร
...เลยสักคน...
25 กันยายน 2551 22:33 น.
ละอองน้ำ
อยากส่งความรู้สึกดี ๆ
ครอบคลุมโลกใบนี้ให้จนทั่ว
ละลายความเจ็บช้ำ หมองมัว
ให้ใครต่อใครเลิกหวาดกลัว หวั่นไหว
แต่ความรู้สึกที่มี
คงเล็กน้อยเกินกว่าที่ ใครรับได้
เพราะคนโศก ความเศร้ามีมากมาย
ฉันจะช่วยอะไรได้ เท่าไรกัน
อยากให้ใครต่อใครรู้สึกดี
ความคิดนี้คงเป็นเพียงความฝัน
เมื่อคนเรา...คิดถึงแต่ตัวเอง มากขึ้นทุกวัน
ก็ต้องมีคนเจ็บปวดอยู่อย่างนั้น...ตลอดไป
21 กันยายน 2551 15:01 น.
ละอองน้ำ
สิ่งที่เธอไม่อาจเข้าถึง
จริง ๆ ก็แค่... สิ่งหนึ่ง ที่เธอไม่เข้าใจความหมาย
และเธอก็แค่...หนึ่งคนที่เกลียดอารมณ์วุ่นวาย
เพียงเพราะสิ่งที่ดูคล้าย ๆ ... ว่าขัดใจ
เหตุผลดี ๆ ... บางทีก็ต้องดูยาว
ว่าสุดท้ายแล้วเรื่องราว ... จะจบแบบไหน
เพราะความรักที่แท้ ... คงไม่ใช่แค่ ... การตามใจ
จนเปลี่ยนเธอเป็นใคร ... ที่สุดท้ายก็รักแต่ใจ ...
... ตัวเอง...
8 มิถุนายน 2551 21:08 น.
ละอองน้ำ
อยู่ไกล...ไกล
เป็นสายลมที่เข้าใกล้เธอเพียงแผ่ว ๆ
ไม่รู้ที่มา...ไม่อาจบอกที่ไป เมื่อผ่านแล้ว
อาจแค่คลับคล้าย แว่ว ๆ ว่าเคยพบกัน
อยู่ไกล...ไกล
และอาจจะไกล เกินกว่าความฝัน
ลืมตาก็ยังบอกไม่ได้ ว่าผูกพัน
ต้องเผื่อใจไว้ทุกวัน ... ว่าจะผ่านไป
อยู่เป็นเพื่อนเธอ จนครึ่งทาง
มั่นใจแล้ว เธอเลือกทุกอย่าง ทางไหน
วันนี้เธอเข้มแข็ง และคงไปต่ออีกไกล...
หากอ่อนแอคราใด .. ก็จะมีใคร
...ซับน้ำตา...
ครึ่งทาง... ที่สุดทาง
อย่าเสียใจ...เมื่อทุกอย่างเหลือแค่ .. เคยมีค่า
คนอยู่ไกล รู้แล้วว่าวันนี้ ถึงเวลา...
ไปเถิด...อย่าลังเล เราต่างรู้ดีว่า...
...ต้องไป...
19 มีนาคม 2551 12:48 น.
ละอองน้ำ
ไม่เลย ไม่ต้องเกรงใจ
จะเก็บงำไว้ทำไมเล่าความรู้สึก
การนิ่งเงียบ ไม่ช่วยทำให้ล้ำลึก
ที่เธอกำลังตรองตรึก ฉันสัมผัส
ใช่ทุกสิ่งจะผ่านเลยเพราะเฉยชา
ทำไมต้องโยนให้เวลามาช่วยวัด
เมื่อก่อทางร้างแล้วจึงบอกปัด
หรือนี่คือความถนัดอีกเรื่องหนึ่ง
อย่าเลย ไม่ต้องเกรงใจ
ไม่ต้องหาคำใดมาให้ลึกซึ้ง
แค่ความจริงในใจที่ควรคำนึง
ก่อนที่ผู้หญิงคนหนึ่ง
..จะหมดความอดทน..