21 กุมภาพันธ์ 2545 14:09 น.
ละอองน้ำ
ไปไหม .. ไปด้วยกัน
ไปเดินตามฝันที่ค้นหา
ทิ้งภาพเมืองเรืองรองให้ไกลตา
ทิ้งกฎเกณฑ์นานาให้ไกลตัว
ไม่มีสิ่งที่เราต้องเป็น
ไม่มีสิ่งซ่อนเร้นในดี-ชั่ว
ไม่มีอีกแล้วความกลัว
กับตัว-ตน และผลของการเป็นเรา
ไปไหม...ไปกับฉัน
ในดินแดนที่เปลือยเปล่าความฝันและความเศร้า
ในความเงียบมีเพียงเสียงเหยียบย่างเบาๆ
แค่มือที่เกาะกุมของเรา...ก็เข้าใจมากมาย
ไปเถิด...ไปด้วยกัน
ไปติดตามความฝันที่หล่นหาย
เมื่อที่ตรงนี้ ฉีกทึ้งความรู้สึกดีๆจากใจไปมากมาย
และวันพรุ่งนี้ก็รู้ไม่ได้...
...หรือเธอจะปล่อยความรู้สึกให้ตายไปพร้อมกับเรา
อย่าเลย...อย่าปล่อยให้เป็นอย่างวันนี้
จิตใจด้านชาขึ้นทุกทีพร้อมๆกับความเหงา
อย่าเลย...อย่ากลัว กับตัวที่ไม่มีเปลือกของเรา
เพราะเมื่อเหลือแค่ใจเปล่าๆ...ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่า
......การมีใครสักคน..เข้าใจ........
มาเถิด...ก้าวช้าๆมากับฉัน
ความโหดร้ายของคืนวันอาจทำเธอหวั่นไหว
แต่เมื่อเธอส่งมือมา กุมมือฉันช้าๆอย่างมั่นใจ
เธอจะรู้ว่า...ไม่มีอะไรต้องกังวลอีกต่อไป
.......เมื่อฉันอยู่ใกล้ๆกับเธอ
19 กุมภาพันธ์ 2545 22:19 น.
ละอองน้ำ
ฉัน...ตอบแทนเธอแล้วนะ
สิ่งที่เธออยากจะให้ฉันทำอย่างนั้น
..ด้วยการลืมทุกคืนทุกวัน...
ที่เธอเคยทำให้ฉันรู้ว่าใจก็ไหวหวั่นเป็น
ลืมเธอที่เคยเฝ้ามองมา
ลืมความรู้สึกห่วงหา ยามที่ไม่เห็น
ลืมใครสักคน ที่รู้สึกว่ารู้จักตัวตนที่เขาเป็น
ใครสักคนที่ทำให้ฉันเห็น ว่าแท้จริงตัวเองเป็น...เช่นไร
ลืม...คืนที่อุ่นใจเมื่อหลับตา
ลืม..ความเหว่ว้าเมื่อไม่รู้ว่าเธออยู่ไหน
ลืม...แม้กระทั่งความจริงในหัวใจ
ว่าเจ็บปวดและสับสนเพียงไหนเมื่อตัดใจจากกัน
แม้จะเหลือความทรงจำอยู่ตรงนี้
ฉันจะบอกตัวเองทุกนาทีว่ามันคือความฝัน
ถึงแม้ว่า...ใจยังเจ็บนักหนาและยังมีน้ำตาอยู่ทุกวัน
ฉันจะพร่ำบอกตัวเองอย่างนั้น..ว่า..ฉัน..ไม่เสียใจ
คงไม่ขาดเหลืออะไรแล้วใช่หรือเปล่า
กับความตั้งใจ...ในเรื่องของเรา...เธอเห็นใช่ไหม
กับความจริง...ที่เธออยากให้มันเป็นและเป็นต่อไป
กับกำลังใจสุดท้ายที่ฉันพยายามทำให้....แม้..
....ไม่ได้อยากให้มันเป็นไป..สักนิดเดียว
16 กุมภาพันธ์ 2545 12:43 น.
ละอองน้ำ
เมื่อที่ตรงนี้เป็นที่ของเขา
ฉันเอง...ขอไม่เข้าไปดีกว่า
เผื่อวันหนึ่ง...เขากลับมาทวงถามวันเวลา
เธอจะได้บอกเขาไปว่า...ยังเหมือนเดิม
16 กุมภาพันธ์ 2545 12:28 น.
ละอองน้ำ
วันนี้...เหมือนไม่มีคำพูดใด
คำที่อัดอั้นอยู่เต็มใจกลับหล่นหาย
ทั้งที่ความรู้สึกยังชัดเจนไม่เสื่อมคลาย
และถ้อยคำก็มีอยู่มากมาย แต่ไม่มีคำไหนจะแทนได้..สักคำ
อยากให้เธอรับรู้ถึงความในใจ
แต่เวลายิ่งผ่านไป ใจก็ยิ่งเจ็บช้ำ
ที่ผ่านมา แม้จะสรรหาคำพูดสักร้อยคำ...ล้านคำ
แต่เหมือนไม่เคยมีเลยสักถ้อยคำ
.....ที่จะทำ..ให้เธอเข้าใจ.......
14 กุมภาพันธ์ 2545 22:04 น.
ละอองน้ำ
ไม่ได้ตั้งใจเลยนะ
ที่จะไปทำความรู้จักกะเธอนั้น
แค่แอบสบตาอยู่ทุกทุกวัน
เดินผ่านให้เห็นกันวันละหลายเวลา
ไม่ได้ตั้งใจเลยนะ
บังเอิญจังเลยล่ะที่เราพบหน้า
ก็แค่...พอจะแว่วๆมา
ว่าเธอไปกินข้าวที่ร้านป้าเป็นประจำ
ไม่ได้ตั้งใจอีกนั่นแหละ
ที่เดินตามเธอเตาะแตะจนเธอขำ
เธอเลยไหวตัวทันที่ฉันทำ
แต่ก็ยังขอย้ำ..ไม่ได้ตั้งใจ
ก็คนมันมีใจให้มากมาย
ทำเป็นไม่รู้เรื่องบ้าง..จะได้ไหม
ทุกเรื่องเลยนะ ใช่ว่าจะตั้งใจ
แต่มีอย่างอยากให้รู้ไว้ คือ ฉันตั้งใจรักเธอ
หน้าส่วนตัว
607
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟละอองน้ำ
