12 เมษายน 2545 15:36 น.
ละอองน้ำ
ฉันไม่เคยอยากฟัง
แม้ใครหลายคนมานั่ง บอกว่าเธอดีแค่ไหน
และฉันก็ไม่เคยอยากใส่ใจ
ถึงแม้ใครใครจะบอกว่าเธอจริงจัง
มันไม่มีความหมายหากเป็นคำพูดคนอื่น
แม้คำพูดไม่เคยยั่งยืน แต่อยากให้เธอพูดออกมามั่ง
มีเพียงคำพูดเธอ ที่ฉันจะฟัง
และรับมันมาทบทวนจริงจัง ในใจ
ในทางกลับกัน...
แม้จะมีใครบอกฉันว่าเธอเลวร้ายแค่ไหน
ฉันจะฟังเธอก่อน ก่อนเรื่องราวร้อนร้อนจะเกิดกับใจ
แค่อยากย้ำให้เธอรู้เอาไว้ ว่าแท้จริงน่ะใคร...ที่สำคัญ
12 เมษายน 2545 12:14 น.
ละอองน้ำ
ก็เธอบอกเองว่าเป็นเพื่อนกัน
มันคงไม่สำคัญถ้าฉันจะไปกับคนไหน
ทำไมต้องทำ เหมือนไม่พออกพอใจ
เหมือนฉันคบใครเรื่อยไปแล้วมาแหกตา
ฉันก็มีเพื่อนคนอื่นอื่นเหมือนกัน
ถ้าเธอไม่พอใจฉันแล้วยังชอบต่อว่า
งั้นไปอยู่ดาวอังคารด้วยกันเลยมา
เราจะได้เป็นเพื่อนรักกันนักหนาอยู่แค่สองคน
10 เมษายน 2545 23:31 น.
ละอองน้ำ
ชอบที่เธอขี้อายนิดนิด
ชอบที่เธอติดจะเถื่อนหน่อยหน่อย
หัวยุ่ง เสื้อลุ่ย กางเกงเป็นรอย
เธอก็ยังปล่อยได้ตามสบาย
ชอบที่เธอดูเป็นกันเอง
ชอบที่เธอไม่ทำตัวนักเลงและดูง่ายง่าย
ชอบที่เธอกินเหล้าเมามาย
ดี...จะได้มอมง่ายๆไม่ต้องเปลืองแรง - เอ้ยไม่ใช่!
ชอบที่เธอเป็นแบบเธออย่างนั้น
ชอบที่เธอไม่ระวังปากสักวันเพราะไม่เคยเสแสร้ง
ชอบเธอ คนที่เจอฉันเล่นแรงแรง
แล้วโต้กลับมาให้ฉันได้แกร่งไม่แพ้กัน (แต่จำเอาไว้นะ)
ชอบเธอ...ที่มานั่งทนอ่านอยู่ได้
ชอบเธอ...ที่พยายามเข้าใจความหมาย กับอะไรที่เป็นฉัน
ชอบเธอ...ที่ดันมาเผลอมีใจให้กัน
ชอบเธอ...คนที่บอกฉัน ว่า.....เป็นเรื่องธรรมดา (บรื๋อ..)
10 เมษายน 2545 23:16 น.
ละอองน้ำ
นิ่งนิ่งมาได้พอประมาณ
เธอก็ทำท่ารำคาญ เหมือนอยากรู้
เหมือนกับว่าฉันคิดอะไรอยู่
รับรู้หรือไม่รู้ เธอคิดอย่างไร?
จะหลุดปากสักคำ ไม่ปล่อยโอกาส
กลัวคำพูดจะสั่นประสาทเธอเอาเสียได้
เลยนั่งทบทวน ให้เธอยุกยิกไปพลางก่อนไง
อ๊ะบอกก็ได้ ว่า..รู้แล้วครับ...ทราบแล้วเปลี่ยน
10 เมษายน 2545 23:16 น.
ละอองน้ำ
ขอโทษที่ทำเธอเข้าใจผิด
ได้แต่เพียงคิด ว่าฉันเป็นสาวช่างฝัน
เสียดาย...ที่อีกกว่ายี่สิบชั่วโมงต่อวัน
เธอไม่อาจเห็นว่าไม่ใช่ฉัน...คนเดิม
ติดจะโหด...นิดนิด เสียด้วยซ้ำ
โทษที ที่ไม่ได้ย้ำมาตั้งแต่เริ่ม
หากเธอยังคิดจะรัก และยังอยากจะรักอยู่เหมือนเดิม
รบกวนไปทำประกันเพิ่ม เผื่อที่มีอยู่เดิม...อาจเคลมไม่พอ...