30 กรกฎาคม 2545 20:15 น.
ละอองน้ำ
ถ้าเธอมองของใดเธอให้ค่า
ช่วยจับต้องราวกับหาค่ามิได้
อย่าโยนทิ้งโยนขว้างอย่างเผลอใจ
เดาไม่ออกว่าเธอให้ความสำคัญ
ถ้าเธอมองความรู้สึกเธอมีค่า
ช่วยอย่าขว้างโยนปามาให้ฉัน
ยื่นดีดีวางเบาเบามาให้กัน
มันคงช่วยทำให้ฉันไม่แคลงใจ
ถ้าเธอมองความรู้สึกฉันมีค่า
ช่วยอย่าคว้าบังคับใจแค่ให้ได้
คุยดีดีทำดีดีไม่มีคลาย
คงไม่ยากมากมายเกินหมายใจ
29 กรกฎาคม 2545 20:59 น.
ละอองน้ำ
เคยกลัวฝนกลัวฟ้าเวลาเหงา
นั่งจับเจ่าอยู่คนเดียวเหลียวไม่เห็น
จะหายใจเข้าออกช่างยากเย็น
กลับกลายเป็นเรื่องอะไรไม่เคยชิน
แต่วันนี้ตากฝนจนเหน็บหนาว
ใจไม่ร้าวไม่หลบลับหรือกลับผิน
น้ำจากฟ้ายังโปรยมายังหลั่งริน
ใจไม่สิ้นก็ฝ่าฝน...ตัวคนเดียว
ต่อจากนี้ฝนจะมากี่ห่าฝน
ฟ้าจะแกล้งให้จำทนไม่แลเหลียว
แต่ใจหนึ่งผูกพันมั่นเป็นเกลียว
ก็อุ่นใจแน่แท้เชียว...ไม่เดียวดาย
28 กรกฎาคม 2545 21:44 น.
ละอองน้ำ
วันนี้ฟ้าไม่ใสชวนใจหม่น
ใจที่ค้นเจอกับคราวราวกับฝัน
แถมยิ้มแย้มแจ่มใสได้ทั้งวัน
ทั้งที่มันก็แค่วันธรรมดา
แต่ละก้าวดูราวจะเบาหวิว
เหมือนจะปลิวล่องไปในเวหา
อะไรหนอเปลี่ยนวันธรรมดา
หรือทั้งหมดที่เป็นมาเพราะว่า...เธอ
27 กรกฎาคม 2545 10:55 น.
ละอองน้ำ
มีแต่คนฝากดาวพราวฟากฟ้า
ดาวรู้สึกหนักหนาอยู่บ้างไหม
เหนื่อยหรือเปล่าที่ต้องเฝ้าเอาใจใคร
รับฝากคนเรื่อยไปทุกค่ำคืน
เคยรู้สึกท้อใจบ้างไหมเล่า
หรือเปลี่ยวเปล่าหนักใจให้ต้องฝืน
มีบ้างไหมเสียใจต้องกล้ำกลืน
แต่ต้องยื่นความฝันปันสุขใจ
มีอะไรให้ฉันช่วยบ้างไหมหนา
อธิษฐานผ่านลงมาคราหวั่นไหว
ฉันจะปลอบเธอบ้างได้อย่างไร
เพื่อไม่ให้ร้าวรอนจนอ่อนแรง
27 กรกฎาคม 2545 10:53 น.
ละอองน้ำ
ไม่เป็นไร...ถ้าคิดว่าฉันไม่ใช่
เมื่อเธอยังคงหาไป...อยู่อย่างนั้น
จะคว้าเดือนคว้าดาว ตามใจแล้วกัน
อะไรที่เธอฝัน...ก็ดั้นด้นทำไป
ฉันรักเธอ...ได้เพียงแค่เท่านี้
เท่าคนธรรมดาจะมีความรักให้
เดินดินกินข้าวแกง ไม่ใช่ผู้ดีตีนแดงอะไร
คงไม่พิเศษหรือยิ่งใหญ่พอใจเธอ
แม้เคยคิด...ว่าเธอจะมองถึงใจฉัน
ใครจะบอกว่าฝัน ก็ยังงมงายเช่นนั้นเสมอ
ความจริง...ก็ยังเป็นใครนอกหัวใจเธอ
สุดท้ายก็ได้แต่เจ๋อ..นั่งพร่ำเพ้อ...อยู่ผู้เดียว...
หน้าส่วนตัว
712
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟละอองน้ำ
