5 ตุลาคม 2545 01:19 น.
ละอองน้ำ
ฉันเป็นความดีงามให้เธอไม่ได้
เพราะที่ผ่านมาก็มากมายที่ฉันผิดพลั้ง
ไม่อาจเป็นความจริง ในวันที่ทุกสิ่งมัวลาง
เพราะฉันก็ไม่ได้ตาสว่างทุกครั้งไป
ไม่อาจเป็นไออุ่นในคืนหนาว
เพราะหลายคราวฉันเองก็ยังร้าวไหว
ไม่อาจเป็นความหวัง...หรือ...กำลังใจ
เพราะฉันก็สูญฝันหมดไฟอยู่บ่อยครา
เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง
มิได้สูงส่งให้ซาบซึ้งเสียหนักหนา
สิ่งดีที่เธอมอบและฉันไม่รับตอบเสมอมา
ไม่อยากให้เธอมองมันไร้ค่า อยากให้เธอคิดเสียว่า..
.........ฉันเกรงใจ...........
4 ตุลาคม 2545 21:56 น.
ละอองน้ำ
ในรอยเท้าของความหลัง
น้อยครั้ง...ที่ฉันจะกลับไปคิดถึง
ผ่านไปแล้ว ไม่คิดจะกลับไปคำนึง
ให้ความเจ็บปวดลึกซึ้งมาทำร้ายกันซึ่งซึ่ง
.........ในปัจจุบัน...........
คำว่าเสียดายกับเสียใจ
ฉันลบมันออกไปเพราะมันทำลายความฝัน
เด็กคนเก่าที่แพ้พ่าย ได้ล้มหายไปแล้ว..จากกัน
ฉันเกิดใหม่จากซากของคนคนนั้น และวันนี้ฉัน
..........ก็เดินมาไกล........
แต่โลกใบเก่าใบนั้น
ก็หล่อหลอมฉัน...ให้ไม่รับรู้ใจกันไม่ยอมหวั่นไหว
ถ้าถามฉัน...ว่าวันนี้ทำไมถึงเย็นชาต่อกันเหมือนคนไร้ใจ
ก็เพราะโลกเก่าเก่าที่หมดหวังสิ้นไร้ ส่งคืนมาแค่คนตาย
........ในร่างคนเป็น.......
4 ตุลาคม 2545 12:15 น.
ละอองน้ำ
เมื่อคืน...
ฉันกลายเป็น
.....ขโมย.....
อุกอาจ
และหาญกล้า
จับเธอ
มาอยู่ในความฝัน
....................
..ยามเช้า..
เลือนราง...
เสียงหัวเราะ
ภาพ...
ปลายนิ้ว
เส้นผม
..ปลายเท้า..
...
ชัดเจน...
....ในอารมณ์....
3 ตุลาคม 2545 12:40 น.
ละอองน้ำ
เธอไม่เคยมีตัวตนในใจฉัน
นับตั้งแต่
วันที่เธอไม่ยอมรับ.....
.....การมีตัวตนของเธอ
2 ตุลาคม 2545 16:09 น.
ละอองน้ำ
ความพยายาม...
ความเข้าใจ...
ความคิด...
ความรัก..
คำพูด..
คนอื่น.....
เก็บกลับคืนไปเสีย
เมื่อเธอไม่เคยเคารพ
...ความรู้สึกคนตรงนี้...
ไม่มีอะไรดียิ่งกว่า
ความเฉยชา
และคนไร้หัวใจ
สำหรับ
.....เธอ.....
หน้าส่วนตัว
665
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟละอองน้ำ
