1 มิถุนายน 2552 18:46 น.
ละอองน้ำ
แอบคิดถึงเธออยู่ทุกบ่อย
แต่ต้องปล่อยทุกอย่างวางเผิน ๆ
แค่ได้คุยได้เล่นกันเพลิน ๆ
ไม่ได้มากหรือน้อยเกินกว่าเพื่อนกัน
ชื่นชมเธออยู่ไม่น้อย
แต่ต้องเคยอยู่ห่าง ๆ อยู่อย่างนั้น
มีความสุขเล็ก ๆ ไปวัน ๆ
ไม่มีกันและกัน อยู่ต่อไป
ได้แต่ปลอบตัวเองไม่ให้ฝัน
อย่าเอาใจไปผูกพันให้หวั่นไหว
บอกให้ลืม ให้ลบ ให้เลือนไป
รู้แก่ใจ ได้แค่ฝัน ... ก็
...มันเป็นเกย์...
9 พฤษภาคม 2552 00:06 น.
ละอองน้ำ
อาจจะดูไม่คำนึง-คิดถึงบ่อย
เหมือนน้ำค่อยระเหยหายเมื่อคลายฝน
เมื่อดินซับ เมื่อแดดจับก็อับจน
ไม่อาจทนให้ค่า...เวลาใคร
ไม่อาจคบ แค่อาจคิด คงผิดแล้ว
เพียงแผ่ว ๆ ว่าคำนึง จะซึ้งไหม
แต่ใช่เพื่อดึงรั้งให้พลั้งใจ
น้ำตาเธอที่เสียไป .... ใช่ถูกการณ์
เขียนเถิดเพลงเศร้า...หากหายเศร้า
แต่อย่าคิดเอาเองเปล่า -- ฉันมองผ่าน
บนเส้นทางสายเก่าทอดยาวนาน
อย่าคิดมาก...จนร้าวราน เพราะวันนี้
อาจจะดูไม่คำนึงคิดถึงบ่อย
และไม่คอยเสนอหน้า...มาถี่ถี่
แค่ไปบ้า ไปบอ เหมือนทุกที
รับรองหาย ไม่เกินปี ... เดี๋ยวก็มา
8 พฤษภาคม 2552 23:38 น.
ละอองน้ำ
เปลี่ยนไปรึเปล่า...
รึฉันควรจะเหงา..มากกว่านี้
ควรจะคิดอะไร อะไร .. อย่างทุกที
มากกว่าจะนิ่งอย่างนี้... แล้วเฉยไป
ทุกอย่าง...อาจอยู่ที่ฉัน
สร้างความผูกผัน...หวั่นไหว
หรือลืมทุกอย่าง...วางมันไป
ทำเหมือนอะไร .. ไม่เคยจะมี
เปลี่ยนไปหรือเปล่า...
ไม่อยากให้เดาไปมากกว่านี้
ไม่ได้ลดลงหรอก...ความรู้สึกดีดี
แค่... ในวันนี้ ... ไม่มีใจ
25 ตุลาคม 2551 22:53 น.
ละอองน้ำ
ฉัน... ไม่ได้คิดถึง
เพียงแต่...ติดอยู่ในหัวงคำนึงทุกบ่อย
ฉัน... ไม่ได้ใจลอย
เพียงแต่...รู้สึกตัวได้น้อย กว่าทุกทีไป
ไม่ได้... อยากหันไปสบตา
แต่พอเธอมองมา...จึงมองตอบอย่างสงสัย
ไม่ได้... อยากมองกลับไป
แต่เธอยิ้มทีไร... มันรู้สึกยังไง... ก็ไม่รู้
เรา... คงเจอกันที่ไหนมาก่อน
เพียงแต่ความสามารถในการจำอ่อน ... ก็เลยยังนึกอยู่
ถ้าเธอเห็นทำหน้างง ๆ และท่าทางก๊ง ๆ พอดู
แค่อยากบอกให้รู้.... ว่าสบายดี
...ไม่มีอะไร...
1 ตุลาคม 2551 21:27 น.
ละอองน้ำ
ฟ้าจาง ๆ เลือนลางจนจางสี
ความมืดคลี่คลุมครอบโดยรอบไว้
ดาวเผยแสงทีละดวงเป็นพวงไฟ
ลมเคลื่อนไหวล้อใบไม้ให้ชายตา
เงียบจังเลย...คืนนี้
แต่ใจคนที่นี่ยิ่งเงียบกว่า
ยืนตากลม ตากดาว พราวนภา
ฆ่าเวลา อันเอื่อย ๆ เรื่อย ๆ ไป
แค่ผ่านคืนนี้...
มีแต่ฉันที่รู้ดี...ว่ายากแค่ไหน
ที่จะไม่คิดถึงเธอ...มากกว่าคิดถึงใคร
ทั้งที่รู้ว่าคนอยู่ไกล...เฮ้อ...
...ไม่รู้ตัว...