8 ธันวาคม 2544 22:04 น.
ละอองดาว
รักไม่เป็น.....เลยเห็น ความรักชั่งไร้ค่า......
ความรักมันมีคุณค่า....เกินกว่ามนุษย์ธรรมดาจะ รักให้เป็น....
14 พฤศจิกายน 2544 12:58 น.
ละอองดาว
ด้วยกล้าที่จะก้าว
ผ่านกาลยาวนานมาหลายฝน
คืดก้าวที่กล้าเผชิญ
สู่สายตาแห่งชนคนรุ่นไหม่
ด้วยกล้าที่จะริเริ่ม
แต่งเติมเพิ่มความฝันไฝ่
ด้วยหวังและตั้งใจ
สร้างโลกใบไหม่ให้น้องพี่
ก้าวแข่งคืนวันที่ผันเปลี่ยน
กล้าเป็นแสงเทียนสดสี
ก้าวกล้ามาจนยิ่งใหญ่ขนาดนี้
กล้าก้าวอย่างที่เห็นและเป็นไป
ทางข้างหน้ายังยาวนานนัก
เราจึงรักถักฝันสู่วันไหม่
สืบสานกวีงามจากลานใจ
สร้างสรรเป็นผลงานยิ่งใหญ่สู่ใจเธอ........
ละอองดาว.........
29 ตุลาคม 2544 12:56 น.
ละอองดาว
น้ำตาแห่งความท้อแท้สิ่นหวัง
ดังหมอกบทบังรัศมีดาราฉาย
หยดรอยจางจากเหตุการณ์ร้ายร้าย
กลับเพิ่มความร้าวฉานในหัวใจ
หัวใจที่ใสดังกระจกเงา
กลับขุ่นมัวดังละอองเขม่า...ทาทับไว้
ไม่เหลือเลยมิตรภาพในจิตใจ
นี่หรือโลกที่สดใส....งามตา
วันเวลาแห่งการทำลายร้าย
พัดพาความสุขทุกข์ของทุกสิ่ง
ที่เหลืดไว้คือคราบจากความจริง
ว่าทุกอย่างจะผ่านไปทิ้งไว้แต่ความทรงจำ......
ละอองดาว......
17 ตุลาคม 2544 14:13 น.
ละอองดาว
ชุ่มฉ่ำโปรยปราย
ละอองหล่นเป็นสาย ดังม่านฟ้า
เอ๊ะ! นี่ไหลหลั่งผ่านเมฆา
หรือจากดวงตาของ.....หัวใจ
น้ำใสใสไหลจากดวงตา
หล่นลงมาเป็น...สีขาว
แต่ละหยดบอกถึงเรื่องราว
ไหลหลั่งมาเพราะเหตุใด...
สุขหรือทุกข์ก็มีน้ำตา
บ่งบอกเหตุการณ์ที่ผ่านมา...ก่อนจากไป
เมื่อเมฆดำผ่านไป เหลือเพียงฟ้าใส
หยดรอยน้ำตาที่เหลือไว้ สักวันต้องจางหายไป....จากใจตน
12 ตุลาคม 2544 06:01 น.
ละอองดาว
ื แกร่งกล้าพอหรือไม่ในวันนี้
พร้อมฤดีฝ่าฟันวันหน้าไหม
พร้อมจะเดินในเส้นทางอย่างมั่นใจ
หรือจะไม่คิดค้นหาคุณค่าตน
ยืนขึ้นสิ...ถ้าล้มลงตรงทางเปลี่ยว
อย่ามัวเหลียวหาใครในแห่งหน
ด้วยตรงนั้นว่างไร้ในผู้คน
ไร้ผู้สนใจช่วยด้วยยินดี
ช่วยตัวเองเท่าที่ดีที่สุด
ทุกทุกจุดเตือนใจไว้ในวิถี
รวมแรงขึ้นเพื่อก้าวเท่าที่มี
ก้าวก่อนที่เธอจะล้ม ลงอีกครา
ก้าวไปด้วยความตั้งมั่นอย่าหวั่นไหว
ด้วยหัวใจด้วยพลังที่หวังหา
สิ่งต่างต่างที่ฝันไฝ่จะได้มา
อยู่ที่ว่าเธอต้องกล้าต้องฝ่าฟัน.....
ละอองดาว....