เส้นทาง...สายสุดท้าย(11)

ลอยไปในสายลม

นา
อะไรหรือพี่ศรฉันหันไปมองพี่ศรด้วยความสงสัย
คือ พี่ชอบนา
ฉันได้แต่ยืนอึ้ง ไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริงพี่เขาเงียบไปสักนาทีแล้วเขาก็พูดต่อ
พี่รู้นะมันอาจจะไม่ดี เพราะนาก็ยังไม่ลืมเขา
อย่าพูดถึงเขาได้ไหม ฉันค้านเขา เพราะฉันไม่ต้องการคิดถึงเรื่องของรักษ์อีก พี่เขารู้เรื่องระหว่างฉันกับรักษ์ เพราะฉันเล่าให้เขาฟังเอง
เราลองมาคบกันดูไหม
ทีนี้ ฉันอึ้งหนักกว่าเดิม จนทำอะไรไม่ถูก
พี่เขาก็บอกฉันว่า เขารอได้ไม่ต้องรีบตัดสินใจ นั่นน่ะซิ ทำไมฉันไม่ใช้เวลาตัดสินใจให้เยอะกว่านี้นะ
แล้วฉันตอบตกลงกับเขาไปได้อย่างไรก็ไม่รู้
มันพูดออกไปแล้ว ฉันไม่สามารถเรียกกลับคืนได้ 
ฉันคิดว่า พี่เขาก็ไม่ได้มีอะไรเสียหายอะไรนี่ ลองคบก็ไม่เห็นแปลก
ฉันเห็นแก่ตัวไปหรือเปล่า เพราะฉันว่าฉันไม่ได้ชอบพี่เขา
แต่ฉันกลับตอบตกลงกับเขา 
ก่อนกลับ เขาดึงฉันเข้าไปกอด ฉันก็รู้สึกแปลกๆ แต่มันก็เท่านั้นเอง
ฉันโทรไปบอกป่าน ป่านไม่ได้ว่าอะไร
เพราะฉันโตแล้ว ตัดสินใจเองได้
แต่สิ่งที่ป่านพูดแล้วมันสะกิดใจฉัน ก็คือ
เธอแน่ใจหรือเปล่าที่เธอจะคบกับพี่เขา 
เพราะอยากลองคบจริงๆ
หรือเพียงเพราะต้องการเป็นตัวแทนของคนอีกคน
เพื่อต้องการลืมคนอีกคนกันแน่
คิดดีดีนะเพราะถ้าเป็นเหตุผลแรก ฉันว่าดีแล้ว
แต่หากเป็นเหตุผลหลัง ลองทบทวนดูใหม่เถอะนะ 
ก่อนที่อะไรอะไรมันจะสายเกินไป...

นั่นซินะ ฉันทำไปเพราะอะไรกันแน่

แต่นั่น ก็ไม่ใช่ปัญหาเท่าไหร่ เพราะ ไม่ค่อยมีใครรู้ว่าฉันคบกับพี่เขา
และก็ดูเหมือนพี่เขาก็จะปิดเพื่อนๆไว้เหมือนกัน
ก็ดี ฉันไม่สนใจอยู่แล้ว

แต่มันก็เป็นแบบนี้ได้ไม่นานเพราะพอเพื่อนคนหนึ่งรู้
เพื่อนอีกหลายๆคนก็รู้ รวมทั้งเขาด้วย
ฉันไม่รู้ว่าฉันคิดไปเองหรือเปล่า
แต่ฉันรู้สึกว่า ฉันและเขาห่างกันออกไปทุกที
บางทีเขาก็เหมือนเดิม
แต่บางทีเขาก็ไม่ค่อยสนใจฉันเลย สรุปแล้ว เขาคิดอย่างไรกันแน่นะ
รักษ์ เธอคิดอย่างไรกับฉันกันแน่ ฉันไม่เข้าใจเธอจริงๆเลย

เฮ้ นา ไปเที่ยวกัน
ที่ไหนเหรอฉันหันกลับไปถามป่าน
ไม่รู้สิไปกับพวกรักษ์น่ะ
เหรอ แต่พอดีวันนี้ฉันนัดกับพี่ศรไว้น่ะ โทษทีนะ ฉันบอกออกไปอย่างนั้น ทั้งที่มันไม่เป็นความจริง
อ้าว เหรอ ว้า แย่จัง เพื่อนเราไปกันตั้งเยอะอ่ะ ไม่เป็นไรเอาไว้คราวหน้าละกันนะ
อืม.. 
หลังจากที่ ป่านไปแล้ว ฉันก็มานั่งตามลำพัง
พี่ศรเริ่มหายไป ไม่ค่อยมาหาฉันเหมือนแต่ก่อน
ฉันโทรไป พี่เขาก็ไม่รับสาย ทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้
ฉันเป็นผู้หญิงนะฉันก็ต้องน้อยใจเหมือนกันซิ
เพื่อนฉัน ยังไม่รู้เพราะฉันไม่อยากบอกให้พวกเขาไม่สบายใจ

ฉันยังไม่รู้เลยว่า เรื่องราวระหว่างฉันกับพี่ศรจะต้องจบลงอย่างไร
ทำไมล่ะ ฉันรู้เริ่มรู้สึกว่า ตัวเองเป็นคนที่ไม่สมควรมีความรักเสียแล้ว

......