22 ธันวาคม 2547 11:58 น.
ลอยไปในสายลม
เธอคิดยังไงกับเรานะ อยากรู้จัง ......... ทำยังไงดีนะ............
คุณนพ มาทำอะไรแถวนี้คะ
อ้าว คุณนก นึกว่าใคร พอดี ผมแวะมาหาเพื่อนน่ะครับ
เหรอคะ เพื่อนคุณนพอยู่แถวนี้หรือคะ นกก็อยู่แถวนี้ค่ะ
เพื่อนคุณอยู่บ้านหลังไหนคะ
ท้ายซอยครับ ก็สิงหาไงล่ะครับ
เหรอคะ ถ้างั้นนกไปก่อนนะคะ พอดีรีบน่ะค่ะ
ครับ เอ่อ...ให้ผมไปส่งไหมครับ
อย่าดีกว่าค่ะ รบกวนเปล่า ๆ
โธ่ ไม่รบกวนหรอกครับ คุณก็รู้ว่าผมน่ะเต็มใจบริการนะครับ
แหม เต็มใจบริการทุกคนหรือเปล่าคะ
เฉพาะคุณคนเดียวเลยครับ จริง ๆ นะครับ คุณนกจะเชื่อไหม
ไม่ทราบซิคะ นกเป็นผู้หญิง ไม่กล้าตัดสินใจอะไรหรอกค่ะ
ไม่เป็นไรครับ ผมรอได้ สำหรับคุณ ผมรอได้เสมอ
......ค่ะ.......แล้วเจอกันใหม่นะคะ เข้าไปหาเพื่อนคุณเถอะค่ะ สวัสดีค่ะ
เขาจะรู้ไหมนะ ว่าฉันก็คิดถึงเขาอยู่เหมือนกัน.......... เขาน่ารักจังเลย........
.................................................................
เฮ้ย ทำไมมาช้าจังวะ ไอ้นพ
แหม ก็ข้ากำลังคุยกะแม่ยอดหญิงสกุณาอยู่นี่หว่า
แล้วไปเจอเขาที่ไหนล่ะ
อ้าว ก็เขาเช่าบ้านอยู่แถวนี้ไงล่ะ แกไม่รู้เหรอ
ก็ถ้ารู้แล้วจะถามนายเหรอ
อืม ช่างเถอะ ไปกินข้าวดีกว่า ที่ไหนดีล่ะ .... ที่บ้านน้องจิ๊บดีไหม
ตามใจนายแล้วกัน ระวังเถอะแม่ยอดหญิงของนายรู้เข้าจะเป็นเรื่อง
เออน่า แกอย่ายุ่งแล้วกัน ไอ้คุณสิงหา
................................
.........................................................
ผมไม่เคยรู้เลยนะว่าคุณอยู่ซอยเดียวกับผม
นกก็เหมือนกันค่ะ ว่าแต่คุณสิงหาจะกลับแล้วหรือคะ
ใช่ นี่มันเลิกงานแล้วนะ คุณไม่ต้องขยันหรอก เตรียมตัวกลับได้แล้ว
ค่ะ แต่นกไม่ได้ขยันนะคะ เพียงแต่ทำตามหน้าที่เท่านั้น
ครับผม ....ผมเข้าใจ.... เอาเป็นว่าวันนี้กลับกับผมนะ
คงไม่ได้ค่ะ..... เอ่อ...... เพราะว่านัดกับคุณนพไว้แล้วค่ะ
เหรอ... อืม.....งั้นผมไปนะ
ค่ะ สวัสดีค่ะ .....
ทำยังไงดีนะ ผมไม่อยากให้คุณต้องเจอเรื่องร้าย ๆ เลย
..........................................................
คุณนกชอบที่นี่ไหมครับ
ค่ะ ที่นี่บรรยากาศดี.....
ดีใจจังที่คุณชอบ คุณนก คุณรู้ไหมคุณเป็นผู้หญิงที่สวยมาก
ขอบคุณนะคะที่ชม ไม่ค่อยมีใครชมนกหรอกค่ะ
คุณนกครับ เอ่อ...ผม...รัก...คุณนะ รักมากด้วย
คุณนพ!!! ......คุณอย่ามาล้อนกเล่นเลยค่ะ
ผมพูดจริงครับ คุณไม่เชื่อผมเหรอ
เปล่าค่ะ แต่ว่ามันอาจจะเร็วไป..... เราเพิ่ง...... รู้จักกันไม่กี่เดือนเองนะคะ
โธ่ คุณนกครับ แต่หัวใจผมมันไม่ได้นับวันเวลาที่จะรักนะครับ
...คือว่า....นก.....เอ่อ........
แล้วคุณล่ะครับ คิดยังไงกับผม
เอ่อ...........คือ.....
คุณคิดเหมือนผมบ้างไหม.............
..............................
ยังไม่ต้องตอบก็ได้ครับ ผมจะรอ........
...........................................
หลังจากวันนั้นนพพล ก็ไม่ได้เข้ามาหาสกุณาอีก เหมือนกับจะบอกให้เธอรู้ว่า
ผมให้เวลาคุณตัดสินใจนะ แต่เขาได้ทิ้งรสสัมผัสที่เขาฝากไว้
ที่มือ และที่ริมฝีปากอุ่นของสกุณา ซึ่งเธอนั้นก็หวั่นไหวไปกับรสสัมผัสนั้น
บ่อยครั้งที่เธอเหม่อขณะที่นั่งทำงานอยู่ จนทำงานผิดพลาด
แต่กระนั้นเธอก็ยังตัดสินใจไม่ถูก
ว่าจะบอกเขาดีหรือเปล่าว่าเธอ คิดอย่างไร จนกระทั่งวันนี้......
คุณนกครับ ไปทานข้าวข้างนอกกับผมนะ
เอ่อ คือ ....งานยังไม่เสร็จน่ะค่ะ คุณนพรอก่อนได้ไหมคะ
ครับ ผมจะรอ
.........................................................
คุณนกจำที่นี่ได้ไหมครับ
จำได้ค่ะ ที่นี่ที่ที่คุณพามาครั้งนั้น
แล้วคุณจะตอบผมได้หรือยัง ครับว่า คุณรักผมไหม
คือว่า.....นก...เอ่อ................
................................
ค่ะ....................
ขอบคุณครับคุณนก ผมดีใจจังเลย คุณทำให้ผมรู้สึกดีมาก
งั้นเรา....ไปฉลองกันนะครับ
ที่ไหนคะ
เดี๋ยวผมพาไปครับ......
...............................................................
นี่เรากำลังทำอะไรอยู่เนี่ย แอบตามมาทำไมวะ
แถมยังต้องมาเห็นภาพ....เฮ้อ.....
ผมไม่คิดเลยนะว่าคุณจะหลงคารมมันได้ถึงขนาดนี้
คุณจะรู้ไหมเนี่ยว่ามันกำลังจะทำอะไร...............
ทำไมนกปวดหัวจังคะ......
ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวผมพาคุณไปพักเอง
พานกไปส่งบ้านเถอะค่ะ
ไปพักห้องเช่าผมก็ได้ครับ มาครับเดี๋ยวผมพาไป
.......................................
สวยจริง ๆ เลยนก ไม่ผิดหวังจริงๆที่ยอมลงทุนไปทั้งหมดเนี่ย
ไม่เคยต้องลำบากกับ ผู้หญิงคนไหนเท่าคุณเลยจริง ๆ
ผมขอเอาคืนให้คุ้มทุนหน่อยแล้วกัน....................
................
..........................................................
สกุณา
นพพล....คุณ ฉันรักคุณเหลือเกิน คุณเป็นคนดีจริง ๆ
สิงหา....คุณเป็น เพื่อนที่ดีมาก แต่คุณยังปากเสียเหมือนเดิมนะ
นพพล
สกุณา....คราวนี้ผมไม่ปล่อยคุณแน่ ยังไงคุณก็ต้องเป็นของผม
สิงหา....คราวนี้ ถ้าแกยังมายุ่งอีก เราจะได้เห็นดีกัน
สิงหา
สกุณา...ผมจะต้องช่วยคุณให้ได้ ผมเป็นห่วงคุณนะ ผม...........
นพพล....นายมันเลวจริง ๆ ทำกับผู้หญิงแบบนี้ได้ยังไง ฉันไม่ยอมหรอก
..............................
เรื่องราวใกล้ถึงจุดแตกหักแล้วหรือนี่
แล้วใครล่ะ ที่จะเสียใจ
ใครล่ะ จะเป็นผู้ชนะ
อีกไม่นาน........ คงรู้
15 ธันวาคม 2547 13:03 น.
ลอยไปในสายลม
หวัดดีครับคุณ...เอ่อ....
สกุณา ค่ะ หรือเรียกว่า นกก็ได้ค่ะ
ครับ คุณนก ผม นพพล ครับ เรียก ผมว่านพก็ได้.....ผม เป็นหัวหน้าฝ่ายการเงินของที่นี่นะครับ ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณนะครับ
เช่นกันค่ะ
หวังว่าคงสนุกกับงานที่นี่นะครับ
ดิฉันก็คิดเช่นนั้นค่ะ
......................................................................
นพ นายช่วยตามนักบัญชีคนใหม่มาพบฉันด้วย
เออ ได้ แต่ว่าโคตรจรสวยเลยว่ะ ข้าชอบมากเลย
กันว่านายเอาเวลาพวกนี้ ไปทำงานให้เสร็จดีกว่า แล้วอีกอย่าง เด็ก ๆ ของนายก็เยอะแยะ ขอเถอะ คนในบริษัทน่ะ อย่าทำเลย
เออน่า เล่น ๆ ไม่ต้องคิดมากหรอกน่า
แล้วกันจะคอยดู เรียกมาหากันด้วยล่ะ อย่ามัวเพลิน กันมีงานต้องทำอีกมาก
.....................................................
คุณนกครับ เจ้านายเรียกพบครับ ไม่ต้องกลัวนะครับ สิงหาเป็นคนไม่ดุ ผมรับรอง
ค่ะ........
..................................................
ขออนุญาตเข้าไปข้างในค่ะ
เชิญ......
คุณเป็น พนักงานบัญชีคนใหม่ใช่ไหมครับ
ค่ะ ดิฉันเอง
หวังว่าเราคงทำงานร่วมกันได้นะ เจ้านพมันคงบอกคุณแล้วว่าผมไม่ดุ แต่ผมเจ้าระเบียบนะครับ งานออกมา ต้องดี ถ้าไม่ดี ผมไม่เอาแน่
ค่ะ ดิฉัน ทราบดี ว่างานพวกนี้ ถ้าไม่รอบคอบจะทำให้งานเสียหาย
ดีครับ อ้อ ผมขอให้คุณแทนตัวเองด้วยชื่อได้ไหมครับ เรียก ดิฉัน แล้วมันไม่เหมือนคนทำงานร่วมกัน ได้ไหมครับ
ก็ได้ค่ะ ถ้ามันจะไม่เป็นการตีเสมอเจ้านาย
ไม่หรอกครับ ผมไม่ใช่คนเจ้ายศเจ้าอย่าง
แล้วจะให้ดิ..เอ้อ..นกเรียกคุณว่าอะไรคะ
เรียกผมสิงหาก็ได้ มันเป็นทั้งชื่อจริง และชื่อเล่นของผม แต่ผมก็ชอบชื่อผมอยู่ดี ผมไม่รบกวนเวลาทำงานของคุณแล้ว คุณไปทำงานต่อเถอะ
ค่ะ.....
.....................................................
ทุกชีวิตดำเนินไปตามทางของมัน แต่วันนี้เส้นทางเหล่านั้นมาพบกัน ความสัมพันธ์ทั้งสามคน เริ่มก่อตัวขึ้นช้า ๆ ......การทำงานล่วงเลยไปได้ 2 อาทิตย์ หลังจากที่นพพลกลับมาจากไปทำงานนอกสถานที่ ซึ่งคนในบริษัทจะรู้กันว่างานนั้นคือ อะไร แต่....สกุณา หล่อนไม่เคยได้รู้เลย เพื่อนร่วมงานต่างก็ไม่เคยบอกอะไรเธอ เพราะนพพลสั่งห้ามไว้ ด้วยกำลังสนใจในตัวสกุณาผู้นี้ มีเพียง สิงหา ที่อยากจะบอกแต่ก็ไม่มีโอกาส สิงหา และ สกุณา สนิทสนมกันมาก จนทำให้คนในบริษัทหลายคนพากันอิจฉาริษยาสกุณา เพราะว่า สิงหานั้นไม่เคยที่จะคุยกับใครในบริษัทแบบเป็นกันเอง เหมือนคุยกับนพพล เนื่องด้วยทั้งสองเป็นเพื่อนกันมา สิงหาจึงรับนพพลเข้าทำงาน ดังนั้น สกุณา จึงเป็นคนแรกที่สิงหาคุยด้วยอย่างสนิทสนม
คุณนกครับวันนี้ให้เกียรติไปทานข้าวกับผมซักมื้อได้ไหมครับ
ต้องขอโทษด้วยคะ คุณนพ พอดีนกมีงานค้างอยู่น่ะค่ะ ต้องทำให้เสร็จ
โห นี่นายสิงหามันใช้งานคุณหนักเลยหรือครับ
ไม่หรอกค่ะ นกชอบทำงานอยู่แล้ว
แล้วเมื่อไร เราจะมีเวลาให้กันบ้าง่ละครับ ผมก็เหงานะ
แหม คุณนพคะ พูดอะไรก็ไม่รู้ เราไม่ได้เป็นคู่รักกันนะคะ
คุณนกจะใจร้ายกับผมได้เหรอครับ นะครับ ไปกินข้าวกับผมนะ
งั้นเดี๋ยว นกเอางานเข้าไปส่งคุณสิงหาก่อนนะคะ
ครับ ผมจะรอนะ
.........................................................
นกเอางานมาส่งค่ะ คุณสิงหา
ไอ้นพมันชวนไปกินข้าวเหรอ
ค่ะ .......
เอ่อ... คือ... คุณจะไปใช่ไหม
ค่ะ......
งั้นผมไปด้วยนะ ยังไง เราก็เป็นเพื่อนกันนี่ใช่ไหม
ก็ดีค่ะ ไปหลายคนสนุกดี
...........................................................
สิงหา แกไปเป็นก้างขวางคอข้าวันนั้นทำไมวะ
คุณนกเขาเป็นคนดีนะโว้ย กันรู้นะว่านายคิดอะไรอยู่
เรามันผู้ชายนะโว้ย ยังหนุ่มด้วย กลัวอะไรวะ
ใช่ ไม่กลัว แต่เธอไม่สมควรมามั่วกับนาย
ข้ามันเลวมากเลยใช่ไหมในสายตาแกเนี่ย
เปล่า แต่ถ้าแกยืนยันว่าชอบเธอจริง ๆ ฉันจะไม่ขวาง
เออ แล้วเราจะรู้กัน ว่าใครแน่กว่ากัน
แก นี่มัน..... เออ ได้ กันก็จะขวางให้ถึงที่สุดเลย คอยดู
เฮ้ย ข้าถามสักคำซิ แกชอบคุณนกเหรอ
กัน...... เปล่าโว้ย เห็นเธอนิสัยดี เลยไม่อยากให้มาเสียใจกับคนอย่างนาย
ถ้าแกบอกว่าชอบ ข้าจะไม่ยุ่ง แต่ในเมื่อแกปฏิเสธ ข้าก็ไม่สนโว้ย ไปล่ะ ......
........................................................
สกุณา...
นพพล น่ารักจัง นิสัยดีอีกต่างหาก เขาจะมีรักแท้จริง ให้กับเราบ้างไหมนะ
สิงหา คุณเป็นคนประเภทไหนกันแน่ ไม่เข้าใจเลย เหมือนจะดี แต่ชอบว่าเราทำงานไม่ดี ทั้ง ๆ ที่เราก็ทำเต็มที่แล้ว บางครั้งก็น่ารักดี เหมือนที่น่าคบ หวังว่าเราคงเป็นเพื่อนกันได้นะ
นพพล...
สกุณา เธอสวยจังเลย แต่ถึงอย่างไร ผมก็ไม่ต้องการการผูกมัดอยู่แล้ว เธอก็แค่ทางผ่านสำหรับผม
สิงหา พวกเราเป็นเพื่อนกัน แต่เขากลับนิสัยต่างจากผม เฮ้อ อย่ามายุ่งกันดีกว่า..
สิงหา.....
สกุณา เธอเก่งนะ แต่ผมไม่ชอบชมใครให้ได้ยิน แต่...ผมก็ยังหวังว่าเธอจะไม่ตกเป็นเหยื่อของเพื่อนผม
นพพล เพื่อนที่ผมรัก แต่เรานิสัยต่างกันมาก ผมอยากให้เขาเลิก แต่เขาคงไม่ยอม...
เรื่องราวเริ่มดำเนินมาแล้ว
แม้ว่าครั้งนี้จะไม่มีใครรู้ว่า
อีกฝ่ายคิดยังไง
แต่ตอนต่อไป เราคงรู้กัน....
12 ธันวาคม 2547 11:02 น.
ลอยไปในสายลม
....บทนำ.....
...สกุณา...
' ชีวิตของฉัน ก็เหมือนนกน้อย
ที่ต้องการจะท่องเที่ยวไปในทุก ๆ ที่
ต้องการรักแท้จริง.... จากใครสักคน.....
หากแต่ว่า..สิ่งที่ฉันพบ.......
มันกลับไม่ใช่สิ่งที่นกน้อยอย่างฉัน....ต้องการ.. '
...............................
....นพพล...
' ชีวิตของผม มันเต็มไปด้วยความสนุก ...
ผมไม่ได้อยากเป็นนก.. ที่จะบินไปในทุกที่
แต่ผม ก็ยังเป็นผมคนนี้ เสเพลไปเรื่อย สนุกดี
และครั้งนี้ก็เหมือนกัน
....ผมเป็นคนของความจริงนะ...
รักแท้เหรอ...ผมไม่ต้องการ........ '
..........................
....สิงหา....
' ส่วนชีวิตของผม สุขสบาย
แต่ผมเบื่อ... เบื่อกับชีวิตแบบนี้
ผมต้องการที่จะออกไปพบโลกกว้าง
ซึ่งผมรู้ว่ามันมีอุปสรรคมากเพียงใด
แต่ใครล่ะ .. ที่อยากจะเดินโดยไร้ขวากหนาม.ไม่ใช่ผมแน่นอน
ความรักเหรอ....ผมต้องการแค่ความจริงใจเท่านั้น
คงไม่ยากนัก....ที่ผมจะลองหา...... '
.....เรื่องราวจะเป็นอย่างไร
สำหรับความคิดที่ต่างกัน
แต่..กลับต้องมาพบพานกัน
แล้วใครล่ะที่จะ.....อยู่รอด...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟลอยไปในสายลม
หน้าส่วนตัว
837
