6 มีนาคม 2548 13:48 น.
ลอยไปในสายลม
เฮ้ ฟ้า!!!
อะไรของเธอ เรียกซะตกใจหมดเลย วิ
ก็แหมนึกว่าเธอจะไม่ได้ยิน น่ะ เห็นเหม่อ รอใครอยู่เหรอจ๊ะ
เปล่าซะหน่อยไม่ได้รอนะ
จริงเหรอ เพื่อนฉัน อ่านะ
จริงซิ วิ เธอ นี่
วิ จะกลับยังครับ อ้าว!! ฟ้า หวัดดี
จ้า นนท์ หวัดดี วิ งั้นฟ้ากลับก่อนนะ
อ้าว ฟ้า ไหนว่าจะ.... อ้าวไปซะแล้ว อะไรของเขาเนี่ย
นนท์........................
......................................................
นนท์!!!!!!!!!
อะไรวิ เราตกใจนะ
ก็ วิ เรียกนนท์ ตั้งนานแล้วนะ นนท์นั่นแหล่ะไม่ได้ยินเอง
นนท์ เอ่อ นนทืขอโทษ
ขอโทษทำไม ไม่ได้ทำผิดนี่ แล้ว อยากคุยกะฟ้า ทำไมไม่คุยล่ะ
ฟ้า เขาคงไม่อยากคุยกับเราหรอก
รู้ได้ไง
ก็...
ก็ไม่รู้
เอาน่า กลับกันดีกว่า
เดี๋ยวนนท์ แล้วที่เธอไปบอกกับฟ้าว่าเราเป็นแฟนกันน่ะ บ้าหรือเปล่า
วิรู้??????
อืม แล้วนนท์คิดอะไรอยู่ถึงไปบอกแบบนั้น
ไม่มีอะไร วิอยากเป็นแฟนนนท์ไหมล่ะ
ถ้าบอกว่าอยากล่ะ
เอ่อ คือ อย่าเลยเนอะ
ก็ว่าอยู่ อยากให้ช่วยไหม
ไม่เป็นไร ขอบใจนะ
งั้น เรากลับกันดีกว่า อ้อ พอดีว่า วิ จะไปซื้อของน่ะ นนท์กลับก่อนแล้วกันนะ
เอางั้นเหรอ
อืม ไม่เป็นไรน่ะ ไม่ต้องห่วง ไปเถอะ
งั้น พรุ่งนี้เจอกันนะ
จ้ะ แล้วเจอกัน
เฮ้อ ผมทำผิดหรือเปล่านะ ขอโทษนะวิ ผมไม่น่าอ้างชื่อคุณเลย แต่ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ก็ตั้งแต่ที่ผมคบกับฟ้านะ เป็นช่วงที่มีความสุขมาก ๆ เลยล่ะ แต่ว่าวันนั้นมันทำให้ผมคิดได้
เฮ้ย นนท์
ไม มีไรเหรอ
เองรู้ไหมว่าฟ้าน่ะเขามีคนจองแล้วนะโว้ย
................................
ก็พี่นุนั่นไง เห็นชอบมาที่นี่บ่อย ๆ แถมยังสนิทกันตั้งแต่เด็ก ท่าทางจะได้แต่งงานกันแน่ ๆ
...................................
เอ็ง ก็ระวังหน่อยแล้วกัน เดี๋ยวจะซ ว ย เอา
..........................................................
ผมพูดอะไรไม่ออกไปเลยวันนั้น มันทำให้ผมคิดว่า ผมคงต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อที่จะตัดใจจากเธอ และทำให้เธอลืมผม ผม ก็เลยห่างจากเธอมา จนเธอทนไม่ได้ เธอถามผม ผมก็เลยบอกไปว่า ผมต้องดูแลวิ เพราะว่าเรา เป็นแฟนกัน ไม่รู้ว่าผมผิดไหม แต่ตั้งแต่วันนั้นผมกับฟ้า เราก็ไม่ค่อยคุยกันเหมือนเดิมแล้ว ผมคิดว่าผมคงลืมได้ แต่มาจนวันนี้ ผมยังไม่ได้เลย ผมควรจะทำยังไงดีล่ะ
.............................................................................................................................
วิ....
อ้าว พี่นุ หวัดดีค่ะ วันนี้ไม่ควงสาวมาเหรอ
ยังไม่ทันไร ก็หาเรื่องกันซะแล้ว ฟ้าล่ะ
กลับไปแล้วค่ะ สงสัยจะเบื่อพี่
นี่ วิ มันเป็นอะไรถึงต้องมาตั้งหน้าตั้งตาทะเลาะกับพี่ล่ะ
เปล่านี่คะ ใครจะไปกล้าว่า คนรูปหล่ออย่างพี่ได้
โอเค พี่ยอม แพ้ แล้วเราจะไปไหนล่ะ
ไปซื้อของค่ะ พี่จะไปส่งหรือคะ แต่คงไม่ดีกว่า เพราะว่าสาว ๆ ของพี่หน้ากลัว
ไม่มีใครสักหน่อย วิ อย่าเรื่องมากน่า เดี๋ยวพี่ไปส่งแล้วกัน
อ้าว แล้ว...... ไม่ตามฟ้าไปล่ะคะ
ทำไมต้องตามล่ะ พี่ไม่ได้เป็นแฟนกับฟ้านี่ เบื่อ ให้คนเข้าใจผิด
อ้าว แล้วที่พ่อ แม่ พี่ กับฟ้าตกลงกันล่ะ
นั่นมันเรื่องผู้ใหญ่ ถ้าพี่กับฟ้าไม่ยอม ก็ไม่มีการหมั้น
อ้าว แล้ว.................................
นี่เลิกซักเสียที่ดีไหม ไหนว่ารีบไง
ไม่ถามก็ได้.......... เชอะ
เพื่อนฟ้านี่ น่ารัก อยู่ แต่ปากนี่ ไม่ไหวเลย น่าจะได้รับการฝึกเสียใหม่ ไม่งั้น ท่าทาง จะหาแฟนไม่ได้ ผมว่างั้นนะ เธอน่าจะลดความห้าวลงหน่อย
พี่นุ ยิ้มอะไร
เปล่า ......... ไม่ได้ยิ้มอะไร
?????????????????
อ่านะ เรื่องวุ่น ๆ ชุลมุน เริ่มเกิดขึ้นแล้วซิ
6 มีนาคม 2548 13:42 น.
ลอยไปในสายลม
...เขาจะรู้ไหมว่าฉันคิดยังไงกับเขา
วันข้าวหน้าจะมีคำว่าเรา..เกิดขึ้นบ้างไหม
ในเมื่อตอนนี้เขามีความสุขกับหวานใจ
ฉันคงทำได้แค่เพียง แอบเฝ้ามอง
เขาคง ไม่รู้ว่าใครคนนี้ แอบ รัก
ยอมที่จะอกหัก เพราะเขาคนนั้นมีเจ้าของ
คงได้เพียงแค่เก็บไว้ในใจที่ใฝ่ปอง
จะไม่ไปขอร้อง หรือบอกเรื่องราวในใจ...... ฟ้า
......................................................
เธอจะรู้ไหมว่าผมคิดอย่างไร กับความรัก
ผมรู้ดีว่ามันคงประจักษ์ ต่อสายตาเธอไม่ได้
ผมอยากให้มีคำว่าเรา ทุกที่ที่เดินไป
แต่ผมคงต้อง แอบ ใครใคร เพราะใจไม่คู่ควร
ผมบอกเธอว่าผมมีแฟนแล้วนะ
ถึงแม้ความจริงผมจะ ไม่มีใคร ทำให้ใจปั่นป่วน
แต่ คำว่า เรา มันเป็นไปไม่ได้แม้ใจจะคร่ำครวญ
เพราะเธอมีคนที่คู่ควร กับเธอ แล้วนี่ไง... นนท์
..........................................................
คุณจะรู้บ้างไหมว่าฉันเจ็บมากนัก
ที่คนที่ฉันนั้นรักไม่มีใจให้
คุณกับฉันเราเคยคบกันอย่างไร
แต่เราก็คงเป็นได้แค่เพื่อนกัน
คุณรักเธอแล้วทำไมไม่บอกนะ
หรือคุณอยากให้ ฉันน่ะ ช่วยคุณให้สุขสันต์
ก็ได้ ฉันยินดีช่วยคุณอยู่ทุกคืนวัน
ก็คงทำได้แค่นั้น แค่เป็นที่ปรึกษาเธอ... วิ
...............................................................
เฮ้อ เรื่องของคนหนุ่มสาวมันยากเข้าใจนะ
แล้วผมล่ะ ผมคิดยังไงหรือแค่พลั้งเผลอ
ที่จริงเพื่อนน้องผมก็น่ารักดีนะเออ
เพียงแต่ว่าเธอไม่ชอบหน้าผมซะเลย
แล้วผมควรจะทำอย่างไรนี่
เพื่อได้คนดีมาเป็นคู่อย่างเปิดเผย
ก็รู้นะว่าเขาแอบรักใครแต่ไม่ลงเอย
งั้นผมคงต้องขอเอ่ยกับเธอ ตรง ตรง... นุ
เรื่องราวความรักหวานของสองหนุ่ม สองสาวจะเป็นเช่นไร
รออ่านต่อนะคะ อิ อิ
5 มีนาคม 2548 21:49 น.
ลอยไปในสายลม
วันที่ 4 มีนาคม 2548
ถึง...เธอ ที่รักของฉัน
หวัดดี ที่รักของฉัน จดหมายฉบับนี้ ฉันตั้งใจเขียนมันให้เธอ แม้ว่าในสายตาเธอเวลานี้ มันอาจจะดูไม่มีค่าก็ตามที
ก่อนอื่น ฉันต้องขอขอบคุณสำหรับสิ่งที่เธอ ทำให้กับฉัน ฉันรู้ว่าฉัน ... ฉัน อาจนิสัยแย่ไปบ้าง แต่ถึงอย่างไรฉันก็ยังรักเธอเสมอนะ รัก รัก มากด้วย บางที เธออาจคิดว่ามันคงไม่มากเท่าที่เธอรักฉันหรอก แต่ฉันยืนยันได้ว่า ความรักที่ฉันมีให้เธอมันมากมาย นัก
เรื่องที่เกิดขึ้นวันนั้น เธอคงโกรธมากซินะ แต่วันนั้นฉันก็คิดว่า ตัวเอง ไม่ผิด ก็มันจริงนี่ ฉันคิดอย่างนั้น การที่คนเรา เชื่อมั่นในตัวเองมันผิดเหรอ เราแค่เข้าใจไม่ตรงกันในบางเรื่องไม่ใช่เหรอ แล้วทำไม ฉันจะต้องคิดวาฉันผิดล่ะ เธอ คงโกรธฉันมากเลยใช่ไหม ที่ฉันทำแบบนั้น จนถึงวันนี้ เกือบอาทิตย์แล้วซินะ ที่เธอไม่ยอมคุยกับฉัน ฉันเสียใจมาก เธอเป็นอะไรไป ทำไมเธอทำแบบนี้ล่ะ
ฉันรู้นะ ว่าวันนั้น ฉันดื้อกับเธอ มาก มากกว่าทุกครั้ง เธอคงเบื่อฉันแล้วใช่ไหม ฉันขอโทษ ฉัน ........ ฉันผิดเอง ถ้าวันนั้นฉันไม่ดื้อดึงที่จะไปเที่ยว โดยที่ไม่บอกเธอก่อน เธอคงไม่โกรธฉันมากขนาดนี้ ฉันไม่คิดว่าการที่ฉันไปเที่ยวคนเดียว มันจะทำให้เธอโกรธ ขนาดนี้ ที่จริง ฉันอยากไปเที่ยวกับเธอ นะ แต่เธอ กลับไม่มีเวลานี่ ฉันก็เลย ... ไปเที่ยวคนเดียว
พอกลับมา ฉันไปบอกเธอ เธอก็โกรธฉัน มากมาย ฉันรู้นะว่าเธอเป็นห่วงฉัน แต่วันนั้นฉันกำลังเครียด ฉันก็เลยไม่ยอมรับผิด มาวันนี้ ฉันรู้แล้วนะ ว่าฉัน ผิด ผิด ที่ไม่เชื่อเธอ เธอ ที่รักของฉัน ฉันอยากจะคุยกับเธอ นะ แต่ ....... แต่ฉันไม่กล้า ไม่กล้าที่จะไปง้อเธอ ดังนั้น ฉันจึงเขียนจดหมายนี้มาเพื่อมอบให้เธอ
ฉันยอมรับการตัดสินใจของเธอ นะ ไม่ว่าเธอจะตัดสินใจอย่างไร ฉัน ก็ จะ ยัง รัก เธอ เสมอนะ คนดีของฉัน ขอโทษ สำหรับนิสัยแย่ ๆ ที่ทำ ลงไป ขอโทษ ที่สร้างความลำบากใจให้ แต่รู้ไว้นะว่ายังไง เธอ ก็คือ คนเดียวในหัวใจของฉันตลอดไป
รักเสมอ
จาก คนที่เธอรัก....
...................................................................................................................
วันที่ 9 มีนาคม 2548
ถึง เธอ ... ที่รักของผม
ที่จริงแล้ววันนั้น ผมก็คงผิดด้วย ที่ใส่อารมณ์กับคุณไปวันนั้น ผมรู้ว่าผมเป็นห่วงคุณมาก แต่ถ้าผมไม่ปฏิเสธ ที่จะไปกับคุณวันนั้น คุณก็คงไม่ต้องไปคนเดียว ดังนั้น คุณอย่าโทษตัวเองว่าเป็นคนผิดเลย เอาเป็นว่าเราผิดด้วยกันทั้งคู่ดีกว่าไหมจ๊ะ คนดีของผม แล้วคุณอย่าเป็นกังวลไปเลยนะ ถึงอย่างไร ผมก็ยังรักคุณมากเท่าเดิม อาจจะมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ ก็คุณน่ารักขนาดนี้ จะไม่ให้ผมรักได้ไง จริงไหมจ๊ะ คนดีของผม
ตอนนี้ผมอาจจะอยู่ห่างจากคุณไปบ้าง แต่คุณอย่าได้เป็นกังวลไปเลยนะ ถึงตัวผมจะอยู่ที่นี่ แต่หัวใจผมยังอยู่ที่คุณเสมอ อีก 3 วัน ผมจะกลับไปหาคุณ นะที่รัก คุณรอผมหน่อยได้ไหมจ๊ะ คนดี
ตอนนี้อากาศกำลังสบาย มีฝนตกบ้าง ซึ่งมันทำให้ผมคิดถึงคุณมากกว่าเดิม อยากกลับไปพบคุณเร็ว ๆ จัง อยู่ที่นี่ผมเหงามากเลยรู้ไหมที่รัก การที่ต้องมาอยู่ห่างจากคุณอย่างนี้ มันทำให้ผมรู้ว่า คุณมีค่ามากแค่ไหนสำหรับผม
ผมทนได้นะ ถ้าคุณจะโมโหใส่ผม ผมทนได้นะ ถ้าคุณจะร้ายใส่ผมแค่ไหน ผมทนได้นะ ถ้าคุณเกเรใส่ผมมากมาย แต่ผมคงทนไม่ได้ ถ้าคุณจะเดินจากผมไป ขอร้องนะ ที่รัก คุณอย่าจากผมไปไหนเลย แต่งงานกับผมนะ กลับไป ผมจะไปสู่ขอคุณแต่งงาน คุณรอผมนะ อีก3 วัน เท่านั้น รอหน่อยนะคนดี
รักคุณเสมอ
คนที่รักคุณมาก
..................................................................................................................
'นี่ก็ถึงวันที่เขาจะกลับมาแล้วนี่ ทำไมเขายังไม่มานะ หรือว่าเขาจะตกเครื่อง ไม่หรอก หรือว่าจะเกิดอะไรขึ้น กับเขา ไม่หรอกน่า ที่รักของฉัน เธออยู่ไหนนะ รู้ไหม ฉันกังวลใจเหลือเกิน ว่าเธอจะเป็นอะไร เธออย่าเป็นอะไรเลยนะ'
"ฟ้า ........... "
"หนึ่ง ......... คุณกลับมาแล้วเหรอ"
"ผมคิดถึงคุณมากเลย ฟ้า ......................."
"ฟ้าก็เหมือนกันค่ะ ฟ้าขอโทษนะ หนึ่ง"
"ฟ้าไม่ผิดหรอกจ้ะ อย่าร้องไห้เลยนะ ..........ฟ้าจ๋า ตอนนี้ผมพร้อมแล้ว ฟ้า คุณแต่งงานกับผมนะ"
"หนึ่ง ฟ้าคิดว่าหนึ่งจะไม่พูดเสียแล้ว ค่ะ หนึ่ง ฟ้าจะแต่งงานกับคุณ"
"ขอบคุณ ฟ้า ขอบคุณ..."
..................................................................................................
" ฟ้า เธอ เป็นอะไร ตื่นได้แล้วจ้ะ เธอต้องแต่งตัวแล้วนะ"
"แต่งตัวไปไหนเหรอ"
"อ้าว นี่เธอเสียใจจนลืมไปแล้วเหรอ ก็เธอต้องไปงานศพของหนึ่งไง"
"ไม่จริงอ่ะ มันไม่จริงใช่ไหม หนึ่งยังอยู่กับฉัน เขายังไม่จากฉันไป ไม่จริง"
"ฟ้า เธอต้องยอมรับความจริงนะ ก็หนึ่งประสบอุบัติเหตุก่อนกลับมาหาเธอไง"
".............................................................."
ทำไมมันต้องเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับฉันด้วย ในเมื่อเราดีกันแล้ว ทำไมล่ะ ทำไม เมื่อกี๊นี้ฉันฝันไปเองเหรอ หนึ่ง เธอมาหาฉัน ใช่ไหม ทำไม ทำไม เธอต้องทิ้งฉันไปด้วย ในเมื่อเรารักกัน ทำไม ล่ะ หนึ่ง เธอ จากฉันไปแล้วจริง ๆ เหรอ หนึ่ง โธ่ ไหนเธอบอกว่าจะมาแต่งงานกับฉันไง ฉันยังรอเธออยู่นะ รออยู่ รอ เสมอแต่ว่าเธอกลับไม่มา เธอไปแล้ว หนึ่ง เธอไปแล้ว ทำไม ทำไม ต้องเป็นฉันด้วย ฉันขอโทษ ถ้าวันนั้นเราไม่ทะเลาะกันเธอ ก็คง................. คงไม่ต้องเป็นแบบนี้ หนึ่ง ฉันรักเธอ ได้ยินไหมว่าฉันรักเธอ .................................................................................................ลาก่อน ที่รักของฉัน ฉันสัญญา ว่าฉันจะรอเธอ ตลอดชีวิต ....ที่ รัก ของ ฉัน
..................................................................................................................
ทุกชีวิตมีสิทธิ์ที่จะเลือกทางเดินชีวิตของตนเองได้ แต่ไม่มีใครหลุดพ้นจากโชคชะตาไปได้ ดังนั้น หากคิดจะทำอะไร จงรีบทำเสียก่อน มิเช่นนั้น อาจจะไม่มีโอกาสที่จะทำมันอีก
................................................................................................................
16 กุมภาพันธ์ 2548 12:17 น.
ลอยไปในสายลม
ถึง เธอคนนั้น
หวัดดีนะ เธอ ฉันดีใจนะ ที่ได้เขียนมันในวันนี้
ฉันอยากให้เธอรับรู้ไว้นะว่า
ไม่ว่าเธอ จะรักใคร จะอยู่กับใคร ที่ไหน เวลาไหน
แต่ฉันแค่อยากบอกเธอ ว่า ฉันจะอยู่ข้างเธอเสมอ
ไม่ว่าเธอ จะเป็นอย่างไร ไม่ว่าเธอ จะเจ็บมาแค่ไหน
เธอมองมาข้างกายเธอ เธอจะเห็นฉันคนนี้อยู่ข้าง ๆ เสมอ
แม้เธอจะไม่เคยสนใจ จะไม่เคยเหลียวแลฉันก็ตามที
แต่ถึงอย่างไร เธอ ก็ คือสุดที่รักของฉัน
ฉัน........... ฉันจะอยู่ข้างเธอตลอดไป
ไม่ว่าในฐานะอะไรก็ตาม
ขอให้เธอโชคดีนะ
แม้วันนี้ฉันจะอยู่ไกลจากเธอ
แต่เมื่อใดที่เธอเศร้า
ฉันจะมาอยู่ข้างเธอเสมอ
รักนะ
เธอคนนั้นของฉัน
.....................................................................................
3 กุมภาพันธ์ 2548 17:41 น.
ลอยไปในสายลม
....................................................
ผมแค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง ไม่เคยรู้จักว่ารักเป็นอย่างไร จนกระทั่ง วันหนึ่ง
ผมเจอเธอ........ เธอ......... ผู้หญิงที่ใคร ๆ อาจคิดว่าไม่สวย
แต่เธอน่ารักสำหรับผมเสมอ..
จนผมคิดว่า ผมรักเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น
ในวันนั้น เมื่อ 5 ปีก่อน เรารักกันมาก แต่ว่า...
ณ เวลานี้ เธอ.... ช่างอยู่ไกลจากผม...เหลือเกิน
...............................................
ฉันยืนอยู่ ใต้ท้องฟ้ากว้างใหญ่
ท่ามกลางคนมากมาย.. ที่รีบเร่ง
รวมทั้งตัวฉัน ด้วย ฉันต้องดิ้นรนเพื่อให้ตัวเองมีชีวิตรอดไปวัน ๆ
เพราะฉันไม่ได้มีอะไรโดดเด่น พอที่จะช่วยฉุดชึวิตฉันให้สบายขึ้นมา
เพราะฉะนั้นในทุกวัน ความคิดฉัน จึงมีแต่เรื่องงาน ...และ งาน
ทั้งๆที่วุ่นวาย แต่ทำไมนะ....ลึก ๆ ในใจ เหมือนมีอะไรติดค้างอยู่
คืออะไรกันนะ.................
................................
วันนี้เป็นอีกวัน ในขณะที่ผมทำงาน ภาพของเธอ ............
กลับมาวนเวียนอยู่ในใจผม ตรงหน้าผม นี่
จนผมต้องเหม่อมองออกไปนอกห้องบ่อย
มันเต็มไปด้วยธรรมชาติ ที่โอบล้อมอยู่
แต่เป็นสิ่งที่เธอไม่ชอบ....
งานของผม และ เธอ มันเข้ากันไม่ได้
ด้วยเหตุนี้เอง เธอถึงเดินจากผมไป
ไกลแสนไกล........... ไกล................. ออกไป
.................................
แก่ก แก่ก แก่ก ....... เสียงรัวแป้นคอมพิวเตอร์
กองเอกสารวางท่วมโต๊ะ กลิ่นกาแฟ เสียงคนเดินไปมา
เสียงตะโกนผ่านข้ามห้อง ทวงต้นฉบับข่าว.........
นี่ คือ ชีวิตประจำวันของฉัน ไม่มีวันหยุดนิ่ง
เพราะข่าวสารเกิดขึ้นใหม่เสมอ ........
ฉัน จึงอยู่นิ่งไม่ได้ อย่างที่บอก ...
ชีวิตฉันมันวุ่นวาย ....เคยมีใครคนหนึ่ง
บอกกับฉันว่า ..ฉันทำให้ชีวิต ฉันวุ่นวายเอง
ทำให้ไม่รู้จักความรัก แม้แต่รักตัวเอง....
ทำไมนะ ทำไมฉันต้องรู้สึก โหวงเหวงในใจด้วยนะ...
ทั้งที่ฉันไม่คิดจะใส่ใจมันอยู่แล้ว
..........................................
เธอจะคิดถึงผมบ้างไหมนะ
เธอเจะยังรักผู้ชายคนนี้บ้างไหมนะ
ผมอยากบอกให้เธอรู้ว่า....
เธอจะยังอยู่ในใจผมเสมอ .....
และผมยังหวังว่า เธอจะยอมกลับมาหาผม
ผมจะรออยู่ที่นี่ ........
จะรอเธอ....รอเธอ....
รอ...... ตลอดไป..............
...................................
ในช่วงเวลาหนึ่ง....
เพียงเสี้ยวนาทีของวันที่เร่งรีบ
เป็นเวลาที่ฉันเงยหน้ามองฟ้า
ก้อนเมฆ แสงอาทิตย์ ลมพัดผ่านบางเบา แทบไม่รู้สึก
..ในช่วงเวลายนั้น ใบหน้าของเขา ....
รอยยิ้มของเขา .... ปรากฎบนก้อนเมฆ
ทั้งที่จากกันไปนานแล้ว
..และทั้งหมด.. ก็เกิดจากตัวฉันเอง
.....เป็นฉันที่ปฏิเสธเขา.............
เป้นฉันที่เบื่อในสิ่งที่เขาเป็น..........
แต่ทำไมนะ ตอนนี้กลับนึกถึง คำพูดที่เขาพูดเสมอ..
'..ผมไม่ขอให้คุณรักผม แต่ผมจะขอให้คุณรักตัวเองบ้าง
และที่สำคัญ ขอให้คุณจำไว้ว่า..........
รักของผมที่ผมให้คุณ..
ผมไม่ขอคืน...............................................'
ฉันอาจรัก หรือไม่รักเขา ณ ตอนนี้ ฉันไม่รู้
แต่ส่วนหนึ่งของฟ้านี้
เขาคงยืนมองเหมือนกัน...
ขอให้เขาโชคดี.......................................
..............................................
บางครั้ง............
ความสุข
ไม่จำเป็นต้องเกิดจาก
คนรักกันอยู่ด้วย
สุข เพราะใจสุข
ก็เพียงพอแล้ว...................
หน้าส่วนตัว
817
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟลอยไปในสายลม
