ความผิดหวังถาโถมลงหล่มลึก นิ่งสะอึกกับคำบอกยอกแสยง ความเสียใจท่วมท้นพ่นสำแดง อยากเสแสร้งแต่แสนเศร้าไม่เข้าใจ เป็นเพื่อนกันรับปากไว้อย่างหนึ่ง ไม่เคยพึงขอร้องต้องสงสัย พอวันนี้กลับบอกว่าเสียใจ ทำไม่ได้ดังที่บอกดูหลอกลวง นั่นยังไม่เจ็บเท่าเขายังว่า ช่วยเดินมาเอางานไปทำให้ล่วง ตอนเขารับเขามาเอางานทั้งปวง พอถอดห่วงก็ทิ้งไว้ไม่ส่งคืน มันแสนเศร้านั่งอึ้งตะลึงนิ่ง หยุดทุกสิ่งด้วยใจอันขมขื่น พยายามทำใจไม่กล้ำกลืน แต่สะอื้นอยู่ภายในใช่ลืมเลือน...