22 พฤศจิกายน 2548 16:09 น.
ลอยไปในสายลม
หนาวนี้ กอดเธอ ได้ไหม
กอดให้ ร่างกาย อบอุ่น
หากว่า ตัวเธอ การุณ
เจือจุน คนหนาว สักครา
หนาวนี้ เป็นเธอ ได้ไหม
ที่ใจ ฉันเฝ้า โหยหา
ส่งไอ อุ่นรัก พัดพา
ส่งมา ให้ฉัน คนดี
หนาวนี้ อยากมี เธอข้าง
อย่าร้าง อย่าได้ หน่ายหนี
ไม่ได้ พบกัน เป็นปี
กาลนี้ ขออยู่ ไม่ไกล
หนาวนี้ กอดฉัน ที่รัก
หยุดพัก ตรงฉัน ได้ไหม
คนดี ที่รัก หมดใจ
อยู่ใกล้ คลายหนาว ให้ที
21 พฤศจิกายน 2548 13:11 น.
ลอยไปในสายลม
ให้สายลมช่วยเป็นพยานในวันนี้
สิ่งดีดีที่ฉันส่งให้เพื่อนรักของฉัน
ฉันยังหวังว่าจะมีสักวัน
ที่เราได้มาพบกันอีกสักครา
ให้สายลมช่วยเป็นพยานในครั้งก่อน
เมื่อใดที่ทุกข์ร้อน ฉันแค่เพียงจะบอกว่า
เธอยังมีฉัน ยืนอยู่ข้างเธอทุกเวลา
พรุ่งนี้ย่อมดีกว่า สัญญา จะอยู่ตลอดไป
ให้สายลมช่วยเป็นพยานทุกกาลที่ผันผ่าน
แม้จะเนิ่นนาน ความผูกพันยังยืนอยู่ใกล้ใกล้
กายอยู่ห่างแต่ลองมองมาข้างข้าง ฉันอยู่ในใจ
โปรดรู้เอาไว้ ว่าหัวใจเราไม่เคยลืมเลือน
ให้สายลมช่วยเป็นพยานได้ไหม
ไม่ว่าเมื่อใด ภพไหน ยังไงก็เพื่อน
ขอสายลมคอยพัดเพื่อย้ำเตือน
ไม่ว่ากี่ปีกี่เดือน ความสัมพันธ์ฉันท์เพื่อน จะยังอยู่ตลอดไป
...................
13 พฤศจิกายน 2548 10:58 น.
ลอยไปในสายลม
เคยไหมเวลาที่รู้สึกว่าอยากบ้า
เคยไหมที่รู้สึกว่า เบื่อ เคยบ้างไหม
เคยไหมที่อยากร้อง ดังดัง ได้ดั่งใจ
เคยไหม แค่เพียงคิดสักนิดนึง
เวลาเรา อยากบ้า คิดว่าอยากทำอย่างไหน
เวลาอะไรไม่เป็นดั่งใจ เพียงเศษเสี้ยวหนึ่ง
ส่วนใหญ่เราก็ทำได้ แค่คำรำพึง
อยากจะร้องดังดังจนน่าทึ่งก็คงไม่ดี
โอ๊ย อยากจะร้องว่าเบื่อนัก
ถ้าเป็นเช่นนี้อีกสักพักคงต้องหาที่หลีกหนี
เดี๋ยวพากันโดนลูกหลงหรือจะลองสักที
อย่านะ อย่าท้าสิ่งที่ มันจะอันตราย
11 พฤศจิกายน 2548 13:55 น.
ลอยไปในสายลม
หากโลกนี้ มีแค่เพียง เราทั้งสอง
คงไม่หมอง เท่าตอนนี้ รู้บ้างไหม
แต่เราอยู่ กับคนอื่น หมื่นแสนใจ
ทำสิ่งใด ใจอยู่หลัง ฟังสังคม
หากโลกนี้ มีแค่เพียง เธอกับฉัน
ทุกคืนวัน คงสุขใจ ไม่ขื่นขม
อยากให้รัก รับรู้ อยู่สองคน
แม้คนอื่น ไม่อยากสน จนวันตาย
แต่โลกนี้ ใช่มีเพียง แค่เราสอง
รักที่ครอง ทุกห้องใจ เริ่มสลาย
สุดท้ายเหลือ เพียงช้ำชอก ตอกย้ำกาย
ซ้ำหัวใจ ดั่งเนื้อร้าย ไร้ปรานี
เพราะโลกนี้ มิใช่มี แค่เธอฉัน
วันทุกวัน เดินผ่านไป คล้ายหน่ายหนี
อยากรั้งรอ ฉุดกาลไว้ ในราตรี
แต่ที่มี แค่มองมัน เดินผ่านไป
หากโลกนี้ มีเพียงเรา กล่าวขานรัก
ให้ประจักษ์ แก่โลกา ที่อาศัย
แต่ชีพนี้ ไม่ยืนนาน ชั่วกาลไป
โลกยิ่งใหญ่ แต่ทำไม ไม่เท่ากัน
........................
9 พฤศจิกายน 2548 12:17 น.
ลอยไปในสายลม
ทำสัญญา หัวใจ ได้ไหมเอ่ย
เพียงเฉลย คำยืนยัน บ้างได้ไหม
ว่าเธอนั้น รักเพียงฉัน ทุกวันไป
ขอมั่นใจ แม้สักครั้ง ก็ยังดี
ที่ผ่านมา เธอไม่เคย พูดสักนิด
ทั้งชีวิต ไม่ได้ยิน เลยนะนี่
แค่คำรัก คงไม่พอ ขอสักที
สัญญาใจ ให้ฉันนี้ ได้ไหมเธอ
หรือฉันต้อง สัญญาว่า จะรักมั่น
แม้นานวัน ใจยังรัก ภักดีเสมอ
ลึกสุดใจ ฉันเก็บไว้ ให้เพียงเธอ
แม้มิเจอ ก็ยังห่วง ยอดดวงใจ
แล้วเธอล่ะ จะสัญญา บ้างหรือเปล่า
สัญญา"ใจ" ของสองเรา อยู่ตรงไหน
อย่าให้คอย จนนานเนิ่น มันเกินไป
เพราะรักเธอ รู้บ้างไหม ไม่อยากรอ