28 ตุลาคม 2547 10:40 น.
ลอยไปในสายลม
ฉันพยายามแล้วนะ ที่จะบอกลาเธอในวันนั้น
แต่สายตาที่เธอมองฉัน ฉันยิ่งสั่นหวั่นในใจ
ก็บอกว่าอย่าทำหน้าเศร้า เรื่องของเราเป็นไปไม่ได้
เธอนั้นมีเจ้าของหัวใจ อย่ามาทำเป็นไม่สนใจหน่อยเลย
โธ่ ก็เธอเคยบอกรักเขา เรื่องของเราไม่ควรให้เปิดเผย
ฉันก็จะตัดใจแล้วไงเอย เธอยังเอื้อนเอ่ยห้ามทำไม
ยิ่งเธอทำหน้าอย่างนี้ ฉันคงไม่ดีกว่าเธอไปได้
ก็ฉันยังรักเธอหมดใจ เป็นอย่างไรวันข้างหน้าจะลองดู....
ก็ในเมื่อเธอตัดไม่ได้
แล้วฉันหรือจะตัดได้
ขอโทษเขาคนนั้นด้วยนะ
ที่ตัดไม่ได้
24 ตุลาคม 2547 10:14 น.
ลอยไปในสายลม
ที่ฉันมี....วันนี้ขึ้นมาได้..
เพราะแรงใจ...ที่เธอแบ่ง...มาให้ฉัน
โลกดูสวย...งดงาม..ทุกคืนวัน
เพราะมีเธอ....มีฉัน...ฉันดีใจ
เธอเป็น...แรงผลักดัน...ให้ฉันสู้
ฉันถึงรู้....ฉันถึงสู้....ต่อไปได้
ไม่รู้เธอ...คิดกับฉัน....เป็นอย่างไร
แต่หัวใจ...ฉันรักเธอ...เสมอมา
ถึงเธอคิด...กับฉัน...แค่เพียงเพื่อน
ไม่บิดเบือน...เป็นอื่น...ได้อีกหนา
ไม่เป็นไร...แค่เธอใกล้...ทุกเวลา
มันมีค่า....กว่าคำรัก...มากนักเออ.......
อิ อิ กลับมาพร้อมความรักปนเศร้า แต่งน้อย แต่มีความหมายค่ะ กลับมาแล้วค่ะ แต่.....เฮ้อ ......เกรด...... ใช้ได้ค่ะ ไม่มากเกินไป ไม่น้อยเกินไป ส่วนของฝาก นี่ไง นำกำลังใจกลับมาฝากทุก ๆ คน เพียบเลย อิ อิ มาทักทายกันบ้างนะคะ.......
5 ตุลาคม 2547 21:51 น.
ลอยไปในสายลม
แด่เธอ...คนที่ฉันแอบรัก
แด่เธอ...ฉันอกหักฉันทนได้
แด่เธอ...คนที่มีเจ้าของในใจ
แด่เธอ...ฉันทนได้ฉันยอมทน
คนที่ฉัน...แอบรักเธอคนนี้
คนที่ฉัน...เห็นว่าดีว่าน่าสน
คนที่ฉัน...มอบหัวใจยอมจำนน
คนที่ฉัน...รักเธอจนสุดหัวใจ
แอบรัก...ให้แด่เธอในความฝัน
แอบรัก...ทุกคืนวันทำใจได้
แอบรัก...คอยปลอบโยนคอยห่วงใย
แอบรัก...ไม่เป็นไรไม่ต้องแคร์
แด่เธอ...เก็บไว้นะแค่คำว่าเพื่อน
คนที่ฉัน...ต้องย้ำเตือนแค่แอบแยแส
แอบรัก...แอบภักดีมิเปลี่ยนแปร
ขอให้เธอ...จงมีแต่ความสุขใจ.....
...................................
การแอบรักคนที่มีเจ้าของมันมีความเศร้า แต่ถ้าเรารู้จักยับยั้งใจ ขอแค่แอบรัก ก็ไม่เป็นไร เราก็จะมีความสุขค่ะ