25 มกราคม 2549 14:47 น.
ลอยไปในสายลม
เมื่อยามเธอล้ม...
ลองมองมาข้างหน้าซิ เพื่อนรัก
เธอเห็นฉันไหม
เธอเห็นมือฉันไหม
ฉันจะรับเธอไว้เอง
เมื่อเธอท้อแท้ สิ้นหวัง...
ลองลืมตาดูซิ เธอเห็นฉันไหม
ฉันคนนี้ จะคอยปลอบโยน
คอยดูแลเธอทุกครั้ง
ยื่นมือมาซิคนดี
เมื่อเธอผิดหวังจากใครมา...
หยุดก่อนเถอะ พักก่อนเถอะ
รอฉันสักครู่
ฉันกำลังมา
มาเพื่อเป็นเพื่อน และยืนอยู่ข้างเธอตลอดไป
เมื่อเธอขาดกำลังใจ...
เมื่อเธอสิ้นหวังมิเหลือใคร
เธอยังมีฉันคนนี้
ฉัน เพื่อนของเธอ
ส่งมือมา แล้วฉันจะรับเธอไว้เอง...
9 มกราคม 2549 11:51 น.
ลอยไปในสายลม
ขอส่งรัก ไปพักพิง อิงอกอุ่น
ส่งด้วยความ หวานละมุน กรุ่นกลิ่นหอม
มอบแด่เธอ คนนี้ที่ ฉันยินยอม
ความรักพร้อม มอบให้ไว้ ข้างกายเธอ
เธอจะรับ ไว้บ้างไหม ใจอยากรู้
ยังเฝ้าดู อยู่ไม่ห่าง เธอเสมอ
คอยคำตอบ ที่จริงใจ ใช่ละเมอ
อย่าให้เพ้อ คำว่า รัก นักคนดี
......................................
ฉันอยากให้เธอรู้เอาไว้ว่า
แม้มันจะนานเกินกว่าที่เธอจะรักกันในครั้งนี้
ฉันก็จะยอมทำเพื่อเธอตลอดไปนะคนดี
ถึงตอนนี้หรือตอนไหนใจยังรักยังห่วงไม่เปลี่ยนแปลง
5 มกราคม 2549 15:55 น.
ลอยไปในสายลม
ด้วยความห่วงใยที่มีให้
ด้วยความใส่ใจความห่วงหา
ด้วยความรักความคิดถึงทุกเวลา
จะนำพาเธอไปสู่เส้นชัย
ยามที่เราห่างไกลกันนัก
เธออย่าลืมพักบ้างรู้ไหม
พักเพื่อก้าวเดินต่อไป
พักเพื่อรอกำลังใจจากใครสักคน
อย่าลืมว่าเธอยังมีฉันยืนอยู่ตรงนี้
รอเป็นเพื่อนที่แสนดีไปทุกแห่งหน
หากท้อกายขอเพียงใจยังสู้อดทน
ผ่านคืนวันหมองหม่นด้วยรักจากเรา
เพื่อน มิอาจทิ้งกันไปได้
ไม่ว่าเมื่อไหร่ใจยังคอยเฝ้า
เฝ้าดูแลห่วงใยความผูกพันระหว่างเรา
รอคอยแบ่งเบาทุกข์ทางใจไม่ห่างเธอ
ขอเธอจงลุกขึ้นสู่ต่อ
อย่าเพิ่งย่อท้อจงก้าวเดินต่อเสมอ
ก้าวไปด้วยความมุ่งมั่นใช่ฝันละเมอ
รอคอยวันที่เจอะเจอสิ่งที่หวังตั้งใจ
ฉันคนนี้จะคอยดูเธออยู่ไม่ห่าง
ยามเธออ้างว้างมองมาข้างข้าง เธอเห็นไหม
ว่าฉันยืนอยู่ข้างข้างเธอ ตลอดไป
ความผูกพันไม่เคยห่างไกลจากใจของเรา...
26 ธันวาคม 2548 09:11 น.
ลอยไปในสายลม
เมื่อใดที่ต้องเสียน้ำตา
อย่าได้พยายามเก็บมันไว้
ปล่อยให้มันไหลออกมาเถอะ ไหลออกมา
อย่าเพิ่งซับน้ำตา กลับเข้าไป
เมื่อใดที่หัวใจร่ำไห้
ปล่อยให้มันเสียใจไป
อย่าเก็บมันเอาไว้
ทิ่มแทงหัวใจในวันหลัง
การร้องไห้ ไม่ใช่สิ่งผิด
อย่าเพียงคิดที่จะร้อง
เมื่อมันไหลแล้ว ปล่อยไป
ไม่นาน มันจะหยุดไหลของมัน
ชีวิตก็เช่นกัน
เมื่อไหร่ที่เผชิญปัญหา
อย่าเพิ่งท้อแท้ อย่าเพิ่งล้ม
เผชิญกับมัน แล้วสักวันจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
22 ธันวาคม 2548 15:10 น.
ลอยไปในสายลม
หัวใจหวั่นไหวในยามสายลมหนาว
พัดผ่านเอาเรื่องราวที่แสนปวดร้าวเดินทางไปไกลแสนไกล
ทิ้งไว้เพียงความสุขสมที่ขมขื่นอยู่ข้างหลัง
บอกทีซิ เจ้าสายลม เจ้าจักพัดพามันไป ณ ที่แห่งใด
คราวที่เจ็บช้ำน้ำตาร่วงรินได้ยินเสียงนั้นหรือไม่
เสียงแห่งความโหยหา ความอาทร ความห่วงใย พานพัดมาไกลแสน
รวมกับความเหน็บหนาวที่ทำใจให้ด้านชาต่อความรักมากมาย
แต่มันก็มิเคยพัดพาความรักไปให้ไกลจากใจได้เลย
โอ้ หัวใจเอ๋ย ไยเจ้ามิเคยเชื่อฟังคำพูดที่มันหลุดออกมา
คำพูดที่บอกไป แต่หัวใจดันไม่เคยรับฟัง ดื้อดึงทำตามอำเภอใจ
เมื่อไหร่หนอที่เจ้าจะทนรับความเป็นจริงที่ปากของเจ้าเอื้อนเอ่ยได้
เจ้าคงไม่รอให้ถึงฤดูหนาวอีกคราวหรอกนะ เพราะมันนานเหลือเกิน
สายลมเจ้าเอย ทำไมเจ้าไม่พัดความรักไปพร้อมกับเจ้าด้วย
เจ้าทิ้งมันไว้ด้วยเหตุอันใด และเจ้าทำแบบนี้เพื่ออะไร
เจ้าพัดมา สร้างความหนาวกาย และเจ้ายังสร้างความเหงาใจให้อีก
ทำไม เจ้าช่างไม่เห็นใจหัวใจรักดวงน้อยน้อยดวงนี้บ้าง
สายลมหนาวทำให้หัวใจหวั่นไหว
หนาวกายหนาวใจ แต่ไม่เท่าเหงาทรวง
รัก มีทั้งทุกข์และสุขปะปน มากมาย
แต่รักสลาย กลับมีเพียงน้ำตาหลั่งริน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟลอยไปในสายลม
หน้าส่วนตัว
1349
