27 มิถุนายน 2547 13:43 น.
ลอยไปในสายลม
ใบไม้ไหวสั่นหัวใจให้ลอยล่อง
น้ำตานองเปรอะหน้าหมดราศรี
ใจสลายหายไปในราตรี
เหมือนกายนี้หมดหวังสิ้นทางเดิน
ดอกไม้บานยามเย็นเห็นไม่ชัด
โบกสะบัดมัดใจแต่ไม่เขิน
คนอกหักแม้ดอกไม้เจ้ายังเมิน
เหมือนส่วนเกินที่ใครใครไม่เหลียวแล...
27 มิถุนายน 2547 13:25 น.
ลอยไปในสายลม
ดาวระยิบพริบตาบนฟ้ากว้าง
ไม่เคยร้างแรมเดือนเคลื่อนไปไหน
คอยเป็นเพื่อนเดือนเด่นเช่นดวงใจ
ไม่ทอดทิ้งไม่ห่างไกลไม่ลืมเลือน
แต่ตัวเราเศร้านักจักขื่มขม
แสนระทมตรมใจใครจะเหมือน
ไม่มีใครห่วงใยและมาเยือน
แม้แต่เพื่อนยังแชเชือนเลือนลับไป....
27 มิถุนายน 2547 12:51 น.
ลอยไปในสายลม
สายลมพลิ้วปลิวไปในห้วงเหว
ไอแดดเปลวเปล่งประกายแสงฉายฉาน
ขับสายฝนโปรยปรายในวิมาน
อกสะท้านร้อนรุ่มกลุ้มจิตใจ
เปรียบสายลมแปรปรวนเหมือนตรวนโซ่
จนเติบโตยังผูกพันไม่หวั่นไหว
โซ่แห่งทุกข์และสุขปะปนไป
ไม่มีใครดึงออกนอกจากตน
ไอเปลวแดดเปรียบความร้อนที่ห่อหุ้ม
ต่างเร้ารุมจิตใจให้เกิดผล
ดีแต่ยังความเยือกเย็นคลายทุกข์ทน
คือสายฝนดลใจให้ทำดี
ชีวิตนี้มีแต่ความแพ้พ่าย
ยังมิวายมีชนะพาสุขศรี
ถึงอย่างไรก็จงอย่าลืมทำดี
แล้วชีวีจะสุขไร้ทุกข์ทน
22/04/47
ลอยไปในสายลม
26 มิถุนายน 2547 22:17 น.
ลอยไปในสายลม
ชีวิตดูวุ่นวายไร้ความสุข
ความสนุกเฮฮามาห่างหาย
เพราะระทมที่จากเธอมามากมาย
แสนเสียดายได้เพียงเก็บความทรงจำ
ยามเราอยู่ด้วยกันนั้นเริงร่า
สุขอุราสุขใจแม้ใกล้ค่ำ
เวลาผ่านไปเร็วใจจดจำ
ความสุขล้ำล่วงไปไม่หวนคืน
ยามเราจากกาลล่วงอย่างนานช้า
เหมือนเวลาหยุดนิ่งยิ่งขมขื่น
วันหนึ่งวันเหมือนหนึ่งปีที่ยั่งยืน
ไม่อยากตื่นขึ้นมาพาเศร้าตรม
อยู่แดนไกลแต่ใจอยู่ที่นี่
ห่างหลายลี้ทำให้ใจขื่นขม
ทั้งหัวใจยังอาลัยยังระทม
ปรับอารมณ์ให้รับได้ในทุกตอน
อีกไม่นานคงพบกันนะที่รัก
หากเหนื่อยนักทำไม่ไหวให้พักก่อน
อย่าหักโหมทำงานไปไม่ยอมนอน
ยังอาวรณ์ยังห่วงหาทุกนาที
จดหมายนี้แทนหัวใจพี่ทั้งหมด
น้องจงจดจำไว้อย่าหน่ายหนี
หากเลิกรักกันแล้วนะคนดี
ทิ้งกลอนพี่ทิ้งไปไม่รับคืน...
11/05/47
ลอยไปในสายลม
26 มิถุนายน 2547 21:44 น.
ลอยไปในสายลม
จะมีเธอจากนี้ ต่อไป
แม้ว่าเธอมีใคร ก่อนนั้น
ขอเพียงจากนี้ไป มีแต่ ฉันนา
รักไม่ขาดสะบั้น ไม่แม้ ชิงชัง
จะมีเธอจากนี้ไปไม่มีหลอก
แม้เธอบอกว่ามีใครก่อนหน้าฉัน
ขอเพียงในวันนี้เรามีกัน
รักคงมั่นไม่ชิงชังแต่อย่างใด