29 มิถุนายน 2547 13:20 น.
ลอยไปในสายลม
อยากมองเธออย่างนี้ นานนาน
ขอแค่มองทุกกาล จักได้
อยากเห็นทุกวันวาน เป็นสุข ใจนา
แม้อยากจะอยู่ใกล้ แต่ได้ แค่มอง....
29 มิถุนายน 2547 12:58 น.
ลอยไปในสายลม
แด่ความรักที่ให้ เพียงเธอ
แม้ว่าฝันละเมอ แต่เจ้า
คิดถึงอยู่เสมอ ไม่เปลี่ยน
อยากพบหน้ารีบเร้า เร่งร้อน ทำงาน
กายนั้นอยู่ห่างไกลไกลเธอนัก
ใจยังรักภักดีแม้กาลผ่าน
ถึงกายอยู่ห่างไกลมาเนิ่นนาน
แต่ใจนั้นยังขับขานว่ารักเธอ....
28 มิถุนายน 2547 21:57 น.
ลอยไปในสายลม
เมื่อแรกพบสบตาพาตื่นเต้น
ใจซ่อนเร้นสายใยใจประสาน
พบครั้งแรกแปลกใจได้พบพาน
เหมือนวันวานกาลเก่าเราร่วมบุญ
เริ่มรักเธอเพ้อทุกคืนตื่นยังเห็น
ไม่ว่างเว้นเป็นอย่างไรใจอบอุ่น
เริ่มแอบมองลองสบตามาเป็นทุน
ใจยังลุ้นคุ้นเคยเฉลยความใน
ผ่านเวลามานานพานพบบ่อย
ใจยังคอยคอยถามยามอยู่ใกล้
คอยเป็นห่วงดวงตาน่าภูมิใจ
เธอนั้นไซร้ให้ใจได้หรือยัง
ฉันรออยู่ดูเธอเผลอแอบคิด
ว่าชีวิตผิดไปไร้ความหวัง
เธอคงไม่ได้อยากมอบลอบคิดดัง
ทุกทุกครั้งเธอนั้นยังทำเหมือนเดิม
ฉันคงไม่มีสิทธิ์คิดเกินเพื่อน
ต้องคอยเตือนหัวใจอย่าได้เริ่ม
กลัวถลำลงไปไม่เหมือนเดิม
อาจเพิ่มเติมความเจ็บปวดรวดร้าวใจ
ฉันจะเก็บความทรงจำที่มีค่า
ขอเธออย่าทำลายมันได้ไหม
แม้ไม่รักฉันก็ไม่ว่าอะไร
ขอทำใจสักวันคงมั่นคง
28 มิถุนายน 2547 12:14 น.
ลอยไปในสายลม
จดปากกาพาใจให้ลอยล่อง
น้ำตานองยามจากยากขีดเขียน
เขียนจดหมายลาจากอย่างพากเพียร
ขอให้เรียนมีความสุขทุกเวลา
แม้ฉันมาอยู่ไกลให้ฝันถึง
อย่ารำพึงมากมายให้เกิดปัญหา
ตั้งใจเรียนทำตัวดีที่ผ่านมา
อย่าร้องไห้นะเธอจ๋าอย่าไหลริน
จงเก็บความทรงจำที่ดีไว้
อย่าอาลัยอาวรณ์เมื่อฉันจากถิ่น
เก็บรักษาความดีไว้ในแผ่นดิน
หากไม่สิ้นวาสนาคงมาเจอ...
28 มิถุนายน 2547 11:48 น.
ลอยไปในสายลม
แว่วเสียงพิณยินเสียงร้องก้องภูผา
สกุณาบินร่อนตอนพลบค่ำ
ดาวระยิบวิบวับกลับตอกย้ำ
ว่าเย็นย่ำผ่านไปไม่หวนคืน
เธอจากไปใจเราแสนเศร้าโศก
ดูเหมือนโลกเลือนลางต่างหยิบยื่น
ยื่นความทุกข์อาลัยให้กล้ำกลืน
ทั้งขมขื่นจิตใจใครรู้ดี
เธอนั้นคงไม่กลับมาอีกแล้ว
ไร้วี่แววหายไปดั่งหน่ายหนี
วันเวลาผ่านไปแต่ใจนี้
ยังรอที่ปาฏิหารย์นั้นมีจริง
แม้ว่านานเพียงใดใจรออยู่
หากเธอรู้เข้าใจในทุกสิ่ง
ขอให้เธอกลับมาอย่าทอดทิ้ง
รักเธอยิ่งรักแน่แท้แม้นานวัน...