11 กรกฎาคม 2547 21:35 น.
ลอยไปในสายลม
คำสัญญามอบไว้ จดจำ
ทุกสิ่งที่จะทำ อย่าทิ้ง
เป็นคำมั่นทุกคำ กำหนด
จงอย่าได้กลอกกลิ้ง หมดสิ้น สัญญา
สัญญาอะไรไว้
ต้องทำได้อย่าลืมหนา
สัญญามีราคา
มีคุณค่าอย่าลืมเลือน
สัญญาต่อพ่อแม่
หรือคนแก่คอยย้ำเตือน
จำไว้อย่าลืมเลือน
สัญญาเพื่อนก็ต้องทำ
ถ้าผิดสัญญาไป
ไม่มีใครมาช่วยจำ
ไม่มีใครคอยย้ำ
ต้องหัดนำมาคิดเอง
สัญญาคือสัญญา
ต้องรักษาอย่าข่มเหง
ไม่ทำก็ตัวเอง
อย่าอวดเก่งหรือลองดี
ไร้ซึ่งคำสัญญา ก็เหมือนไร้ค่าในตัวตน......
10 กรกฎาคม 2547 20:01 น.
ลอยไปในสายลม
นั่งนึกถึงคืนวันอันแสนหวาน
ยิ่ง้ราวรานดวงใจใครจะเหมือน
จากบ้านมาอยู่ไกลนานนับเดือน
พบแต่เพื่อนต่างถิ่นให้ยินดี
คิดถึงพ่อคิดถึงแม่คิดถึงน้อง
ยามนั่งมองดวงจันทร์ต้องหันหนี
เคยได้เจอกันอยู่ทุกทุกปี
มาปีนี้นั่งมองจันทร์อยู่คนเดียว
กว่าจะได้กลับไปใจแทบขาด
เงินทุกบาทมีคุณค่าพาห่อเหี่ยว
นั่งเครื่องบินแพงไปเสียดายเชียว
จึงเปล่าเปลี่ยวรอเวลาวันหยุดยาว
ฉันยังรักยังอาลัยไม่ลืมแน่
ทั้งพ่อแม่น้องญาติสะอาดขาว
คิดถึงมากเหม่อมองฟ้าน้ำตาพราว
โอ้ดวงดาวบอกฉันทีทำอย่างไร
แม้ได้คุยยามห่างไม่นานนัก
แต่ความรักยังอยู่ไม่ไปไหน
อยากเห็นหน้าทุกคนที่อยู่ไกล
ฝากดาวไปบอกกล่าวช่วยเล่าความ.....
10 กรกฎาคม 2547 19:09 น.
ลอยไปในสายลม
ความเอ๋ยความรัก
ยังไม่เคยได้รู้จักเลยสักหน
ความรักเป็นอย่างไรใจวกวน
ดูหลายคนมีรักมักมากความ
บ้างก็เคยอกหักรักสามเส้า
บ้างมีเค้าเลิกกันก็ล้นหลาม
เดี๋ยวทะเลาะเดี๋ยวดีกันทุกโมงยาม
บ้างส่งสารข้อความแห่งหัวใจ
บ้างเคยลองคบคนมาหลายครั้ง
แต่ก็ยังไม่พอยังขอใหม่
บ้างมั่นคงรักแท้และจริงใจ
บ้างอ่อนไหวไปตามกาลเวลา
ดูซับซ้อนวุ่นวายเกินจะกล่าว
ดูเรื่องราวความรักล้วนหนักหนา
ควรจะรักหรือไม่ใครนำพา
รักมีค่าหรือไม่ทำไงดี.....
9 กรกฎาคม 2547 15:43 น.
ลอยไปในสายลม
พักผ่อนเถอะนะที่รักของฉัน
พักผ่อนเถอะนะให้มาเจอกัน
พักผ่อนสุขสันต์ร่วมกันนานไป
เถอะนะที่รักพักผ่อนกันไหม
เถอะนะคนดีพักก่อนเป็นไร
เถอะนะพักใจไม่ต้องกังวล....
8 กรกฎาคม 2547 13:01 น.
ลอยไปในสายลม
อยากจะทำอะไรที่ใจคิด
แต่ต้องผิดต้องหมดหวังทุกครั้งหนา
น้ำตาตกช้ำใจน้ำในตา
เริ่มไหลบ่าหมดหวังสิ้นทางเดิน