18 กรกฎาคม 2547 11:03 น.
ลอยไปในสายลม
ได้รักเพียงเท่านี้ ดีใจ
ไม่บอกไม่เป็นไร แค่รู้
รู้เพียงแค่ในใจ เราก่อน ก็พอ
ไม่บอกให้เธอรู้ รักนี้ นิรันดร์
ฉันยอมทำทุกอย่างเพื่อเธอได้
แม้ในใจของเธอไม่มีฉัน
ฉันยอมเสียทุกอย่างให้เธอนั้น
แม้ตัวฉันจะเจ็บสักเพียงใด
ถึงเธอนั้นจะไม่รู้จะไม่สน
แต่ฉันทนที่จะเก็บรักนี้ได้
ถึงเธอจะมีคนรักไม่เป็นไร
ขอแค่ได้เห็นหน้าเธอก็พอ
ฉันจะไม่ขอร้องอะไรหรอก
จะไม่บอกเก็บไว้ไม่ร้องขอ
จะขอแค่แอบรักเธอก็เกินพอ
จะไม่รอให้เธอนั้นมาปันใจ
ขอให้เธอมีความสุขอยู่กับเขา
แม้ว่าเราจะเจ็บสักเพียงไหน
จะเพียงมองดูห่างห่างไม่เป็นไร
เห็นเธอได้มีความสุข..ฉันก็สุขอุรา.................
ขอแค่เพียงเธอมีความสุข ถึงฉันจะต้องเจ็บเพียงไหน ฉันก็ยอม..
17 กรกฎาคม 2547 17:58 น.
ลอยไปในสายลม
อยาก..ให้เธอรับรู้ไว้ในใจฉัน
ให้..เธอนั้นรู้ว่าฉันมั่นคงแน่
เธอ..จะคิดอย่างไรฉันไม่แคร์
รับ..รู้แต่ฉันนี้มีเพียงเธอ
รู้..ไว้นะคนดีที่ฉันรัก
ไว้..วางใจว่าฉันรักเธอเสมอ
ใน..ใจฉันมั่นไว้แค่เพียงเธอ
ใจฉัน..เพ้อละเมอเธอผู้เดียว...........
15 กรกฎาคม 2547 13:41 น.
ลอยไปในสายลม
เพียง..คำเดียวที่หัวใจปรารถนา
เพียง..นำพามาให้ใจสุขศรี
เพียง..คำเดียวอยากได้จากคนดี
เพียง..คำนี้คำว่า รัก จักดีใจ
คำเดียว..นี้มีความหมายต่อพี่มาก
คำเดียว..นี้แม้ลำบากสักเพียงไหน
คำเดียว..นี้รออยู่อย่างตั้งใจ
คำเดียว..นี้พี่มอบให้เพียงแก้วตา
ที่หัวใจ..ต้องการก็เท่านี้
ที่หัวใจ..รอคนดีมาบอกหนา
ที่หัวใจ..น้องนี้เพียงบอกมา
ที่หัวใจ..สรรหามาบรรยาย
ปรารถนา..คำหนึ่งคำเพียงเท่านี้
ปรารถนา..จากคนดีไม่เคยหน่าย
ปรารถนา..คำนี้มิเว้นวาย
ปรารถนา..ให้เธอหมายบอก รัก มา....
15 กรกฎาคม 2547 12:16 น.
ลอยไปในสายลม
อยากวาดฝันวันใหม่ให้งามยิ่ง
อยากทำสิ่งที่ดีที่สดใส
อยากจะเป็นเช่นดาวจากฟากฟ้าไกล
อยากจะมีหัวใจที่มั่นคง
วาดความฝันว่าอยากเป็นเช่นวิหค
วาดรูปนกเป็นตัวแทนความฝันส่ง
วาดรูปดาวแทนการอยู่ยืนยง
วาดรูปหงส์แทนจิตใจใฝ่ความดี
ฝันว่าอยากจะเป็นเช่นสายน้ำ
ฝันว่านำความฝันใฝ่ไปทุกที่
ฝันไปไกลฝันได้อย่ารอรี
ฝันจะดีย่อมอยู่ที่การกระทำ...
13 กรกฎาคม 2547 12:26 น.
ลอยไปในสายลม
คิดไม่ออกบอกไม่ได้ทำไมนะ
หรือว่าจะตกตะลึงจึงถอยหนี
เจอจังจังรักแล้วในทันที
ทำไงดีทำไม่ถูกน่าอายจัง
คิดไม่ออกบอกไม่ได้สงสัยอยู่
มัวจ้องดูเธออยู่เหมือนมนต์ขลัง
ก็น่ารักสวยเลิศมีพลัง
รักเธอจังรักแล้วทำไงดี
คิดไม่ออกบอกไม่ได้ใครช่วยหน่อย
อยากจะถอยแต่ใจไม่หน่ายหนี
อยากจะพูดก็ไม่ได้ในทันที
ยังรอรีอ้ำอึ้งตะลึงไป
คิดไม่ออกบอกไม่ได้อายมากมาก
ไม่ลำบากแต่ทำไมทำไม่ได้
จนกระทั่งเธอนั้นเดินผ่านไป
จึงทำได้แค่กินแห้วอดแล้วตู......