6 มีนาคม 2554 10:30 น.
ลวปุระ
อันหน้าตาดูคมคายลายไม่ออก
ว่ากลับกลอกหรือซื่อตรงไม่สงสัย
แต่พอนานขานรับเป็นเพื่อนไป
ไม่เท่าไหร่ลายก็ออกบอกตัวตน
พูดอย่างนี้บอกอีกอย่างช่างน่าขัน
พัลวันเฉไฉคล้ายฝึกฝน
มาเพื่อทำให้ใครใครหลายหลายคน
ต้องสับสนปนเปจนเรรวน
หาความจริงอยู่ที่ไหนใคร่อยากถาม
พอรู้ความกลายเป็นเท็จเหมือนเกร็ดสวน
ขาวก็กลายกลับเป็นดำตามสำนวน
แล้วเชิญชวนเพื่อนเห็นตามว่าความจริง
เพื่อนอย่างนี้ควรมีไว้ย่างนั้นหรือ
ฉันจึงถือเป็นคนอื่นที่แอบสิง
เอาความรักแบบเพื่อนมาแอบอิง
แล้วอ้างสิ่งมาทำลายขายเพื่อนเอยฯ
6 มีนาคม 2554 10:15 น.
ลวปุระ
ต่างเรื่องราวหลายหลากมากความคิด
ก็เป็นสิทธิ์ส่วนตัวคอยเกื้อหนุน
ใครคิดดีก็ได้ดีทวีคูณ
ใครไม่พูนไมตรีให้หนีไกล
มิตรภาพที่จริงใจไม่อยากฝืน
ให้กล้ำกลืนฝืนทนคงไม่ไหว
เมื่อดีมาดีตอบให้ชอบใจ
เมื่อร้ายมาให้เฉยไว้ได้ดีตน
ต่อไปนี้คงจะต้องระวังจิต
ต้องยั้งคิดมากมายหลายหลายหน
จะเอื้อให้ไมตรีไปกับผู้คน
ต้องสืบค้นเสาะหาว่าสมควร
เมื่อเป็นมิตรเพื่อนแท้แท้ต้องแก้ไข
เป็นเพื่อนใจยามที่ท้อไม่ผันผวน
ไม่กลับกลอกมากมายหลายกระบวน
พร้อมชักชวนทำสิ่งดีไม่มีภัย
อันเพื่อนดีมีเพียงหนึ่งถึงน้อยนิด
ดีกว่ามีเพื่อนคิดผิดติดนิสัย
เพื่อนดีพาให้ผาสุกไม่ทุกข์ใจ
เพื่อนชั่วให้แต่ความทุกข์ไม่สุขเลยฯ
6 มีนาคม 2554 09:59 น.
ลวปุระ
พอกันทีพอแล้วกับความช้ำ
ที่ตอกย้ำด้วยเพลงรักหักอกหนี
คงไม่เหลือเยื่อใยจากคนดี
ฟังเพลงนี้ให้แสนช้ำระกำทรวง
ที่อดทนผ่านมาก็สาหัส
ที่คอยจัดเอาใจอย่างใหญ่หลวง
ทนพอแล้วทนมากมายนะพุ่มพวง
ขอลาร่วงก่อนเลิกร้างเพราะทางตัน