15 พฤศจิกายน 2551 15:48 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
ดึกสงัดแต่ใจสงบ
ได้พบความอ่อนไหว
หวิวว่อนทั่วเรือนกาย
กระจายในอารมณ์
เพียรพร่ำร่ำอักษร
บทกลอนทั้งหวานขม
พร่ำพรอดทอดอารมณ์
เชยชมกับจินตนาการ
15 พฤศจิกายน 2551 13:01 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
กลั่นรักด้วยภาษา
เย็นตาในความฝัน
หวลให้สายสัมพันธ์
เสกสรรภิรมย์
สวยซึ้งตรึงเนตร
เพียงเกศว่างามสม
ตรึงต่อก่ออารมณ์
ให้จมลงขั้วใจ
จนล่วงสู่เหมันต์
ใจพลันสะท้านไหว
ระริกรักจากข้างใน
เผยใจเป็นวลี" ฉันรักเธอ"
15 พฤศจิกายน 2551 12:41 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
สายลมสิไหวผ่าน
วันวานที่ผ่านหาย
ดาวเดือนหรือเคลื่อนคลาย
หมอกสายก็บางเบา
ยามอุ่นไม่ครุ่นคิด
วิกฤติก็พลันเหงา
เบื้องหน้าเบื้องหลังเรา
คือเงาของสองกาล
15 พฤศจิกายน 2551 08:57 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
ว่าเสียงศิลป์พิณวาดปี่พาทย์โหม
กล่อมประโลมแผ่นดินกร้านและธารสาย
เร้าดวงจิตคนที่อยู่ให้รู้นัย
ถึงความหมายของ "แผ่นดิน"และถิ่นเนาว์
15 พฤศจิกายน 2551 08:54 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
หน้าส่วนตัว
834
