29 พฤศจิกายน 2551 18:45 น.

อย่า........ให้หนาวกว่านี้

ลมแปรแขมร์เลอ

เพียงแค่นี้หัวใจข้าน่าสงสาร
ทรมานใจสุดคณาจะหาใหน
ถ้ายิ่งหนาวคราวหน้าจะหาใคร
มาเคียงใกล้ปลอบใจให้คลายหนาว

สักเพียง........น้อง.....ที่มีใจใฝ่กุศล
เล็งเห็นผลที่มากับหน้าหนาว
เห็นใจบ้างเผื่อไออุ่นมาสักคราว
ถึงใจร้าวแต่ไม่เหงา........ก็พอใจ				
28 พฤศจิกายน 2551 16:09 น.

ฉันหรือเธอ.......ที่เปลี่ยนไป

ลมแปรแขมร์เลอ

เธอสลัดฉันไปในวันก่อน
วันนี้อ้อนงอนง้อขอคืนหวล
คิดว่าฉันใจง่ายใจเรรวน
ชอบปั่นป่วนให้อกช้ำเธอหนำใจ

ใช้ความสวย ความน่ารักมาหลอกล่อ
คิดว่าง้อแล้วฉันจะหวั่นไหว
บอกมาก่อนถ้าวันหน้าทิ้งฉันไป
จะให้ใครมาปลอบใจบอกฉันมา

ฉันขอเถอะถึงเคยดีกับฉัน
ทุกคืนวันเรานั้นถวิลหา
แต่วันนี้ฉันเจอคนที่ดีกว่า
ฉันหวังว่าเธอเดียวดาย........คงไม่นาน

...............อวยพรให้เธอ............เจอคนที่ใช่.........เหมือนฉัน.. หุหุ				
25 พฤศจิกายน 2551 14:58 น.

น้องยา...โปรดฟัง

ลมแปรแขมร์เลอ

ก่อนรักจะสลาย
ก่อนใจหยุดโหยหา
ก่อนกล่าวคำลา
น้องยาโปรดฟัง

เรื่องราวครั้งก่อน
พี่ย้อนความหลัง
ครั้งที่น้องยัง
คงไร้เดียงสา

เจ้ายังเล็กนัก
ไม่จักประสา
แม่ตีเจ้ามา
พี่ยาปลอบโยน

เจ้าเศร้าหนึ่งที
ก็ดีหนึ่งหน
นิสัยซุกซน
พี่ทนเล่นได้

เมื่อน้องเล่นแพ้
ทำแง่งอนใส่
พี่ก็ยอมให้
กลัวใบหน้าเศร้า

พอพี่จากมา
น้องยาคงเหงา
เรื่งราวของเรา
กลายเป็นอดีตไป

10 ปีล่วงผ่าน
วันฟ้าสดใส
ได้ข่าวทรามวัย
เต็มสาวสะคราญ

งดงามเกินกว่า
จะหาใครทาน
ประกวดประชัน
น้องได้นางงาม

พอได้ยินข่าว
พี่เฝ้าใถ่ถาม
ใครบ้างทราบความ
นวลงามของพี่

คิดถึงเกินอั้น
สุดพรรณาที่
จะเอ่ยวจี
ว่าพี่.......คิดถึง

แต่คงสายไป
เจ้าไม่คนึง
ไม่เฝ้าถามถึง
ตัวพี่สักครา

พี่นั่งจมเศร้า
กับเหล้าสุรา
คิดว่าสักครา
คงลืม...เจ้าลง

.................เรื่องราวก็เอวังค์ประการฉะนี้
ขอให้น้องพี่มีชัยในทุกสนาม............แด่นางงาม				
24 พฤศจิกายน 2551 21:16 น.

พบอีกที.........ก็สายเสียแล้ว

ลมแปรแขมร์เลอ

ตอนยังเด็ก
น้องยังเล็กไร้เดียงสา
ต้วพี่ก็เห็น....เป็นธรรมดา
ประสาเด็ก
พวกเราก็เล่นสนุก.....แต่ยังเล็ก
วัยเด็กเป็นวัยแห่งความฝัน
ต่อเมื่อเวลา...ผ่านไป
ไม่เท่าไหร่กัน
พลันทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
จากเด็กน้อย...ไร้เดียงสา
น้อง....กลายมาเป็นสาวสวยสะคราญ
สะท้านเวที
พี่นี้สุดใฝ่ฝัน
หากหยุดเวลาก่อนหน้านั้นได้
เพื่อผูกสายสัมพันธ์
แต่มันคงสายไป
หรือไม่คงเป็นอุทาหรณ์
เพราะถ้าไม่มีอาวรณ์
คงไม่มีบทกลอน......บทนี้
........เป็นแน่				
21 พฤศจิกายน 2551 17:20 น.

เธอ.......ผู้ลี้ลับ

ลมแปรแขมร์เลอ

ได้ฟังเรื่องเล่าของสาวหนึ่ง
เธอซึ่งลึกลับจับเคลื่อนไหว
น่าค้นเสาะหากว่าสาวใด
ด้วยใฝ่เคร่งครัดวัตรจริยา
ซ่อนรูปหรือไรไม่ปรากฎ
กำหนดให้ชายได้ค้นหา
เร่งเร้ากิเลศเพศภุมรา
หรือว่าซ่นกลคนลวง
หวังพบคบหาสักคราหนึ่ง
อยากซึ้งถึงแก่น ธ แมนสรวง
ให้รู้รอบลึกตรึกในทรวง
ทั้งปวง.......จะเป็นเช่นไร



อะไรที่ได้มาง่ายไป  มันมักลืมจะง่ายเช่นกัน..........				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลมแปรแขมร์เลอ
Lovings  ลมแปรแขมร์เลอ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลมแปรแขมร์เลอ
Lovings  ลมแปรแขมร์เลอ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลมแปรแขมร์เลอ
Lovings  ลมแปรแขมร์เลอ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงลมแปรแขมร์เลอ