1 ตุลาคม 2555 22:54 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
วลีหนึ่งซึ่งเอ่ยอ้างอย่างตั้งจิต
ซ่อนแนวคิดเนื้อในไว้หลากหลาย
เพียงโสตสดับรับรู้ดูง่ายดาย
แต่ไม่หมายว่าจะเป็นเช่นตีความ
ด้วยวลีที่เอื้อนเอ่ยนั้นมีเลศ-
นัยว่าเหตุวางให้ดูน่าเกรงขาม
ทั้งเชื่อมโยงความสัมพันธ์อันสรรพนาม
พร้อมนิยามคำกริยา..มาลองใจ
อีกทั้งคำวิเศษณ์และบุรพบท
ล้วนกำหนดให้ด้วยจิตพิสมัย
หากโฉมตรูไม่เรียนตกภาษาไทย
คงเข้าใจในวลีที่จำแลง
แบบว่า
1 ตุลาคม 2555 21:56 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
ที่กำหนดบทฉากให้หลากหลาย
สาธยายเอ่ยอ้างอย่างสวยหรู
ทอดอารมณ์ถมพล่ามท่ามฤดู
ก็เพราะหวัง...ให้แลดูว่าสุนทรีย์
หากแต่มีนัยยะนั้นแอบแฝง
ที่สำแดงจินตภาพทั้งหมดนี้
ก็ใคร่หวังว่าใครใครจะใยดี
ใครที่อยู่แถวนี้..ที่ต้องการ
หากไม่ถึงซึ่งอารมณ์ที่ปั้นแต่ง
คงต้องแบ่งเป็นภาคลงวารสาร
เผื่อขวัญใจมาอ่านพบสบดวงมาน
และเข้าใจที่ต้องการปั้นสุนทรีย์
...แบบว่า..ไม่รู้สิ
1 ตุลาคม 2555 18:30 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
เพียงสำราญอยู่เดียวยลเสี้ยวแข
สุขดวงแดแลมองไม่หมองหมาง
ได้อำริดรสขมพรมสรรพางค์
ประหนึ่งค้างกลางชั้นสวรรค์รำไร
ทว่าสุขช่างผ่านพ้นไปเร็วนัก
ยิ่งประจักษ์ความจริงที่หวั่นไหว
เมื่ออำริดจืดจางร้างเมรัย
ความเป็นไปในชีวิต...ก็ยังคง
แม้ตัวเราเป็นมนุษย์สุดสุขสรรค์
ซ่อนลาวัลย์จริตแท้แลลุ่มหลง
เพียงชั่วขณะย่อมไม่หวังยั้งยืนยง
แค่บรรจงแต่งชีวิต..ด้วยลีลา
.....แบบว่า
29 กันยายน 2555 00:26 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
ยามวิเวกเวิ้งว้างห่างเหินเจ้า
พี่ยิงเฝ้าครุ่นคอยละห้อยหา
กลุ้มทรวงในไม่เว้นสักเพลา
ลุทิวาราตรีที่เวียนวน
ประหนึ่งหลบซบเขนยที่เคยแนบ
มโนแทบตื่นตัวกลั้วสับสน
จำต้องห่างบรรจถรณ์เคยนอนกรน
ไปเลาะวนสวนป่าพนาไพร
เผื่อจะลืมรูปรอยที่คอยกลุ้ม
ทรวงในบุ๋มรอยรักแทบตักษัย
หวังเพียงผ่านทิวาราตรีไป
เช้าวันใหม่คงได้เจอเธอคนงาม..
...แบบว่า
ภาพจาก..http://board.palungjit.com/f6/%E0%B8%A5%E0%B8%B3%E0%B8%99%E0%B8%B3%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%87%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%AD%E0%B8%99-%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1-325432-52.html
18 มกราคม 2555 16:04 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
๐ เสน่ห์หนึ่งพึงซ้อน
สิย้อนดวงฉวี
ไกลที่หวังพบ
ห้วงวันผันผ่าน
สิซ่านมานไฉน
ไกลข้ามบรรจบ
อีกคราคำรบ
แรงพิศวาสทบ
ด้าวพบดวงแด
๐ ไกลเศร้าเหงาจิต
แดนทิศดั้นท้น
มิพ้นกระแส
ฝ่าหนาวร้อนย้ำ
เปียกซ้ำฝนซัด
บีบรัดเนื้อแท้
ตัวอยู่ไกลแค่
แหงนเฝ้าดวงแข
หรือแลไกลเกิน
..........แบบว่า.......ชีวิตมันเศร้า
หน้าส่วนตัว
1597
