27 พฤศจิกายน 2545 23:34 น.
ลมเหงา
เดินผ่านไปเธอยิ้มให้พาลใจหวั่น
เอ๊ะ!นั่นเธอมาอีกแล้วใจคอมันแบ๊วอีกแล้วนะเออ
อยากจะรู้จังว่าเธอชื่อไรอยากถามว่าบ้านอยู่ที่ไหน
แล้วเบอร์โทรอะไร......มีเจ้าของหัวใจแล้วหรือยังครับ
วันนี้ทำใจให้กล้า.....นั่นเธอเดินมาแล้วถามออกไปทั้งใจสั่นๆๆๆๆๆ
...เอ่อ...............................................................................................................อ้าวเธอผ่านไปแล้วเฮ้อคงแห้วอีกแล้วสิเรา
1 ตุลาคม 2545 12:44 น.
ลมเหงา
วันเวลาผ่านไปกับใจที่เปลี่ยนผัน
ผ่านพ้นคืนและวันอันโหดร้าย
ทั้งผู้คนมากมายที่ทำร้ายกัน
ฉันนั้นไม่ผูกใจเก็บให้เจ็บใจ
ไม่เป็นไร.......ขอขอบคุณ....
9 กรกฎาคม 2545 19:11 น.
ลมเหงา
กับหัวใจที่สับสนและออ่นล้า
ยังไม่รู้ว่าจะเดินไปทางไหน
ยังมืดมนสับสนและไร้ที่ไป
มองไปที่ใดไม่เห็นทาง
ทุกวันนี้ปัญหายังรุมเร้า
ผู้คนรอบกายช่างวุ่นวาย
ต่างคนต่างแก่งแย่งกันไป
ก้อไม่รู้ว่าที่ทำกันไปเพื่ออะไรกัน
ก้อไม่รู้พรุ่งนี้จะยังอยู่หรือไม่
ก้อไม่รู้จะเป็นอย่างไรกับพรุ่งนี้
ก้อไม่รู้จะทำอย่างไรกับใจดี
กับชีวิตนี้.....ที่ยังหาตัวเองไม่พบ?
( ไม่อยากจะเป็นคนไม่ดีแต่คนคนนี้ยังห้ามใจไม่ได้ หวังว่ามีสักวันหวังว่าคงมีคนเข้าใจ กับซีวิตที่เป็นไปคงต้องสู้ต่อไปนะคนเลว)
19 พฤษภาคม 2545 10:25 น.
ลมเหงา
คิดถึงจังหายไปไหนนะ
ถึงจะไม่เคยเจอหน้าตา
แต่รู้สึกว่าผูกพันไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม
คิดถึงนะคิดถึง
9 พฤษภาคม 2545 19:44 น.
ลมเหงา
เธอบอกว่าฉันผิดที่ทำไปอย่างนั้น
อยากจะถามว่าเพราะอะไรกัน
ที่ทำให้ฉันต้องทำไปทั้งที่ใจไม่เคยกล้า
เพียงคนดีเอ่ยปากมันไม่ใช่เรื่องยากเลยใช่ไหม
ทำไมไม่พูดกันละคนดี
แต่มาวันนี้เธอคนดีมาต่อว่า
ทำไมเล่าเธอจําเพียงแค่เธอพูดมา ....(ความจริงน่ะความจริง)
มันคงไม่จบลงอย่างนี้