30 กันยายน 2545 20:47 น.
ลมหนาว
เมื่อยามลมหนาวปีนี้พัดโชยมา
รู้มั้ยหนาวเหน็บอุราซักเพียงไหน
ตั้งแต่วันนั้นที่เธอเดินจากไป
ชั้นคงต้องฝากความเศร้าใจไปกับฝน
ตั้งแต่นี้ไปโลกของชั้นคงจะเงียบเหงา
อยาก..จะมีใครซักคนอยู่ข้างกาย
อยาก..ให้เป็นคนข้างกายคนนี้รักกันจริง
อยาก..ให้เป็นคนข้างกายที่คงไม่ทอดทิ้งกัน
ต่อไปนี้ชีวิตชั้นคงริบหรี่
อยากจะใช้นาทีที่เหลือเพื่อใครซักคน
อยากใช้ความรักที่มีมากมายเพื่อใครซักคน..
29 กันยายน 2545 14:57 น.
ลมหนาว
นี่หรือ...คือ...คนที่เค้าเรียกกันว่าเพื่อนแท้
นี่หรือ...คือ...คนที่จะจริงใจกับเราแน่แน่
นี่หรือ...คือ...คนจะที่ฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกัน
นี่หรือ...คือ...คนที่จะเป็นเพื่อนตายของชั้นตลอดไป
คนเราเกิดมาต้องมีเพื่อน
คำว่าเพื่อนใช่ว่าจะหายากที่ไหน
แต่ถ้าเพื่อนกินล่ะก้อมีถมไป
เพื่อนตายหาได้ง่ายง่ายที่ไหนกัน
แล้วเพื่อนที่ไว้ใจชั้นล่ะมีบ้างมั้ย
เพื่อนที่จิงใจไม่จิงโจ้มีอีกมั้ย
คงหาไม่ได้แล้วล่ะสินะโอ๊ย!เหนื่อยใจ
จะให้ทำไงในเมื่อเพื่อนไม่ได้ไว้ใจเรา
จะไม่ให้เหนื่อยใจได้ยังไง
ก้อเราทำทุกอย่างเพื่อพิสูจน์ความจริงใจ
แต่ทำไปก้อเหมือนกับการปิดทองที่หลังพระ
ทำไปให้ตายยังไงคงไม่มีครัยมองเห็น