22 กุมภาพันธ์ 2550 15:19 น.
ลมหนาว...ใบไม้ผลิ
ผิดไหมแค่ฉันไม่ใช่ผู้ชาย
สายตาที่มอบให้จึงดูเหินห่าง
แท้จริงมีหนึ่งสิ่งกั้นเราไว้เพียงบางๆ
แค่มีความต่าง...ของสองเรา
ฉันอาจไม่ใช่ใครที่เธอตามหา
แต่ความรักที่มีตลอดมาฉันก็ให้เก็บไว้
อาจแค่ปลายสายตาเธออาจเห็นฉันเป็นคนไกล
แต่ฉันก็อยู่ใกล้ๆเธอตลอดมา
ความรักฉันจึงทำได้เพียงนี้
ความรู้สึกที่มีฉันจึงอยากให้เธอเห็นว่ามีค่า
รู้ไหมสายตาแรกพบเมื่อเธอมองผ่านมา
ฉันก็แน่ใจว่าคนที่ฉันตามหาคือเธอ
...ไม่รู้ว่าวันนี้...
ความรู้สึกดีๆเธอจะรับรู้ได้ไหม
ไม่อยากให้มองฉันไม่มีค่าไม่อยากให้เธอมองฉันเป็นคนไกล
อยากให้เธอรู้สึกว่าฉันอยู่ใกล้ให้ความอบอุ่นเธอตลอดเวลา
22 กุมภาพันธ์ 2550 14:52 น.
ลมหนาว...ใบไม้ผลิ
จะต้องร้องให้อีกทำไม
เมื่อความรักก็จากไปไม่หวนกลับ
แม้จะเจ็บปวดย่อยยับ
ก็ต้องรับมันให้ได้
เริ่มต้นกับสิ่งดี-ดี
เมื่อชีวิตที่มี...ยังต้องสดใส
จะเปลืองน้ำตากับสิ่งเก่าๆอีกทำไม
เริ่มต้นใหม่กับสิ่งใหม่ๆที่ก้าวมา
ความรักไม่เคยฆ่าใคร
แม้จะต้องร้องไห้ก็ขอให้น้ำตาทุกหยดมีคุณค่า
ให้ความทรงจำเก่าๆเก็บเป็นเรื่องดีๆที่ผ่านมา
เชิดหน้าตามหา...รักจริง
21 กุมภาพันธ์ 2550 13:49 น.
ลมหนาว...ใบไม้ผลิ
...เมื่อความรู้สึกว่างเปล่า...
เขา...ก็ทดแทนเธอไม่ได้
เมื่อน้ำตา...รินหลั่งออกไป
จะโทษใครได้ล่ะทีนี้
เมื่อความอบอุ่นที่เขามีให้
เธอก็ยังแอบอยู่ลึก-ลึกในใจดวงนี้
ขอโทษก็ช้าไปใช่ไหมคนดี
ก็แค่นี้ที่ทำได้...แต่ก็ไม่ทำ
(จะแต่งใหม่นะ)
หน้าส่วนตัว
1859
