31 พฤษภาคม 2548 02:20 น.
ลมรำเพย
เก็บความรัก...ล้นหทัย...อยู่ในอก
จำต้องปก...ปิดไว้...ด้วยหวั่นไหว
หากว่ารัก...มิได้รัก...สมดังใจ
ดั่งดวงไฟ...แผดเผา...เฝ้าครวญครา
โอ้อกเอ๋ย...เหตุใด...ต้องเป็นเขา
โอ้อกเรา...ต้องระทม..เป็นหนักหนา
โอ้ความรัก...มักรสขม...ตรมอุรา
โอ้ยอดยา...ใจฉัน...นั้นรักคุณ
ทุกเวลา...หัวใจ...เฝ้าร่ำร้อง
ได้แต่มอง...ได้แต่ฝัน...ขอบุญหนุน
นำพารัก...ล่องโบยบิน...สู่ใจคุณ
นำไออุ่น..รักแท้...แม้ห่างไกล
แม้นอยู่ไกล...หัวใจ...ก็คิดถึง
เฝ้าคำนึง...ถึงคุณ...รู้บ้างไหม
ยามได้ใกล้...รู้สึกอุ่น...ภายในใจ
ล้นหทัย...แต่ใยรัก...ไม่ถึงคุณ
ฝากสายลม...บอกว่ารัก...ว่าคิดถึง
ยังคำนึง...พึงใจรัก...จักห่วงหา
ฝากลมโบก...โบยบิน...ถึงอุรา
ให้รู้ว่า...หนึ่งคนนี้...จักรอคอย