8 มกราคม 2549 00:43 น.
ลมรำเพย
ค่ำคืนที่มืดมนลนในจิต
รักมีฤทธิ์ร่างเวทสเน่หา
เดือนที่เคยพร่างพราวขาวนภา
แต่เวลาพาดับมืดมิดไป
แล้วเวลาพารักจากลาด้วย
ใจมอดม้วยด้วยรักมิสดใส
ใจจะขาดฟ้าฟาดลงกลางใจ
ดวงฤทัยปี้ป่นหมดหนทาง
รักร่วงโรยตามกาลที่ผ่านเลย
ดุจเฉลยของรักที่บาดหมาง
ชีวินสิ้นดั่งลมพัดอ่อนบาง
ปลิวเคว้งคว้างร้าวฤทัยอาลัยวรณ์
7 มกราคม 2549 22:48 น.
ลมรำเพย
ตั้งแต่เช้า ลืมตา ดูตะวัน
จะวันจันทร์ หรืออังคาร ตอนบ่ายสาย
จะวันพุธ พฤหัสฯ มิเว้นวาย
มิเคยคลาย ความเหงา ทุกเช้าเย็น
เดินตามทาง พบคน เดินเป็นคู่
แสนจะดู น่ารัก อย่างที่เห็น
แต่ในใจ ก็แอบ มิวายเว้น
อิจฉาเป็น เช่นเคย นะคนเรา
อยากจะมี คนรัก คอยชิดใกล้
จะวันไหน ไม่ต้องอยู่ กับความเหงา
ทุกวันคืน มีเพียง แค่สองเรา
จะสุขเศร้า มีเธอ คอยเคียงใจ
อยากมีเธอ เติมรัก ให้ไออุ่น
อ่อนละมุน ด้วยรัก ที่สดใส
จะเหงาเศร้า แสนสุข ทุกข์อะไร
ไม่หวั่นไหว ขอเพียง ฉันมีเธอ
ขอสักคน มาเป็นรัก ที่พักใจ
วันฟ้าใส ปีใหม่ วอนเสมอ
ขอคนรัก สักคน ได้ไหมเออ
ได้แต่เพ้อ คนโสด จะขอที
2 มกราคม 2549 00:48 น.
ลมรำเพย
เสียงบรรเลงเพลงลมหนาวพราวดาวสวย
หอมระรวยด้วยไม้หอมถนอมขวัญ
เย็นลมหนาวราวใจตื่นชื่นชีวัน
ยลแสงจันทร์จรุงจิตติดในทรวง
อยากจะเก็บดวงดาวราวเพชรใส
ร้อยกับใจส่งไปถึงคนห่วงหวง
ให้สื่อถึงความในจิตใจทั้งปวง
ให้รู้ล่วงถึงทรวงในด้วยสายลม
ค่ำคืนนี้มีดาวพร้อมจันทร์แสง
แฝงด้วยแรงสเน่หาพาใจสม
รักคงถึงพึงรักตอบชอบชื่นชม
รักพร่างพรมห่มจิตให้อุ่นนาน
ด้วยความสุขทุกข์มลายกับคืนหนาว
จันทร์พร่างพราวราวรักที่ไหวหวาน
ขอรักจงงามเช่นคืนที่พบพาน
ทุกวันวารสุขศานต์ทุกชาติไป
31 ธันวาคม 2548 21:38 น.
ลมรำเพย
คืนนี้มีเพียงแสงดาวคล้าวเงียบเหงา
ราวกับสายลมเบาเบานอนหลับไหล
น้ำค้างรินสะท้อนดาววาววับไว
ไม้ร่มใหญ่นิ่งงันมิไหวเอน
คืนนี้ช่างเหน็บหนาวและยาวนาน
จันทร์ที่หวานผ่องใสใยไม่เห็น
ลมที่เคยโบกทักทายอย่างที่เป็น
ใยจึงหายเช่นดาวเลือนมิเกลื่อนตา
หรือว่าเป็นเพราะหัวใจที่เงียบเหงา
ไม่มีเราไม่มีรักที่เสาะหา
ไม่มีจันทร์ที่เคยมองกับพี่ยา
ไม่มีดาวดาราที่เคยชม
ตั้งแต่วันที่เราต้องเหินห่าง
ไม่มีทางเห็นจันทร์ที่สวยสม
ไม่มีทางได้รักที่เชยชม
วานวอนลมช่วยส่งรักมาสักที
หวังว่าคนที่อยู่ไกลคนคนนั้น
จะนับวันกลับมายืนที่ตรงนี้
ส่งความรักมากับลมที่หวังดี
ให้จันทร์นี้งามเช่นที่เราเคยมอง
28 ธันวาคม 2548 22:10 น.
ลมรำเพย
หวานใดเล่า จะหวานเท่า ถ้อยคำรัก
อุ่นใดจัก อุ่นเท่า อ้อมอกหนา
หวานละมุน อุ่นดวงใจ ในอุรา
ตาสบตา หวานซึ้ง ถึงในทรวง
ยามพรากไกล ใจหวน ชวนรำลึก
ยามเมื่อนึก ภาพอดีต จิตแหนหวง
ยามรอรัก ชักหวั่น พรั่นจิตดวง
แสนหวนห่วง รอหวนรัก จักหวนมา
เคยแนบชิด พิศใกล้ ดวงหน้าเจ้า
เคยกระเซ้า แนบชิด จิตหวนหา
เคยแนบหนุน นอนตัก พักอุรา
พร่ำวาจา ว่ารักเจ้า สุดหัวใจ
แม้ลมแปร เปลี่ยนทิศ ล่องเวหา
ฟ้าผันพา เมฆจากจร ร่อนถึงไหน
ใจรักนี้ จะไม่มี วันจากไป
อยู่ที่ใจ เจ้าคนดี ฤาจะแปร
หน้าส่วนตัว
931
