22 มกราคม 2545 18:57 น.
ลมทะเล
ดวงดาวดาษเดื่อนลับลา
ดวงใจเลื่อนล้าดับหาย
ดวงจิตคิดครุ่นวุ่นวาย
เดียวดายโดดเดี่ยวไร้เรี่ยวแรง...
22 มกราคม 2545 01:26 น.
ลมทะเล
ปัญหาและอุปสรรคที่ประสบพบเจอในวันนั้น... ณ วันนี้ นึกไม่ถึงเลยว่า มันจะกลายเป็นวัคซีนประสบการณ์ที่เกินจะบรรยายได้จริง ๆ คุณจงรู้ไว้เถิดว่า ไม่มีสิ่งใดที่จะสำคัญและล้ำค่ามากไปกว่า จิตใจของมนุษย์... ที่จะรู้จักคิด รู้จักทำ และรู้จักพูด ถึงแต่สิ่งที่ดีงาม...
22 มกราคม 2545 01:26 น.
ลมทะเล
ความยากที่แสนจะเจ็บปวดที่สุด คือ การอยู่คนเดียว ด้วยความพยายาม... พยายามที่จะบอกกับตัวเองให้ได้ว่า เราไม่ได้อยู่คนเดียว ... ที่ว่ายาก เพราะต้องคิดและตัดสินใจด้วยตัวเอง เพียงลำพังตัวคนเดียว...
.........
22 มกราคม 2545 01:12 น.
ลมทะเล
หนทางของชีวิตไม่ใช่ว่าทุก ๆ ทางมีคำตอบ ... คำตอบที่มาจากตัวเอง... หาใช่ไม่ เพราะแม้แต่วันพรุ่งนี้ จะเกิดสิ่งใดขึ้นกับชีวิต ผู้หนึ่งผู้ใดก็มิอาจล่วงรู้ได้ การคาดเดาอาจเป็นไปตามความรู้สึกนึกคิด ก็รังแต่จะสร้างความปวดร้าวให้เราเสมอ ถ้าสิ่งที่เราสร้างขึ้นมา.. หรือที่เราเรียกมันว่าจินตนาการ มักเป็นไปในทางที่เลวร้าย... สุดหนทางของความคิด สิ่งดีควรเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นจากใจ เพื่อรอคอยวันคืนและสิ่งที่ยังมาไม่ถึง...
มนุษย์ถูกสร้างขึ้นให้มีความเฉลียวในตัว...
แต่หาใช่ได้ใส่ความล่วงรู้มาด้วยไม่....
มิฉะนั้นแล้ว การคาดเดา คาดหมาย คงไม่เป็นที่รู้จัก...ในหมู่มวล
22 มกราคม 2545 00:43 น.
ลมทะเล
ชีวิตกับความผันแปร
อ่อนแอจากเดิมเข้มแข็ง
กระด้างกลับล้า อ่อนแรง
เรี่ยวไร้สิ้นแสงเรืองรอง...
หน้าส่วนตัว
955
