18 ธันวาคม 2544 11:02 น.
ลนา
และหากหัวใจยังคงมีรัก
จะให้ห้ามหักอย่างไรใจยังเผลอ
ก็ทั้งชีวิตที่ผ่านมามีแต่เธอ
ยังคงคิดถึงเสมอแม้ว่าเธอเปลี่ยนไป
ต้องให้เวลากับตัวเองสักนิด
กว่าจะให้ชีวิตอยู่อย่างเดิมได้
ก็เมื่อเธอเข้ามาทำให้หัวใจ
ฉันยิ้มหัวเราะร้องให้
แล้วให้มันผ่านไปง่าย ๆ โดยไม่เสียใจ
จะบ้าหรือไง ฉันจะทำได้อย่างไรกัน
18 ธันวาคม 2544 11:02 น.
ลนา
ห่างไกล..กันออกอย่างนี้
คนดีรู้ไหมใจฉัน
คิดถึงเธออยู่ทุกวัน
แอบฝันถึงกันทุกคืน
ต่อให้นานกว่านี้ก็รอได้
ถ้าใจเธอยังคงมั่น
จะให้เป็นอื่นได้อย่างไรกัน
ก็ใจของฉันเป็นของเธอ
17 ธันวาคม 2544 17:45 น.
ลนา
ขอบคุณมากนะเวลา
ที่ช่วยทำให้น้ำตาหยุดไหล
ขอบคุณมากนะขอบคุณจากใจ
ที่ทำให้สดใสอีกครา
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
ในยามที่อ่อนไหวถูกทิ้ง
ขอบคุณความอาทรทุกสิ่ง
จากความรู้สึกจริง ๆ
ของคนโดนทิ้งใจ
17 ธันวาคม 2544 17:45 น.
ลนา
เก็บใจ ในความเงียบงัน
หวังว่าสักวันคุณคงต้องการ
จนมาวันนี้ความรู้สึกตายด้าน
เพราะมันเนิ่นนานเกินไป
ในเมื่อมันเคยรกร้าง
จนห่างจากฝัน..หลับใหล
แล้วยังจะปลุกขึ้นมาทำไม
ในเมื่อหัวใจไม่รับรู้เรื่องราว
13 ธันวาคม 2544 12:28 น.
ลนา
ไม่เคยคิดจะสานฝัน
ให้เราผูกพันกันเกินกว่านี้
ขอแค่สายตามอบอุ่นที่เธอเคยมี
สำหรับหัวใจดวงนี้ก็เกินพอ......
ไม่คิดให้เธอออยู่ตรงนี้
กลัวความรู้สึกที่มีจะสั่นไหว
ขอให้มีเส้นขีดกั้นความห่วงใย
ไม่ให้ใครล้ำเส้นใคร
เพื่อความรู้สึกที่มีให้จะอยู่คงไว้
นานเท่านาน.......
หน้าส่วนตัว
731
