4 มีนาคม 2545 20:24 น.
ลนา
นานแล้วที่คิดว่าตัวเองไม่มีหัวใจ
และมันได้ตายไปกับเขา
คนซึ่งได้เดินจากไปไร้เงา
ไม่มีเขาจะคืนย้อนมา
จนมาถึง...วันนี้
ก็รู้สึกได้ดีถึงความโง่เขลา
ความรู้สึกเจ็บปวดยังอยู่คู่กับเรา
แม้จะไม่มีเขาเราก็ยังไม่ตาย
พิสูจน์ได้จากการเชียร์บอลวานนี้
มือของเรานะสิไปฟาด...กะเสาร์
เจ็บอิ๊บเป๋งเลยต้องไปบรรเทา
ให้พยาบาลเขา..ประคบยา..แตกเลยมือ
2 กุมภาพันธ์ 2545 19:55 น.
ลนา
อยากบอกเธอให้ก้องฟ้าว่ายังรัก
ให้ประจักษ์ถึงใจไร้กังขา
เพราะรักเธอรักมากจึงจากมา
ขอเวลาให้พร้อมจะยอมคืน....
เธอมีเขาเคียงคู่อยู่ทุกค่ำ
ขอให้จำ และอยู่เคียงคู่เขา
ให้ความรักความทรงจำระหว่างเรา
เป็นเรื่องเศร้ารู้เพียงเรา...แค่สองคน...
2 กุมภาพันธ์ 2545 19:55 น.
ลนา
หากรับรู้เรื่องราวบางอย่าง
จิตใจคงอ้างว้างมากกว่านี้
ยังอยากคงความรู้สึกดี ๆ
ที่จะยังคงมีตลอดไป
แอบเก็บรอยร้าว ไว้ลึก ๆ
ปนความรู้สึกเจ็บปวดหวั่นไหว
ยิ่งฟังเพลงยิ่งทำลายทำร้ายใจ
เจ้าน้ำตาก็พาลจะไหลไม่หยุดเอย
2 กุมภาพันธ์ 2545 19:55 น.
ลนา
เม็ดฝนเริ่มห่างฟ้า
น้ำตามเริ่มเหือดหาย
ใครคนหนึ่งที่เริ่มห่างกาย
และใจดวงหนึ่งเริ่มหายจากร้าวราน...
แล้วสายรุ้งจะทอฟ้า
แล้วนภาจะสุกใส
แล้ววันเวลาจะผ่านไป
แล้วคงมีรักใหม่กับใครสักคน
14 มกราคม 2545 17:02 น.
ลนา
หัวใจบอบบาง
ท่ามกลางลมฝน
อยากมีใครสักคน
เข้ามาช่วยพ้นความเดียวดาย
ไม่ต้องเลอเลิศก็ได้
ขอแค่หัวใจมีรักแท้
มิกลับกลอกปรวนแปร
มั่นคงในรักแท้เพียงคนเดียว.....
หน้าส่วนตัว
1230
