4 กรกฎาคม 2550 22:52 น.
ฤทธิ์ ศรีดวง
ลุงพายเรือเรื่อยล่องในคลองขุด
ด้านขวาสุดบนฝั่งเป็นหลังวัด
เป็นคืนที่เย็นเฉียบและเงียบจัด
ลมไม่พัดน้ำนิ่งตลิ่งไกล
มีเพียงดาวเลือนรางอยู่กลางฟ้า
พายช้าช้ายินเพียงเสียงน้ำไหว
คืนไร้แสงดาวพรายต้องฉายไฟ
เห็นเงาใครยืนทะมึนทางขึ้นเมรุ
เสียวสันหลังเหงื่อหยดเป็นผดเหงื่อ
มองกาบเรือลมรินได้กลิ่นเหม็น
นึกถึงเรื่องไม่งาม..สามเณร
ที่เชือดเอ็นมีดปาดคอขาดตาย
เรือชะลอถอยหลัง..ใครรั้งหว่า?
แกหลับตาตัวสั่นใจมันหาย
แจวก็ติดเหมือนหนึ่งใครดึงพาย
แว่วเสียงคล้ายคนหล่นกระโจนคลอง
เสียงกรีดร้องโหยหวนชวนขนลุก
ลุงกระตุกด้ามพายแทบหงายท้อง
แกมองตามไฟฉายเห็นพรายฟอง
ใครโผล่จ้องมองตาอยู่หน้าเรือ!