17 มีนาคม 2553 20:34 น.
ฤทธิ เรืองรอง
ถึงคนไกลหัวใจไกลเกินฝัน
ผ่านคืนวันสุขทุกข์ที่มองเห็น
สบสายตามองผ่านใจที่เยือกเย็น
คงจะเป็นคนไกลที่ลางเลือน
เธอจะรู้สึกเหมือนฉันตอนนี้ไหม
ที่ดวงใจคอยย้ำใจให้เชือดเฉือน
ที่ที่เราเคยอยู่คอยย้ำเตือน
เปรียบเสมือนเงาของใจไล่ติดตาม
วันเวลาช่างหวนผ่านไม่ย้อนกลับ
เมื่อความลับภายในใจยังเฝ้าถาม
สิ่งดีดีที่คงอยู่ยังงดงาม
อยู่ในนามความห่วงใยแสนอาวรณ์
อยู่ตรงนี้ตรงที่มีความรัก
ที่คอยทักให้หัวใจได้ไถ่ถอน
ให้ความรู้สึกจากข้างในได้พร่ำวอน
ว่าความรักครั้งเก่าก่อนแสนอาลัย...
17 มีนาคม 2553 20:11 น.
ฤทธิ เรืองรอง
มนต์ขลังเจ้าบินหลาที่ผกผิน
งามยลยิลทั่วเขตคามยามฟ้าใส
ท้องทะเลหาดทรายขาวทอดยาวไกล
วิถีไทยยังอยู่คู่ขวานทอง
บินหลาเจ้าสัญลักษณ์แห่งเสรีภาพ
เกียรติยศลาภสรรเสริญเพื่อเพื่อนผอง
เอาเงินทองของนอกกายเข้ามากอง
สายเลือดนองปนน้ำตาร้าวฤดี
ภาพวันวานผ่านมาแทบไม่เหลือ
เพราะหลงเชื่อคำคนลวงหลอกผี
ผีหลอกคนคนหลอกผีร้าวชีวี
ทุกสิ่งที่ลวงหลอกเพื่อรอดตาย
บินหลาเจ้าบินไปลับขอบฟ้า
ไม่กลับมาเจ้าบินหลบบินห่างหาย
อีกไม่นานบินหลาคงวอดวาย
ต้องสลายมลายสิ้นเพราะคำลวง.......
16 มีนาคม 2553 19:26 น.
ฤทธิ เรืองรอง
มีบางคืนที่ดวงดาวนั้นมืดมิด
นั่งครวญคิดกับแสงจันทร์ดับมืดหาย
อยากพักใจที่อ่อนล้าทนทุกข์กาย
เพื่อมุ่งหมายสิ่งที่พร่ำคำวิงวอน
ผ่านฟากฟ้าคืนนี้หรือคืนไหน
ด้วยหัวใจที่มุ่งมั่นคอยพร่ำสอน
นั่งพิงแอบแนบชิดสนิทจร
หวนคืนก่อนภาพวันวานฝังจดจำ
ทุกเวลาที่ผ่านไปสุดแสนล้า
ความก้าวหน้าความมั่นคงที่ถลำ
ความสุขหรือความทุกข์ที่จะนำ
ความก้าวล้ำหรือความล้าที่ยั่งยืน
ปลดปล่อยตัวเองออกจากวงจรชีวิต
ใครจะลิขิตตัวของเรายากจะฝืน
สุดแสนล้าหวนครวญคร่ำย่ำกลับคืน
ความเริงรื่นหมดสลายมลายไป
หน้าส่วนตัว
987
