โป่งนกแก้ว

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

ปลายเขตอำเภอชนแดน จ.เพชรบูรณ์ ติดกับอำเภอทับคล้อ จ.พิจิตรมีเส้นทางถนนแยกจากสายเอเซียก่อนถึงนครสวรรค์ไป อ.สากเหล็ก จ. พิษณุโลก ผ่านพอดี บ้านโป่งนกแก้ว อยู่ห่างจากทางแยกทับคล้อไปเจ็ด กม.
           ไม่ได้มาเขียนเรื่องภูมิศาสตร์ แต่จะเล่าว่าผมไปเกี่ยวข้องกับบ้านโป่งนกแก้วได้ยังไงแล้วทำไมถึงสำคัญกับผม อาจจะเป็นความโลภ หรือการมองอนาคตเบื้องหน้าก็ได้ พวกเขามาชวนหุ้นกันซื้อที่
รวมประมานร้อยไร่ เป็น นส.3ทางการกำลังออกโฉนดแจกฟรี ผมเห็นว่าดีเหมือนกันราคาก็ไม่แพงนักแบ่ง ๆ กันก็พอจะเป็นที่อยู่อาศัยทำมาหากินเป็นชาวไร่ได้ยามแก่ชราก็เลยพากันไปซื้อเอาไว้ตอนนี้ได้โฉนดเรียบร้อยแล้วเป็นที่โล่งว่างใกล้เคียงปลูกข้าวโพดบ้างมะขามบ้าง เราก็ปลูกยูคาลิปตัสตามสมัยนิยม
           วาดหวังกันว่าคงได้ทุนคืนบ้างหรอก แต่อนิจจาพอต้นเท่าขา
อาศัยที่ไม่มีคนเฝ้า ก็มีคนเอารถสิบล้อพร้อมคนงานเข้าไปตัดขนไปจนหมดสิ้นร้อยไร่เหลือแต่ตอกับต้นเล็กต้นน้อยพวกเราไปดูนั่งคอตก ชาวบ้านไม่ยอมบอกตำรวจว่าเป็นใครบอกว่าไม่รู้จักนึกว่าเจ้าของขาย     
            ไกลจากบ้านโป่งนกแก้วไปอีกหน่อยเดียว เป็นเหมืองทองคำใหญ่ของบริษัทต่างชาติที่ได้สัมปทาน เขาทำการขุดหาทำเหมืองทองคำกันเป็นล่ำเป็นสัน ที่เคยมีข่าวออกไปไม่ไกลนักก็มีทองคำกระจัดกระจายทั่วไป มีชาวบ้านบางแห่งหัวใส เปิดขายดินในที่ของตัวเองกระสอบละร้อยบาทให้คนซื้อดินไป ร่อนกับน้ำได้แร่ทองคำบ้างไม่ได้บ้าง แต่คนขายดินก็รวยไปแล้ว เพราะคนไม่มีงานทำต่างไปแสวงโชคก็ล้นหลาม แร่ทองคำที่ร่อนได้เหมืองทองนี้เขามีตัวแทนรับซื้อไม่อั้น
            พวกเราเคยไปดูและคุยกับคนร่อนทองคำ แร่ทองคำที่ร่อนได้เขาใส่ขวดเล็ก ๆ เอาให้ดู คล้าย ๆ เศษหินเศษดิน สีเหลืองหม่น ๆ
เขาบอกว่าบางวันก็ได้หลายร้อยบาทเหมือนกัน แล้วคิดดูสิว่าเหมืองทองคำของต่างชาติจะโกยเอาทรัพยากรของชาติไปเท่าไหร่
            แต่ที่น่ายินดีมีคนมาติดต่อขอซื้อที่ดินบริเวณที่ของพวกเรา
มีข่าวเล็ดลอดออกมาว่า มีการสำรวจพบว่าสายแร่ทองคำใต้ดินอยู่ลึกพอควรอยู๋ใต้ที่ดินของเราด้วย ชาวบ้านแถวนั้นขายที่ให้นายทุนไปเยอะแล้วแต่พวกเรายังสองจิตสองใจมั่นใจว่าพวกสัมปทานต่างชาติคงรวบรวมเนื้อที่ดินเพื่อขยายพื้นที่สัมปทาน และตอนนี้เราไม่ทำอะไรปล่อยรกว่างเพราะเซ็งเรื่องขโมยจะขายดีไม่มีดียังคุยกันอยู่แต่ก็เสียดายไม่มีโอกาศอีกแล้วในชีวิตนี้ที่จะหาที่ตั้งรกราก
            ถ้าเราไม่ขาย จะทำอะไรดีที่ขโมย เอาของเราไปไม่ได้เพราะพวกเราไม่มีเวลาไปดูแลต้องรอให้แก่เสียก่อนจึงมีเวลาไปอยู่ดูแล
อย่ากระนั้นเลย เรามาปลูกต้นตาลกันเถอะ กว่าจะโตเราก็แก่พอดี
จะได้ทำสวนตาล ทำน้ำตาลตะโหนด อาจจะทำกระแช่กินได้ด้วย อิอิ ตอนนี้กำลังรวบรวมลูกตาลเอาเม็ดเพาะ แต่เขาบอกว่าต้องวดูเป็นเพราะเม็ดตาลมีสองอย่างตือตัวผู้และตัวเมีย ปลูกตัวเมียจะดีกว่าจะมีลูกตาลถ้าตัวผู้จะไม่มีลูก  ใครมีความรู้เรื่องดูเม็ดตาลว่าเป็นตัวผู้ตัวเมียยัไงช่วยแนะนำด้วยครับ