25 กุมภาพันธ์ 2556 11:30 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
คริสต์จักรสั่นไหวไปทั่วโลก
นับเป็นโชคชาวคริสต์ที่คิดฝัน
เบนนาดิกอำลาวาติกัน
สละพลันตำแหน่งโป๊ปละโลภหนี
พระองค์มีเหตุผลน่าสนใจ
ปฏิบัติไม่ได้ตามหน้าที่
วัยชราพลานามัยไม่ไคร่ดี
สมควรที่จะเปลี่ยนหมุนเวียนคน
เป็นผู้นำศาสนาคริสต์ทั้งโลก
อุปโภคบริโภคมากเหลือล้น
ท่านเต็มใจสละได้ไม่ยินยล
ชาวคริสต์ร่วมสวดมนต์ถวายพระพร
ต่างชื่นชมพระเมตตาตัดสินใจ
มุ่งประโยชน์ส่วนใหญ่อุทาหรณ์
ไม่ยึดติดลาภยศหมดนิวรณ์
จึงขอกราบถวายพระพรด้วยหัวใจ
23 กุมภาพันธ์ 2556 18:55 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เมื่อหมดรักเลิกภักดี
จึงต้องหนีพ้นหน้าเธอ
ให้ห่างไกลอย่าได้เจอ
น้ำตาเอ่อจำต้องลา
ไปอยู่ดงกลางพงไพร
ขุดดินไร่ยังดีกว่า
ไม่ต้องพบสบสายตา
ฟังเสียงฟ้าลมประชัน
เสียงหรีดหริ่งระงมร้อง
มันเสียดก้องหัวใจฉัน
เหมือนเย้ยเยาะอยู่นานครัน
หรีดหริ่งมันรู้ใจเรา
รักเขาแล้วทั้งหัวใจ
ลืมได้ไงไม่เหมือนเก่า
รู้ทั้งรู้ยอมหม่นเศร้า
เหงาแสนเหงาต้องยอมทน
ฉันหนีหน้าดีกว่านะเธอ
อย่าพบเจอเลยสักหน
ฉันรักเธอแล้วทุกข์ทน
ยอมเป็นคนรักข้างเดียว
19 กุมภาพันธ์ 2556 17:30 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ต้องไถถากลากคราดจนเหงื่อหยด
ทั้งปักดำทำหมดถึงใส่ปุ๋ย
เมื่อเกี่ยวรวงย่ำนวดด้วยควายทุย
ควายเขาเกเดินลุยบนฟ่อนฟาง
เม็ดข้าวเปลือกตำฝัดขจัดฝุ่น
เป็นข้าวสารเคยคุ้นเต็มกระถาง
ข้าวสุกขาวใส่ขันยกจบวาง
รอใส่บาตรเมื่อฟ้าสางตอนพระมา
หวังเพียงลดความโลภด้วยจาคะ
อาศัยพระถึงธรรมตามศาสนา
ลืมเม็ดเหงื่อโทรมกายที่ปลายนา
ลืมกลิ่นดินกลิ่นหญ้าเมื่อรับพร
จำเริญเถิดพระคุณโยมหนุนส่ง
ปฎิบัติชอบปฎิบัติตรงเพื่อสั่งสอน
ละโลภหลงแน่ชัดตัดนิวรณ์
บรรลุธรรมทุกขั้นตอนจวบนิพาน
หมั่นยุบหนอพองหนอพอได้ปลง
อย่าไปหลงสีกาทำตาหวาน
ถวายของซองผ้าป่าอย่ามองนาน
ตอนหมอบคลานอย่าชำเลืองให้เปลืองศืล
สมนะสารูปสาธุชนเขามองเห็น
นอนห้องแอร์รถเบนศ์เรื่องเหม่หมิ่น
พระภิกษุบิณทบาตรเดินติดดิน
ฉันสองมื้อถือศิลละโลกีย์
ลาภสักการผ่านมาก็ผ่านไป
อย่ายึดติดสิ่งใดให้เสียศรี
ดุจดวงแก้วส่องสว่างกลางธุลี
โยมกราบพระแต่ละทีได้ชื่นใจ...