5 ตุลาคม 2555 23:41 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ช่างงามหน้าไหมล่ะคนชี้โกง
ถูกเปิดโปงโกงชาติร้อยกว่าล้าน
เพื่อนนักข่าวไม่ยอมอยู่ร่วมบ้าน
ต้องหน้าม้านถือดีมีคนเชียร์
เป็นนักข่าวโกงเองเก่งเหลือเกิน
ไม่ขัดเขินอ่านข่าวหน้าราดเรื่ย
เขาเป็นห่วงวิชาชีพจะต่ำเตี้ย
คัดออกเสียจากกลุ่มประชุมกัน
เพื่อนกลัวว่าเอาหน้าไหนไปสัมภาษณ์
นักการเมืองโกงชาติเพราะตัวนั้น
ก็โกงมาเรื่องแดงไม่กี่วัน
เป็นคนข่าวนี่สำคัญต้องไม่โกง
คงไม่กล้าสัมภาษณ์ใครเรื่องโกงอีก
ต้องเลี่ยงหลีกคำถามไม่ปลอดโปร่ง
ถ้าออกไปจากกลุ่มเพื่อนค่อยโล่ง
กลัวเกี่ยวโยงสมาคมให้จมดิน...
2 ตุลาคม 2555 16:35 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เชาจะให้ชาวนากินหญ้าฟาง
คอยขัดขวางจำนำคำกล่าวหา
ว่ามีการทุจริตผิดมาตรา
ร้องให้ศาลพิจาณาหยุดจำนำ
ศาลเจ้าเก่าคราวก่อนลองย้อนดู
ใครก็รู้แก้รัฐนูญหมุนจนหนำ
จนป่านนี้ไม่เข้าใจเก็บไว้จำ
เขามีสิทธิ์รับมาทำได้ยังไง
มาคราวนี้โยบายรัฐบาล
ดำเนินการกล้าหาญอย่างยิ่งใหญ่
คนทำนาทั่วประเทศต่างดีใจ
ไม่ต้องถูกเจ้าสัวใดเอาเปรียบเรา
คณาจารย์ไม่เคยได้ทำนา
ไม่เคยไถหว่านกล้าหน้าไม่เฉา
มารู้เรื่องชาวนาท่าจะเมา
หรือผีเข้าจึงไปร้องศาลรัฐธรรมนูญ
คงหวังช่วยพ่อค้าเจ้าโรงสี
ซึ่งก็มีไม่กี่คนบ่นว่าสิ้นสูญ
ศาลยังดีคราวนี้ค่อยค้ำคูณ
ตีเรื่องกลับมาปัดฝุ่นดูให้ดี
พวกนายทุนร่ำรวยมหาศาล
รวยมานานถึงขั้นเป็นเศรษฐี
ค้ากำไรจากข้าวมาทุกปี
มาปีนี้กำไรหด..จึงโกรธนัก
2 ตุลาคม 2555 13:52 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
นั่งคิดถึงจิตรำพันทะเลใจ
ต่างก็ไปเลี้ยงลูกเหมือนถูกขัง
ต้องเหินห่างบ้านกลอนก่อนเคยดัง
กลับหยุดยั้งสำนวนเคยป่วนใจ
สมัยก่อนสู้ศึกคึกคะนอง
หญิงผยองดาบแกว่งไกวเปลได้
ถึงกาลนี้เลี้ยงลูกผูกเปลไกว
หมดโอกาศทำอะไรที่เคยทำ
ขอเรียกร้องสิทธิ์สตรีให้มีอยู่
ถึงมีคู่รักษาไว้ให้เลิศล้ำ
เคยออดอ้อนบทกลอนเป็นประจำ
อย่าเก็บงำความรู้สึกเคยฝึกปรือ
คนที่บ้านห้ามปรามอย่างคร้ามเกรง
เรื่องแข็งขืนหญิงเก่งไม่ใช่หรือ
คนเขารออ่านกลอนวอนฟื้นรื้อ
อยากเห็นชื่อจิตรำพันทะเลใจ...
1 ตุลาคม 2555 22:31 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
สงสารนักน้องน้อยละห้อยหา
คนรักไปไกลตาไม่กลับหลัง
ยังหลงคิดหลงครวญละล้าละลัง
เพราะใจยังไม่เห้นเส้นทางตัน
มัวลังเลอยู่ใยเขาไปแล้ว
ไม่มีแววหวนกลับมารับขวัญ
ผ่านมาแล้วผ่านเลยเคยผูกพัน
เพียงเท่านั้นถ้าหวนควรตรึกตรอง
ไม่มั่นคงจงรักสลักมั่น
จะกลับมาทำไมกันให้ใจหมอง
เหมือนแจกันแตกแล้วแก้วลงกอง
ไม่ควรมองไม่ควรเหลือแม้เยื่อใย
หันมามองทางนี้อาจดีกว่า
มองคนเห็นคุณค่าดีกว่าไหม
เราสองคนยื่นมือจับกันไว้
อุปสรรคเพียงใดไม่พะวง
ตั้งใจมั่นเดินหน้าอนาคต
ไม่ละลดมุ่งตามความประสงค์
รวมความหวังตั้งไว้ให้มั่นคง
เจียนบรรจงถนอมใจไปด้วยกัน..