14 ตุลาคม 2554 21:49 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
รักเธอใจย่อมรู้ แก่ใจ
คิดครุ่นทำฉันใด เกริ่นอ้าง
เคยเล่าบอกความนัย ทุกสิ่ง
เดินห่างเหมือนลาร้าง นิ่งเน้นเป็นไฉน
กอดใครเขาอื่นนั้น ฤาอุ่น
ขาดรักที่เป็นทุน ก่อเกื้อ
รักกันร่วมนาบุญ ดีกว่า นาแม่
นอนฝันอุ่นแนบเนื้อ นิ่มน้องเอมฤทัย
จากใจถึงแก่นซึ้ง แกนใจ
รักซ่อนลึกภายใน ย่อมรู้
อากัปบ่งบอกใคร ตาต่อ ตรงแฮ
รักเกิดกับทุกผู้ ส่อแจ้งใจเห็น
ทิฐิมากยิ่งล้น จึงเป็น
ตรองไตร่ทำใจเย็น อย่าร้อน
กอดใครอุ่นใจเต้น ทางใหม่ ดีฤา
รวยรักกริ่งรักซ้อน ห่วงน้องเริงหลง
13 ตุลาคม 2554 09:44 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ฉันไม่เคยรักใครที่ไหนอื่น
ชีวิตชื่นกับเธอเสนอสนอง
ยกขึ้นหิ้งเอาไว้ไม่เป็นรอง
เมื่อจับจองต้องรักษาหาบำรุง
เรื่องนอกบ้านงานเยอะเจอะผู้คน
ความสับสนจัดการเพื่องานรุ่ง
แค่คนช่วยเคยชินกลิ่นจรุง
กระโปรงสั้นเขานุ่งเสนองาน
ไปกินข้าวข้างนอกออกสังคม
ไม่สะสมปัญหากลับมาบ้าน
เรย์โนลล์ใช้ให้ขับจนชำนาญ
ในตอนบ่ายกินของหวานที่คอนโด
เธองดงามตามซีรี่ย์ที่นิยม
ช่างเหมาะสมไปไหนไครว่าโก้
ก็ให้เกียรติ์แล้วไงเอาไว้โชว์
ดูแลลูกจนโตเป็นพระคุณ
วาระนี้ควรมองตามสภาพ
ที่ว่าเคยเอิบอาบต้องพอกฝุ่น
มีความสุขแต่ละทีต้องมีลุ้น
ถึงเข้าศูนย์บำรุงไม่รุ่งคืน
ควรเข้าวัดเข้าวาหาธรรมะ
น่าจะต้องลดละคลายขมขื่น
ปรับชีวิตครอบครัวให้กลมกลืน
เมื่อวันคืนเวียนมาต่างลาตาย
13 ตุลาคม 2554 09:04 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ลพบุรีล่มแล้ว เนีองนอง
เทือกทางดั่งลำคลอง เจิ่งน้ำ
ฝูงลิงนั่งนอนมอง บนแท่น
ปราสาทเคยงามล้ำ ลุ่มล้อมชลธาร
อุทกธารถั่งล้น ขอบคาน
อยุทธยาดิ่งบาดาล ท่วมแล้ว
เอมอิ่มกลับกันดาร อดอิ่ม
มงคลบพิตรแก้ว โผล่เพี้ยงโบสถ์ขาว
ลำเลียงของสดแห้ง ลุยพลาง
มิทันส่งปลายทาง หมดสิ้น
ปวงชนแย่งปิดกลาง ไหลบ่า
อดอยากจวนแดดิ้น ไล่คว้าชิงของ
คำเตือนรีบหลีกเร้น อพยพ
ผู้ว่าออกมาพบ สื่อรู้
มิเคยสั่งให้หลบ หลีกก่อน
คันพังท่วมจึงสู้ แต่ช้าเกินการ
ถึงคิวกรุงเทพฯแล้ว ทำไง
ตระหนกตื่นเกินไป ก่อนไข้
คอยปกแต่กรุงใน นอกปล่อย
กักตุนของกินใช้ แน่นร้านแมคโคร
ควรตรองสติตั้ง เยือกเย็น
เตรียมสิ่งอาจจำเป็น ไข่ข้าว
หยูกยาเผื่อทุกข์เข็น เจ็บป่วย
กำแพงซ่อมรูร้าว ท่อน้ำอุดเตรียม
ยอมรับทุกสิ่งนั้น ธรรมดา
ธรรมชาติย่อมนำมา เกิดได้
คำสอนเพิ่มศรัทธา ยึดมั่น อย่าเลย
สรรพสิ่งเลือกสรรค์ไว้ ย่อมสิ้นสูญไป
11 ตุลาคม 2554 08:30 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
"แบบฉบับไก่ผู้ผ้าวกรรหายชลเฮย"
น้ำท่วมบ้านอย่าเฉยขอเรียกร้อง
ขี่เรือจ้างหิ้วขวดตามทำนอง
มาเยี่ยมมองบรรเทาทุกข์สนุกกัน
นั่นก็พี่นี่น้องโน่นก็เพื่อน
มาเยี่ยมเยือนร่วมวงก๊งสังสรรค์
สารทุกข์สุกดิบจิบเมามัน
นรกสวรรค์ร่วมเอี่ยวเที่ยวจับจอง
ขวดที่หนึ่งพึ่งธรรมนำวิมุติ
หญิงสวยใสบริสุทธิ์ขวดที่สอง
พอขวดสามความหลังพรั่งทำนอง
ขวดที่สี่รำร้องคร่ำครวญเพลง
ขวดที่ห้าด่าทอโชคชะตา
ขวดที่หกเก่งกล้าอยากข่มเหง
ขวดที่เจ็ดปัสสาวะรดกางเกง
ขวดที่แปดนอนเขลงเกลือกอาเจียร
เฮ่ยไอ้น้องช่วยหามพยุงหน่อย
พี่จะไปตีต่อยสอยให้เหี้ยน
ตลาดใหม่ตลาดเก่าเอาให้เตียน
แต่ทำไมโลกเวียนหมุนจังโว้ย.....
8 ตุลาคม 2554 00:42 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
พิราบร่ำคำนึงถึงใครนั่น
เคล้าคู่กันหยอกล้ออยู่ต่อหน้า
ฤาพิลาปเป็นเพียงเสียงโกญจา
เจ้าบินมาเยี่ยมเยือนเหมือนดังเคย
ขอบคอนโดสูงลิบชั้นสิบสอง
นั่งเมียงมองนกคู่ดูเปิดเผย
มาเย้าหยอกบอกรักพักก่ายเกย
พิราบเอ๋ยเจ้าไม่รู้ผู้เฝ้ามอง
อิจฉานกอย่างนี้ยังมีคู่
ใจอดสูตัวตนทนหม่นหมอง
คนไร้ค่าหาใครอยากได้ครอง
ต้องนั่งมองอิจฉานกพกเศร้าตรม
ใจเจ้าเอ๋ยเคยรักมอบภักดี
หลายขวบปีหวานชื่นกลายขื่นขม
นิราศร้างห่างหายไกลชู้ชม
โศกระบมทุกข์ครองมองนกบิน